Dat ik het nog steeds niet goed kan uitstaan dat overal in het land bibliobussen worden opgeheven zal voor de vaste lezers van dit blog geen verrassing zijn. En dat ik een groot voorstander ben van “de bibliotheek naar de mensen toebrengen” kan ook geen verrassing zijn. Dus toen ik een artikel van Derek Attig voorbij zag komen over de Billy Pilgrim Traveling Library was mijn interesse gewekt.

De Billy Pilgrim Traveling Library is een particulier initiatief van twee bibliothecarissen uit Houston, Texas. Die hebben een oude bibliobus op de kop getikt die ze willen vullen met boeken, muziek, films en digitale informatie. Dat materiaal gaan ze uitlenen aan individuele leners, tegen een financiële vergoeding. En ze gaan de bus verhuren aan bibliotheken, musea en scholen in de regio voor projecten en acties.

Ze zijn druk aan het werven, zowel geld als collectie want zoals gezegd, het is een particulier initiatief. In bovenstaand filmpje wordt uitgelegd wat de bedoeling is, ze gaan werken met het Rent-Barter-Donate systeem. Dus met verhuren-ruilhandel-doneren.

Ze noemen hun project expres een Traveling Library en geen Bookmobile, een reizende bibliotheek en geen bibliobus omdat ze meer willen zijn een rijdende boekenkast. Klinkt misschien nogal voor de hand liggend maar in de VS zijn bibliobussen in het algemeen veel traditioneler dan in Nederland, voornamelijk gevuld met boeken en gericht op uitlenen terwijl in Nederland (en België trouwens ook) veel aandacht is voor leesbevordering en digitale informatie. Daar komt bij dat in de Verenigde Staten (en eigenlijk bijna overal ter wereld) het lidmaatschap van een openbare bibliotheek gratis is. Dus dat zij geld gaan vragen is ook nieuw.

Wat ik vooral zo geweldig vind is dat het een particulier initiatief is. Dat ze dus precies kunnen doen wat ze willen. In “mijn” bussentijd heb ik ook weleens geprobeerd om een soort adviesbus in te richten. Maar veel verder dan een paar proefritjes is het nooit gekomen. Onbekendheid, overheadkosten, wantrouwen en gebrek aan fantasie zorgden voor stille dood. Uit dat initiatief is de Themabus ontstaan en die bestaat gelukkig (nog) steeds.

Prachtig vind ik het, ook weer zo’n project om in de gaten te gaan houden. En om stiekem over te gaan dromen. Zouden we dat hier ook voor elkaar kunnen krijgen? En hoe dan?

Nog bedankt Ed.