Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

wedstrijd

All of the posts under the "wedstrijd" tag.

De prijsuitreiking en de Beste Bibliotheek

Drie weken geleden werd de prijs voor beste bibliotheek van Nederland uitgereikt aan de bibliotheek Hoogezand. Die prijsuitreiking was feestelijk en gezellig en heel goed georganiseerd maar helaas wel maar voor een klein publiek. In het verleden was die prijsuitreiking op het Landelijk Bibliotheekcongres en ook wel eens in het Beatrixtheater in Utrecht. Vorig jaar was het, net als dit jaar, bij NBDbiblion in huis. Toen was er een live-stream omdat er geen gasten bij mochten zijn. Nu was die live-stream er niet en dat voelt toch een beetje kaal, hoe gezellig die prijsuitreiking ook was. Komende week komt er een themanummer van Bibliotheekblad uit, helemaal gewijd aan de prijs, met de juryrapporten en zelfs portretten van de juryleden. Omdat ik één van die juryleden ben sta ik daar dus ook in. Om een klein beetje extra aandacht voor de prijs te vragen plaats ik hier graag het filmpje dat NBDbiblion heeft gemaakt van de feestelijke ceremonie.

Er werden dit keer twee prijzen uitgereikt: één voor de winnaar van de schrijfwedstrijd, waarin bibliotheekbezoekers waren uitgedaagd om te vertellen wat de bibliotheek voor ze betekent, en één voor de beste bibliotheek. Die schrijfwedstrijd had trouwens twee winnaars en er werden zes prijzen uitgereikt, want er waren twee categorieën: jeugd (tot en met 16 jaar) en volwassenen en in elke categorie waren er prijzen voor de nummers 3, 2 en 1. Vandaar dat je in het filmpje Gerdi Verbeet ziet, want die was de voorzitter van de jury van de schrijfwedstrijd en zij reikte dus ook de prijzen uit. De beste verhalen (en gedichten) zijn gebundeld in een boekje. Dat hebben bibliotheken cadeau gekregen namens de VOB (uitleenklaar uiteraard) en het is de moeite waard, het zijn soms echte liefdesverklaringen. Ik heb er twee verhalen uit Roermond in gevonden, erg ontroerend.

Als jury voor de verkiezing van Beste Bibliotheek hebben we alle genomineerde bibliotheken bezocht, wat overigens nog een hele klus was, alleen al omdat Terneuzen en Hoogezand zo’n beetje diametraal tegenover elkaar in het land liggen. Het waren interessante bezoekjes, niet alleen om met eigen ogen de bibliotheek te bekijken maar ook om te zien hoe verschillend de bibliotheken zich presenteerden. De jury kwam om een gesprek met de directeur te voeren, in sommige gevallen werd dat een gesprek met het hele MT in andere gevallen voelde het alsof alle medewerkers waren opgetrommeld om iets te doen. In die gevallen was het fijn dat er behalve een bezoek door de jury ook nog een tweede, onaangekondigd bezoekje was door het Bibliotheekblad. We aten Zeeuwse bolussen, kregen goodiebags en vroegen ons op de terugweg af of die ene klas nou net toevallig op bezoek was of dat dat opzet was. Toen de stembussen open gingen was het ook mooi om te zien hoe de verschillende bibliotheken omgingen met de publieksjury: er waren bibliotheken die maar foto’s bleven delen op social media van mensen die gestemd hadden, er werden artikelen in regionale kranten geschreven over de bibliotheek en de bibliotheek Hoogezand haalde zelfs radio 3FM.

