Naar aanleiding van de oproep van de Avro over bibliothe-caressen voor in een kwisje is al een heleboel verontwaardig getwitterd en geblogd maar omdat over bibliothecarissen wat mij betreft niet genoeg gepraat kan worden doe ik ook nog maar een duit in het zakje.

Wat mij opvalt is dat de verontwaardiging zich richt op twee dingen: het feit dat ze alleen vrouwen (liefst 35+) zoeken en het feit dat “we” weer in een hokje gestopt worden, en we ZIJN toch helemaal niet stereotiep?  Maar lieve mensen: daar gaat die quiz toch over?  Over stereotypes en over het ontkrachten daar van? Er zijn ook een heleboel jongens die hockeyen en er zitten vast een heleboel meisjes op hockey die geen blond haar, een stevige kont en een veel te harde stem hebben, maar bij het woord hockeymeisjes denk ik daar wel meteen aan. En ik weet zeker dat er bij de Nederlandse Hockeybond niemand is die aanstoot heeft genomen aan de oproep van de Avro. Waarom doen wij dat als beroepsgroep dan wel?

We vervallen zelf steeds in het stereotype van de brillen en de knotjes, ik denk niet dat er nog veel mensen in het wild rondlopen die dat beeld hebben. Maar ga een gemiddelde openbare bibliotheek binnen en kijk eens hoe het personeel dat daar rondloopt er uit ziet: over het algemeen heeft dat een vrij ingetogen uitstraling. Dat wil nog niet zeggen dat iedereen die in een bibliotheek werkt ingetogen is maar dat is wel wat het publiek ziet. En om eerlijk te zijn: als ik in Hoofddorp het station uitloop pik ik de mensen die op weg zijn naar ProBiblio voor een cursus of een vergadering er moeiteloos uit.

En wat zou dat? Kapsters hebben ook vaak haar dat er in mijn ogen nogal over the top uitziet maar dat is nou eenmaal hun vak. Smaken verschillen en zo. Mensen die in een bibliotheek werken lijken in het algemeen nou eenmaal op elkaar. En dan kunnen wij wel gaan roepen dat  niet iedereen die in een bibliotheek werkt ook bibliothecaris is en dat er ook vlotte en geestige bibliothecarissen bestaan maar daar hebben stereotypes geen boodschap aan.

Wat is dat toch met ons? Schamen we ons voor onszelf, hadden we eigenlijk liever een avontuurlijker vak gekozen? Reageren we daarom zo gepikeerd? Kom op zeg, mag het wat zelfbewuster? We weten zelf toch hoe het zit? En we hebben dit vak toch zelf gekozen? En stereotypes bestaan toch gewoon? Zoek op Flickr maar eens op librarian en je vindt voornamelijk parodieën op de stereotypes. Laten we om onszelf lachen in plaats van overal zo serieus (en daarmee rolbevestigend) te reageren.

Ik heb me voornamelijk verbaasd over de luiheid van de programmamakers. Het concept lijkt nogal bij elkaar gejat (beetje Een tegen 100, beetje Vijf tegen vijf, beetje IQ test) en die stereotypes zijn wel heel makkelijk bij elkaar gezocht. En dan de arrogantie om te denken dat je met één mailtje binnen vijf dagen de kandidaten voor het uitzoeken hebt. Ik weet niet of het programma van de grond komt maar ik vermoed zonder de categorie bibliothecaressen.

Dacht overigens altijd dat het bibliothecaresseS was maar het groene boekje geeft de Avro gelijk. Lees meer over stereotypes bij Edwin (over You don’t look like a librarian) en grinnik met de Librarian’s guide to Etiquette.