Wat je kunt leren van bibliobussen
Als oud-voorzitter van het Landelijk Platform Bibliobussen heb ik nog steeds een zwak voor bibliobussen. In heel Nederland beginnen ze langzamerhand te verdwijnen, alleen in Zeeland zijn ze zo verstandig om te investeren in de bussen.
Ik begrijp nog steeds niet waarom er zo’n dedain rondom de bussen hangt, waarom veel mensen het een soort van minderwaardig bibliotheekwerk vinden. Of ik begrijp het wel: als je alleen in aantallen denkt dan is een bibliobus waar “maar” 4000 materialen in staan klein bier. Maar dan zie je niet dat dat vanwege de hoge circulatie in een bus dat elke week 4000 andere materialen zijn. En dan laat je de sociale rol die een bus heeft al helemaal buiten beschouwing. Maar goed, daar heb ik me in het verleden al boos genoeg over gemaakt.
In het buitenland zijn de bibliobussen nog volop in actie, daar wordt het werk nog heel serieus genomen. Want wat is er nou meer Outreach dan een bibliobus die de mensen letterlijk opzoekt?
Ook op een andere manier worden de bussen daar serieus genomen. Op dit moment legt Derek Attig, een historicus, de laatste hand aan zijn proefschrift Here Comes the Bookmobile: Public Culture and the Shape of Belonging. Over de rol die bibliobussen speelden bij de vorming van gemeenschappen in de Verenigde Staten gedurende de 20e eeuw. Over de sociale rol van de bibliobus dus.
In particular, it tells the story of the rise of an idea about community–as a “common consciousness” produced by shared infrastructure–and the fate of that idea in a century often marked by discrimination, dislocaton, and distrust.
Fijn, dat er ook eens iemand van buiten de branche het fenomeen serieus neemt. Die ziet dat een bibliobus meer is dan een rijdende boekenkast. Ik ben erg benieuwd naar dat boek…
Derek houdt ook een blog bij waarin hij interessante of rare verhalen en foto’s deelt die hij bij zijn archiefonderzoek naar bibliobussen tegenkomt. Voor de liefhebbers. En voor de echte liefhebbers verwijs ik ook graag naar de verzameling foto’s van Nederlandse bussen op Flickr.
Dit lezende moest ik denken aan het feit dat ik in een Prisma Junior-boek, cadeau van mijn peettante op mijn achtste verjaardag, voor het eerst las over een bibliobus en dat daardoor het biepjuf-zijn-zaadje werd geplant. Ik wilde meteen een reactie gaan schrijven om adhesie te betuigen aan jouw bibliobus-ideeën, maar trof binnen een minuutje het volgende verhaal van Truusje Vrooland-Löb en toen was mijn verhaaltje niet meer nodig.Minny
Wat een mooi verhaal over Minny! Dat boekje kende ik helemaal niet, ik ga meteen op zoek. Bedankt voor de tip.
Ik zag een tijdje terug een afgedankte bibliobus bij een autohandelaar staan. Dat was toch zo’n triest gezicht. Misschien moeten we het idee bibliobus gaan verkopen als “een plug-in bibliotheek op wielen”, misschien past het dan weer in beleidsvoornemens enzo.
Ooh, die is goed! Die gaan we er in houden 🙂
Toeval of niet : vandaag in de Volkskrant een artikel met als kop Langzaaam sterft de bibliobus uit. Mooie foto van (onze) trailer waar gelukkig nog net de boodschap Och als men lezen kon te zien is.
Jeanine,
Mooie posting en helaas weer zeer actueel.
Vernieuwingsdrang en bezuinigingen zitten elkaar behoorlijk in de weg maar we hoeven het wiel niet steeds opnieuw uit te vinden, daar is nu juist geen geld voor.
Bovendien wat is er mis met gewoon plat bibliotheekwerk voor een bodemprijs.
Ha, ha: onze trailer…. Da’s vast een reflex 🙂
Arno,
Het is treurig gesteld met die mensen die alsmaar weer opnieuw het wiel willen uitvinden….
Ja er is inmiddels genoeg negatieve publiciteit geweest over het fenomeen bibliobussen.waarom niet schrijven over de successen zoals in Zeeland waar de spectaculaire Columbus met alle innovatieve snufjes zoals de surface grote successen boekt op de scholen op het platteland als Bivliotheekop Schoolplein met de grootste collectie, projecten leesbevordering, standplaatsen bij de kinderopvang metselaar aanbod, thematische ondersteuning voor projectonderwijs gerealiseerd door cultureel ondernemerschap. en dan de inmiddels zeven jaar jonge Biblioservicebus met pinautomaat, postkantoor, WMO loket.En alle ontwikkelingen in België met de Bibbus van Zwevegem met gemeentelijke voorlichting, nieuwe onderwijsbussen voor de stad Hasselt die gebouwd gaan worden
Antoinette,
Ik doe mijn best 🙂
Tegenaanval: dat doe je zeker je best
In aanvulling op jouw verhaal wat betreft buitenland:
Vorig jaar Columbus live in Europese hoofdstad voor cultuur Turku in Finland op wereldwijd bibliobusfestial, dit zeeuwse vertegenwoordiging in Europese hoofdstad voor cultuur in Maribor, Slovenië van 6-8 september
Het mooie van zo’n bibliotheekbus is dat hij naar de mensen toe komt, een uitgangspunt dat sterk van toepassing is op het digitale domein. Vandaar ook dat ik slecht kan begrijpen waarom de bussen verdwijnen uit het bibliotheeklandschap. Ik weet niet of The Uni zich ook verplaatst per bus, maar http://www.theuniproject.org/category/allposts/ laat zien dat je bepaalde groepen mensen het best kunt bereiken door ze op te zoeken.
Bibliohan,
De uni verplaatst zich met busjes… En soms per vliegtuig want laatst waren ze op Schiphol. Zonder kasten neem ik aan.
Het is praten tegen dovemansoren als het over bussen gaat. Directeuren zijn net zo vooringenomen over bussen als wethouders over het feit dat de bibliotheek wel dicht kan omdat alles toch digitaal is.
Maar af en toe kan ik het toch niet laten om me daar weer eens kwaad over te maken.