Het publiek mocht dus ook stemmen en als ze wilden konden ze hun stem toelichten. Al die toelichtingen kregen wij als jury toegestuurd en dat was af en toe best bijzonder. Soms mailden mensen alleen maar HOOGEZAND of ALMELO! en soms waren er uitgebreide toelichtingen. Er was iemand die mailde dat hij op bibliotheek X gestemd had, als strategische keuze, om te voorkomen dat bibliotheek Y zou winnen want die had nauwelijks literatuur van betekenis in de collectie. Of die meneer die op bibliotheek Z had gestemd en na een lofzang over hoe geweldig die bibliotheek was opeens klaagde over het vele geklets aan de leestafel en zijn mail eindigde met ‘bibliotheek is voor mij een punt van rust in Nederland zolang er geen gillende kinderen worden uitgelaten’. Maar de overgrote meerderheid van de toelichtingen ging over hoe behulpzaam de medewerkers waren, hoe mooi het gebouw was, hoe ruim en netjes het er was en hoe fijn het was dat er taalmaatjes waren en lezingen, spreekuren of wat dan ook werden georganiseerd. En ja, de koffie werd soms ook genoemd.

Zowel die schrijfwedstrijd als de verkiezing van Beste Bibliotheek zorgden voor positieve verhalen over bibliotheken, en die kunnen niet vaak genoeg verteld worden. Dus wat mij betreft blijven die nog lang bestaan.

Kampioen sorteerders

King County Library System book-sorting crew reclaims ‘national’ title, wat een geweldige krantenkop.  When it comes to sorting library books King County is the champion. Vorige week vond in de Verenigde Staten de jaarlijkse wedstrijd plaats tussen de New York Public Library en de King County Public Library System over wie de meeste boeken in een uur kan sorteren.

King County is een county in de staat Washington, rondom Seattle, en de King County Library System organiseert het bibliotheekwerk in de county. Als sinds 2005 hebben zij een geautomatiseerd sorteersysteem, als een van eersten in de Verenigde Staten. Toen ze in New York besloten om ook over te stappen op een geautomatiseerd systeem zijn ze in King County gaan kijken, phone calls to KCLS by NYPL seeking some advice quickly led to friendly trash talk, and by 2010, the competition was born.

In eerste instantie vond ik het vooral heel grappig, zo’n wedstrijd, ik kon me er niet zo ontzettend veel bij voorstellen. Totdat ik las dat KCLS heeft gewonnen door 12.572 boeken in EEN UUR te sorteren, toen realiseerde ik me opeens dat dit Amerika is en het hier over hele andere aantallen gaat. Daar doen wij in de Bollenstreek bijna een week over, om dat uit te lenen (nou ja, een halve week..). Maar er werken dan ook 191 mensen op de sorteerafdeling in New York en ze voorzien 150 filialen van materiaal. In Kings County sorteren ze jaarlijks 14 miljoen materialen en bedienen ze 48 vestigingen. De wedstrijd zelf heeft niet zoveel om het lijf: ze spreken een dag en een tijdstip af en na een uur bellen ze elkaar om te kijken hoeveel titels er gesorteerd zijn. Toch nemen ze het heel serieus, kijk maar eens naar het filmpje op Facebook van de pep talk van het hoofd van de afdeling van de NYPL voordat de wedstrijd begint. De hele wedstrijd werd ook live gestreamd via Facebook.

Het filmpje hierboven is gemaakt door de Seattle Times, over de winnaars van dit jaar. Voorafgaand aan de wedstrijd besteedde de New York Times er aandacht aan dus alleen al vanwege de prachtige reclame die het oplevert is het een succes. Maar ook als teambuilding lijkt me dit niet te evenaren. Zo is het niet begonnen en het is ook niet de doel van de wedstrijd maar het is natuurlijk wel mooi meegenomen. Bij het artikel in de New York Times zit ook nog een diashow met foto’s over How that library book you wanted got to your branch met foto’s van achter de schermen van de bibliotheek. Daar kun je lezen dat de afdeling in New York geleid wordt door een ex-politiecommissaris en een oud beroepsmilitair.

Misschien kunnen de vervoersdiensten van ProBiblio en de Rijnbrinkgroep ook eens een keer een wedstrijdje organiseren? Niet in boeken sorteren maar in wagens laden of dozen stapelen? Of is er een andere Nederlandse variant van deze wedstrijd te verzinnen?

