Gisteren hebben we in het kader van de Nationale Voorleesdagen verhalen gemaakt op Schiphol met de Boek-o-Matic. Bedenker Bram de Goeij noemt de Boek-o-matic een storytelling-tool voor kinderen vanaf 2,5 jaar; het is meer een programma dan een apparaat. Op de foto hierboven kun je zien dat de Schipholversie  een combinatie is van high- en low-tec: een iPad met een houten plankje en wat elastiekjes. Het werkte geweldig.

Kinderen maakten eerst hun eigen verhaal op een vertelstrook, al dan niet gebruik makend van kant en klare plaatjes. Dat verhaal werd vervolgens (met passende geluidseffecten!) verteld in de iPad. Het filmpje dat daardoor ontstond werd op het eigen Boek-o-matic kanaal op Youtube gezet.

Daarom was dit zo’n leuk project voor op Schiphol: kinderen maakten hier in Nederland een boekje, namen dat mee op reis en konden vervolgens hun vriendjes en familie waar ook ter wereld hun verhaal laten zien, door ze te verwijzen naar Youtube. Daar waren we al langer naar op zoek: naar iets digitaals om de reizigers mee te geven.

De kinderen vonden het geweldig. Bijkomend effect waren de ouders die hierdoor met elkaar aan de praat raakten: ik hoorde althans een Noorse en een Egyptische vader die allebei op de vlucht naar Toronto zaten te wachten een gesprek voeren over dorpen bij de meren van Canada.

De verhalen van de kinderen waren zoals je dat zou verwachten: fantasievol en meer of minder samenhangend. Behalve dit verhaal van Yasmin, een meisje van een jaar of 9 uit Egypte. Daar moest ik wel even van slikken, met het nieuws in ’t achterhoofd:

Op Facebook vindt je een hele fotoreportage van die ochtend (en als je daar toch bent, like the pagina dan even…) en hier vindt je meer informatie over de Boek-o-matic. Ik weet niet of het programma nog te bestellen is, maar je kunt het altijd proberen. En voor de wijsneuzen die zich afvragen wat dit met Voorlezen te maken heeft: de kinderen lezen het verhaaltje voor in de Boek-o-matic.