Waarom de gevestigde orde niet meedoet met 1825 dagen
Gisteravond stapte ik vanuit de cocon die ziekbed heet weer even in de wereld van Twitter en stuitte daar op de opmerking van een van de initiatiefnemers van 1825 dagen dat de gevestigde orde het project negeert. Mensen verbaasden zich er over dat de VOB, het SIOB en BNL nog geen bijdrage hadden geleverd aan het project.
Toen ik later weer in bed lag bedacht ik me dat dat nogal logisch is: daar zijn die instanties niet voor, daar hebben we ze niet voor ingehuurd. De VOB dat zijn we zelf, dat zijn alle bibliotheekdirecteuren van Nederland gezamenlijk. Die bepalen de koers van de Vereniging in de ledenvergadering. Als het goed is tenminste. En bij het sectorinstituut en BNL ondersteunen ze de branche, die coördineren en die voeren uit.
Het zou zelfs een beetje vreemd zijn als er vanuit die instanties zomaar opeens een visionair voorstel zou komen. De wereld zou te klein zijn: hoe ze het in hun hoofd zouden halen om zomaar opeens met iets nieuws te komen zonder overleg met de achterban! Er is tot nu toe nog geen enkele bijdrage gedaan namens een officiële instantie (bibliotheek of PSO) maar alleen nog maar op persoonlijke titel. Die van mij is dat in elk geval wel: mijn stuk bevat mijn eigen mening, niet die van de Bibliotheek Bollenstreek of van de Airport Library. Je zou dus hoogstens de werknemers van die instanties kunnen verwijten dat ze niet willen meedoen, niet de organisaties zelf. En blijkbaar hebben die werknemers het te druk met andere dingen. Of ze weten er niet van. Of ze hebben geen visie. Wie zal het zeggen?
Misschien heb ik het allemaal wel helemaal verkeerd begrepen al die jaren, of schrijf ik het wat ongelukkig op, laten we dat dan maar wijten aan de koorts, ik ben nog steeds een beetje ziek. Maar volgens mij is de kracht van dit project nou juist dat het buiten de gebaande paden gaat en van onderop komt. En dat is de beste manier om aan innovatie te doen lijkt me.
Ik weet eerlijk gezegd niks van het project waar je over schrijft, maar dacht wel meteen: als de gevestigde orde zich ergens mee gaat bemoeien, wees dan op je hoede. Herinner je je het begrip ‘repressieve tolerantie’ of ben je daar te jong voor?
p.s. En beterschap gewenst natuurlijk!
Schrijver,
Repressieve tolerantie “does ring a bell” maar da’s wel erg ver weg wat mij betreft. En ik geloof ook niet dat het zo bedoeld was.
Ik snap het onbehagen wel, maar ik denk dat we moeten ophouden met maar steeds naar anderen te kijken maar zelf aan de slag moeten gaan. Daarom is dit zo’n mooi project en daarom verbaasde die reactie me zo.
Zonder jouw blog had ik niets geweten van dit project. Maar nu jij erover geschreven hebt, is het bekender geworden en zullen er vast wel meer mensen een bijdrage leveren.
Ik zei al dat ik van het project niks weet, dus had ik misschien beter mijn mond kunnen houden, maar bij ‘gevestigde orde’ krijg ik altijd de kriebels, dat komt nog door de jaren 60/70 😉 Repressieve tolerantie is een vorm van ‘inpakken’. Doen alsof je iets heel goed vindt maar het daarmee juist frustreren.
Schrijver,
Nu ik zo over nadenk: ik denk dat een bijdrage van jou over je ideale bibliotheek heel goed zou passen bij dit project. Klik eens op de link van het project, je mag even helemaal los gaan. Ik denk dat je veel bijval zou krijgen. Maar ik denk dat ik ook al weet wat je gaat zeggen…