Poëziewedstrijd

armitage citaatDe Poetry by Heart Competition is een wedstrijd voor Britse kinderen van 10 tot 13 jaar. De opzet is te vergelijken met onze Nationale Voorleeswedstrijd: een school organiseert eerst zelf een wedstrijd en vervolgens wordt er via lokale en regionale voorrondes toegewerkt naar een landelijke finale.

De dichter Andrew Motion is betrokken bij het organisatie. Motion was  Poet Laureate van 1999 tot 2009 en nam toen o.a. het initiatief tot het Poetry Archive, een website met geluidsfragmenten waarin dichters hun eigen gedichten voorlezen. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat er bij dit Poetry by Heart project zo’n fantastische website hoort. Met niet alleen veel tips en handleidingen voor docenten, maar ook geweldige achtergrondinformatie.

Ze pakken het serieus aan, daar in het Verenigd Koninkrijk: om mee te mogen doen moeten de kinderen twee gedichten uit hun hoofd leren, één van voor 1914 en één van na 1914. Te kiezen uit uit een selectie van 130 gedichten, variërend van Sir Gawain and the Green knight uit 1375 tot A life in dreams uit 2010. Ze moeten het niet alleen uit het hoofd leren, maar ook voordragen. En voor alle duidelijkheid: het gaat hier niet om kinderversjes, maar om volwassen poëzie. De kinderen worden zeer serieus genomen.

Ambitieus. Dat zie ik Nederlandse kinderen nog niet doen. Blijkbaar bestaat er een soort van Britse traditie van gedichten van buiten leren, dat scheelt waarschijnlijk. Op de website maken ze onderscheid tussen learning by heart en learning by rote. Dat betekent allebei “uit het hoofd leren” maar de lading die de twee uitdrukkingen hebben is natuurlijk heel anders. Motion legt hier het verschil tussen die twee uit.

Ben benieuwd of het een succes wordt. De bedoeling is om er een jaarlijks terugkerend evenement van te maken. Het lijkt me fantastisch.

Bibliotheek kinderkwis

Mijn vraag vorige week naar Nederlandse kinderboeken waar een bibliotheek of een bibliothecaresse een rol speelt heeft voor tamelijk veel reacties gezorgd. Onder andere dankzij Ingmar, die ook als allereerste reageerde met een hele goeie suggestie.

Omdat er nu opeens zowel op mijn blog als via twitter gereageerd wordt zet ik hier even alle titels die tot nu zijn binnen gekomen bij elkaar. Voor het overzicht. Voor alle duidelijkheid: ik zoek boeken van oorspronkelijk Nederlandse schrijvers waarin een bibliotheek of een bibliothecaresse een rol speelt. Dus het stripverhaal dat je hierboven ziet telt niet, want dat is Amerikaans en boeken over boeken (zonder bibliotheek) mogen ook niet meedoen.

Deze boeken voldoen dus wel aan alle voorwaarden:

1. De tuinen van Dorr van Paul Biegel

2. Het geheim van de klokkenmaker, of De tijd zal het leren van Tonke Dragt

3. Het geheim van de Haspelnap : twee kinderen op avontuur in Amersfoort van Karin Horst, etc.

4. De heks van de bibliotheek van Christien Boomsma

 5. De behekste bibliotheek van Bies van Ede

6.  Een bus vol avonturen van Freddy Hagers (1953)

7. Torenhoog en mijlenbreed van Tonke Dragt

8. Aan de andere kant van de deur van Tonke Dragt

9. Lenie komt weer thuis van Cok Grashoff (toevoeging 3/12/12)

En er zit blijkbaar een hele serie boeken aan te komen waarin een bibliotheek een rol speelt, maar die is nog niet verschenen, dus die telt niet. Ja, ja ik ben een hele strenge  bibliothecaresse….

