Vorige week las ik bij Edwin over duizenden verweesde werken.

Ik kende de term niet maar hij spookt nu al dagen door mijn hoofd. Volgens mij omdat ik bijna niet kan geloven dat het een officiële juridische term is. Dat er dus juristen zijn die dat verzonnen hebben en nog gebruiken ook.

Ben ik nou de enige wiens fantasie op hol slaat bij zo’n term? Die meteen associaties met Dickens heeft en met hele zielige boeken waar niemand meer naar omkijkt en die bijna omkomen door gebrek aan liefde? Die op vochtige zolders aan het beschimmelen zijn en kromtrekken en liggen te wachten totdat iemand ze komt redden? Blijkbaar wel, want ik heb er nog niemand over gehoord terwijl ik het zo’n briljante vondst vind.

Overigens werden de juristen wel geholpen door hun Angelsaksische collega’s want daar heet het Orphan Works en op de een of andere manier schat ik het taalgevoel van engelstalige juristen toch wat hoger in dan van Nederlandse.

Deze boekenkast is trouwens van architectenbureau Next. Het is een kast met daarin dummies van de top 100 allertijden, te vervangen door boeken naar eigen keuze.