Vanmiddag was ik weer op Schiphol, ik had “dienst”. Vanwege de sneeuw en de stakingen in Spanje zijn er gisteren erg veel vluchten gecancelled en hebben mensen moeten overnachten op de luchthaven. Precies het soort gelegenheid waarbij de bibliotheek de wachttijd kan verzachten. Gelukkig vinden de bezoekers dat ook, want het laatste bericht in het Guestbook op de iPads was: I like the library a lot. It is so cozy and intellectual, a perfect distraction from a hectic flight. De eerlijkheid gebied te zeggen dat in ons gastenboek niet alleen maar complimenten staan (al hebben die wel de overhand). De meeste kritiek richt zich op de filmpjes op de iPads die nogal eens haperen vanwege het instabiele draadloze internet. En op het feit dat er geen (gratis) internet is in de bibliotheek. Beide punten zijn geheel terecht, maar liggen helaas buiten onze macht, de lange (commerciële) arm van Schiphol en de KPN en zo…

Elke keer weer ben ik blij verrast om te merken dat de bibliotheek ook echt gebruikt wordt zoals we hadden ingeschat. Mensen zitten er soms uren te bladeren in verschillende boeken of zijn juist ontzettend verdiept in één boek. Zoals die ene man die roerloos aan tafel zat te lezen en maar met moeite afscheid nam van Lundis bleus van Grunberg. Of dat meisje dat alsmaar driftig aantekeningen aan het maken was uit de architectuurgids van Amsterdam. Het blijst waren de Amerikaanse moeder en zoon die hun vlucht naar Philadelphia hadden gemist en al 22 uur aan het wachten waren. Ze hoopten de volgende ochtend weg te kunnen. De zoon (van een jaar of 25) hield heel triomfantelijk het boek Asphalt angels omhoog: “I haven’t read for over 10 years but I’ve nearly finished this book”.

Het blijst werd ikzelf van deze jongen. Zijn broers en zusje vermaakten zich prima, vooral met de iPads, hij verveelde zich vooral heel nadrukkelijk. Totdat hij in al zijn lamlendigheid een boekje tegen kwam over architectenbureau MVRDV en daar hun beroemde Wozoco zag. Hij begon te stuiteren op zijn stoel en ging opgewonden met het boek al zijn familieleden langs. Die haalden er allemaal hun schouders bij op maar hij bleef de rest van de ochtend geobsedeerd  in dat boek bladeren. Op de site van de Airport Library zijn meer foto’s van hem en zijn familie zien. Die foto’s zijn overigens gemaakt door fotograaf Sander Stoepker.

Dát is voor mij het succes van de Airport Library, daarmee vind ik dat we ons doel bereikt hebben. Dat we door het gerenommeerde designtijdschrift Monocle uitgeroepen zijn tot de beste nieuwe luchthaven voorziening is leuk en een mooi compliment, maar voor dit soort jongens doen we het wat mij betreft.

Overigens twittert de Airportlibrarian ook….