Iemand anders nog een suggestie? Ik zal alle nieuwe titels die binnenkomen toevoegen aan het lijstje hierboven. Mits ze door de selectie komen natuurlijk 🙂

Why I need my library, een wedstrijd



De ALA heeft een filmwedstrijd voor jongeren georganiseerd, de uitslag van deze Why I need my library contest werd onlangs bekend gemaakt. Dit filmpje heeft de derde prijs gewonnen in de categorie 16-18 jaar. Ik vind hem zelf beter dan de winnaar in die categorie, dat is een glanzende imitatie van Glee met vrolijk dansende en zingende  jongens en meisjes. Deze film laat de bibliotheek zien als toevluchtsoord, als manier om te ontsnappen aan de stress en gaat nadrukkelijk over de openbare bibliotheek waar deze tiener vaak komt.

De opdracht was to create original 1-3 minute videos about why they thought school and public libraries are needed now more than ever. Het idee is afkomstig van ALA voorzitter President Roberta Stevens en het doel is to engage teenagers as library advocates. Ik vind dit een mooie actie waarmee je een paar vliegen in één klap slaat: niet alleen betrek je jongeren bij je bibliotheek (de ALA geeft tips over hoe je workshops filmpjes maken kunt organiseren) maar je profileert je als organisatie en het levert je een leuk reclamefilmpje op. Het prijzengeld komt ten goede aan de bibliotheek, da’s ook altijd meegenomen.

De variatie in filmpjes is nogal groot, dit is een nogal braaf, educatief filmpje maar deze (over George) en deze (over de Brooklyn Library) zijn van een hele andere categorie. Dat maakt het juist zo’n leuke actie. Ik vraag me af hoe dit in Nederland zou uitpakken, Nederlandse kinderen zijn niet zo gewend om in het openbaar te spreken maar misschien is het de moeite van het proberen waard?

Met dank aan Jan de Waal voor de tip.

Té erg

Bookcart drills. Ik had er wel eens van gehoord, zelfs wel eens een verdwaald filmpje van gezien maar het is dus blijkbaar een serieuze bezigheid bij onze Amerikaanse collega’s. Op dit moment lees ik This book is overdue en daarin worden ze ook genoemd. De auteur zegt erover dat je erbij geweest moet zijn, want dat het in het echt leuker is dan het lijkt op de Youtube filmpjes. Dat geloven we dan maar, want ik weet niet zo goed of ik hier nou om moet lachen om huilen. Dit zijn de winnaars van de jaarlijkse bookcart competitie op het ALA congres. Ik neem dit filmpje over omdat het wel een beetje bij mijn naam past. En omdat ik het zo bizar vind.

Maar misschien moeten wij ook eens wat meer humor in onze bibliotheekcongressen stoppen en eens wat vaker om onszelf lachen, net als onze Amerikaanse collega’s.

Een soap in Utrecht

Domtower_UtrechtEr is eindelijk weer beweging in het stroperige proces rondom een ontwerp voor de bibliotheek Utrecht. Ik schreef al eerder over de lange weg naar een nieuw gebouw maar het begint nu toch echt wel trekjes van een soap te krijgen.

Hoe zat het ook alweer? Architectenbureau Rapp + Rapp won de prijsvraag voor een nieuw gebouw, Bureau VMX maakte daar bezwaar tegen omdat er volgens hen een rekenfout was gemaakt waarop de gemeente Utrecht hen het ontwerp gunde. Beetje vreemde gang van zaken maar nog wel begrijpelijk. Foutje gemaakt, kan gebeuren.

Maar de beoogde winnaars gingen naar de rechter en daar eisten ze niet alleen hun opdracht terug maar ze eisten ook dat VMX uitgesloten zou worden van de competitie omdat ze niet zouden voldoen aan de eisen. En hier begint wat mij betreft de soap: dat Rapp + Rapp zich niet zomaar gewonnen wilden geven snap ik best maar de woorden kinderachtig en slechte verliezer beginnen wel op te komen. De rechtbank bepaalde  in januari dat de ontwerpen opnieuw beoordeeld moesten worden door een nieuwe jury. En hier is het tweede soap element: wat is dat voor een raar “ik kan niet kiezen en ik heb er geen verstand van dus ik ontwijk het probleem maar”-oordeel van die rechtbank? Het lijkt mij toch vrij simpel als je over alle feiten kunt beschikken: is er wel of geen fout gemaakt in de berekening? Als er wel een fout is gemaakt moet je die laten herstellen door de jury en als er geen fout is gemaakt is er geen zaak. 

De nieuwe jury was al aan de slag toen Rapp + Rapp besloot om in hoger beroep te gaan. Het hof heeft afgelopen dinsdag uitspraak gedaan en bepaald dat VMX niet uitgesloten hoeft te worden van de competitie. Het vonnis is tamelijk droge kost maar dat deel van de tekst is vrij expliciet en het komt er op neer dat Rapp + Rapp zich niet zo aan moet stellen. Puntje voor de rechters! Het hof heeft ook bepaald dat er geen nieuwe jury hoeft te komen maar dat de oude jury zijn oorspronkelijke oordeel in cijfers moet uitdrukken.

Ik heb me alsmaar afgevraagd wat er nou precies was misgegaan in die vorige procedure en daar heb ik nu eindelijk antwoord op want dat wordt uitgelegd en het is vrij banaal. Tijdens de oorspronkelijke juryberaadslagingen heeft de jury de ontwerpen alleen maar beoordeeld in termen van positief en negatief en de secretaris van de jury (een gemeenteambtenaar) heeft die termen omgezet in cijfers. De bedoeling was om in het volgend overleg te controleren of de cijfers overeenkwamen met het juryrapport maar dat is nooit gebeurd. En dat moet nu dus alsnog gebeuren. Het hof vertrouwt erop dat de oude jury ondanks deze hele toestand “onpartijdig en onbevooroordeeld” zal zijn. Het lijkt me eerlijk gezegd niet zo’n dramatische fout want als de cijfers sterk zouden afwijken van de teneur van het juryoverleg had de jury de secretaris natuurlijk wel gecorrigeerd. Ergo: de jury komt nog één keer bij elkaar, geeft alle zeven ontwerpen een cijfer en dan komt Rapp + Rapp alsnog als winnaar uit de bus.

Ik vraag me af of het zo simpel is: de gemeente is de uitspraak aan het bestuderen en zal er na het zomerreces op terug komen. Ik ben heel benieuwd hoe het afloopt want ik begin zo langzamerhand het gevoel te krijgen dat de gemeente eigenlijk liever VMX heeft en ik weet niet precies waarom. Volgende keer toch iets beter opletten als ik bij de vastgoedjongens zit want ik herinner me een vaag verhaal over een stedebouwkundige ramp maar ik weet niet meer over welk ontwerp dat ook alweer ging, het oorspronkelijke of de tweede keus.

Ik vind het idee van VMX leuker, maar ik gun het Rapp + Rapp wel. Ook al omdat Jan David Hanrath daarbij betrokken is en die heeft in het verleden wel een aantal leuke dingen voor ons gemaakt. Ben heel benieuwd of de soap nog meer afleveringen krijgt…

Architectenkeuze

 

 

Utrecht krijgt eindelijk een nieuwe bibliotheek. Van de huidige bibliotheek (op de Oudegracht) kan ik eigenlijk alleen maar zeggen dat die een prachtige koepel heeft, verder is het van een enorme niksigheid. Dus, hoera voor de nieuwbouw.

De nieuwe bibliotheek is een onderdeel van het nieuwe masterplan voor het gebied rondom het station in Utrecht. Rondom Hoog-Catharijne komen o.a. een nieuw stadskantoor, een muziekpaleis en een megabioscoop. En een nieuwe bibliotheek dus. Er is eindeloos over gepraat, er zijn plannen gemaakt, er is een referendum gehouden maar nu komt ie er. Er is een prijsvraag uitgeschreven, een jury heeft zijn deskundige oordeel uitgesproken, de bevolking heeft ook nog zijn mening mogen geven en toen werd bekend gemaakt dat architectenbureau Rapp+Rapp de nieuwe bibliotheek mocht bouwen. Eindelijk, en nou doorpakken. 

Maar een paar dagen later werd bekend gemaakt dat er een foutje was gemaakt bij de berekening van de “wegingsfactoren” en dat niet Rapp+Rapp maar VMX architects gewonnen had. VMX architects was daar zelf achter gekomen en heeft dat gemeld bij de gemeente, die besloot in allerijl om de opdracht tot het ontwerpen van de bibliotheek aan VMX te gunnen.

Dit alles heeft zich in de afgelopen week afgespeeld en ik loop er nou al een paar dagen over na te denken: een jury spreekt zich uit voor een bepaald ontwerp en dan is er een ambtelijke regeling waardoor de jury toch zijn zin niet krijgt. En dat begrijp ik niet. Ik weet wel zo’n beetje hoe dat gaat in zo’n procedure: er wordt ook gekeken naar technische haalbaarheid, verkeerstechnische aspecten, bouwkosten, onderhoud van het gebouw etcetera maar je mag toch hopen dat kwaliteit en schoonheid het belangrijkste zijn? Nou valt er over schoonheid te twisten maar als je het juryrapport leest springt daar niet één ontwerp heel nadrukkelijk uit naar voren. Kon de jury het niet eens worden en hebben ze toen de rekenmachine maar laten beslissen? Waarbij vervolgens een fout werd gemaakt? Blijft het daarom zo stil van de kant van de jury? Of is er een of andere ambtelijke procedure die een jury overrulled heeft? Maar als dat zo is, zat de jury er dan alleen maar voor de vorm bij? En had de directeur van de bibliotheek (die ook in de jury zat) een grotere stem in het geheel dan de andere juryleden? Ik weet het niet, maar het blijft me wel bezighouden.

Overigens wordt de bibliotheek steeds bibliotheek++ genoemd, want het wordt niet zomaar een bibliotheek maar een plek voor inspiratie, ontspanning en ontmoeting. Laten we maar hopen dat die ++ toegevoegd zijn door de projectontwikkelaar en niet door de bibliotheek zelf want ik wordt altijd heel verdrietig van dat soort flauwekul.

Het afgewezen bureau Rapp+Rapp laat het er trouwens niet bij zitten: zij willen via de rechter gaan afdwingen dat ze de opdracht alsnog krijgen. Ik ben heel benieuwd wat er gebeurd, ik gun het VMX eigenlijk wel.

De koningin & de bibliobus

ongewone lezerSchrijverdezes was me al voor, maar ik ga het ook nog even hebben over Alan Bennett’s “De ongewone lezer”.

Ik heb de engelse versie gelezen en die is geweldig, ook vanwege dat Engels natuurlijk. De koningin heeft het steeds over zichzelf als “one”: “one should…”. Bij de Nederlandse vertaling heeft Pieter Steinz een voorwoord geschreven over hoe belangrijk lezen is voor een mens, ook zeer behartenswaardig. Het boek is een groot pleidooi voor lezen, voor het het plezier dat lezen kan brengen maar ook voor het feit dat lezen je wereld vergroot.

Naar aanleiding van het verschijnen van de Nederlandse vertaling heeft het Landelijk Platform Bibliobussen samen met de uitgeverij een wedstrijd uitgeschreven onder medewerkers van alle bibliobussen in Nederland met als vraag: welke boeken zou Koningin Beatrix echt moeten lezen? De wedstrijd start deze week, elk bus in Nederland krijgt een exemplaar van het boek cadeau.

Zijn hier nog suggesties van niet-busmedewerkers?

get_footer() ?>