Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

visie

All of the posts under the "visie" tag.

Knuppel in een hoenderhok of boemerang?

Hein de kort bibliotheek

Wat zou Annemarie van Gaal bezield hebben, met haar column van vorige week waarin ze vaststelde dat bibliotheken tegenwoordig geen functie meer hebben? En waarin ze dacht dat achterhaalde instituut met een paar originele tips weer nieuw elan te geven?

Was ze zich aan het voorbereiden op haar optreden als dagvoorzitter annex reisleider van de VOB bijeenkomst over een toekomstbestendig financieringsmodel en kwam ze in tijdnood voor haar column? Zodat ze zich er met het intrappen van een paar open deuren vanaf probeerde te maken? Van die column? Was het misschien een opzetje om reclame te maken voor die bijeenkomst? Of had ze even een black-out en dacht ze echt dat ze een origineel stukje schreef?

Ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van Van Gaal. Zij heeft ook vast goede herinneringen uit haar lagereschooltijd aan de bibliotheek dus ze draagt het instituut als zodanig waarschijnlijk best een goed hart toe. En we hebben haar als succesvol ondernemer zelf gevraagd om ons te gidsen dus daar neemt ze alvast een voorschotje op. Alleen wel jammer dat ze in de reflex schiet van het televisieprogramma waarin ze gezinnen die financieel in de problemen zitten helpt. Die gezinnen spreekt ze streng toe, dwingt ze te bezuinigen, stimuleert ze om een nieuwe of een extra baan te zoeken en geeft ze een schouderklopje als ze aan het einde van het programma weer op eigen benen staan. Helaas is de wereld van de openbare bibliotheken niet te vergelijken met die van een gezin dat niet met geld kan omgaan. Was het maar zo simpel.

Ik las de column vorige week dinsdag, in de trein op weg naar BibliotheekPlaza. Ik moest er een beetje van zuchten. Een paar jaren geleden was ik waarschijnlijk onmiddellijk in pen geklommen om een woedend stukje te schrijven maar nu werd ik er zelfs een beetje lacherig van. Zou Van Gaal nou echt denken dat we die ideeën niet zelf ook al eens gehad hadden? Dat we met zijn allen onder een steen wonen? En ik was ook wel aangenaam verrast door de reacties die er op dat moment al op de site van het FD stonden. Een paar voorspelbaar instemmende reacties, maar het merendeel begon toch met het aanbrengen van nuances of nam het zelfs uitgesproken op voor de bibliotheek. Daar werd ik eigenlijk wel blij van. Want het is altijd beter als anderen reclame voor je maken, dan wanneer je dat zelf doet. Ja toch? Voor mij is dat wel een teken dat er iets veranderd is in het denken over nut en noodzaak van de bibliotheek. Dat platte waar-hebben-we-een-bibliotheek-voor-nodig-want-alles-staat-toch-op-internet denken verdwijnt naar de achtergrond. Onze boodschap dat we toch echt wel meer dingen doen dan boeken uitlenen begint langzaam door te dringen. Fijn.

Wat overigens niet wegneemt dat ik het stuk van Jacques Malschaert niet een heel goed stuk vind en dat het goed is dat er vanuit de branche weerwoord wordt gegeven. Dat geldt ook voor het stuk van de voorzitter van onze branchevereniging. Maar ik vind het ook fijn om te zien dat de knuppel die Van Gaal in het hoenderhok dacht te werpen begint te veranderen in een boemerang.

Overigens is het businessmodel van het Financieele Dagblad mij een raadsel: de column van Annemarie van Gaal was gewoon te lezen, als niet-lid zijnde. Totdat ik inging op hun aanbod om me te registeren, sinds die tijd krijg ik bij alles wat ik op die site aanklik de melding dat ik mijn limiet voor deze maand al bereikt heb. Dus doe het niet, dat registreren. Nergens voor nodig want als niet geregistreerde zie je veel meer.

Jeanine Deckers 21 april 2015 Leave A Comment Permalink

Over de commerciële bibliotheek

museum-delfshaven-bibl

Even voor alle duidelijkheid: commerciële openbare bibliotheken bestaan niet. Ja, er is nu een commercieel bedrijf op de markt dat bibliotheken exploiteert. Maar een commerciële openbare bibliotheek bestaat net zo min als een commerciële openbare school bestaat. Je kunt een school op commerciële basis runnen, maar dan begeef je je op de niche markt van het particulier onderwijs. Op commerciële basis een reguliere school organiseren kan niet, daarvoor zijn de kosten te hoog, je publiek te arm en zijn er teveel regels waar je je aan moet houden. Een school kost geld.

Dat geldt voor bibliotheken ook: een openbare bibliotheek kost geld. Het is een investering die je als gemeente doet, niet voor de gezelligheid maar omdat het je iets oplevert. Namelijk een beter toegeruste bevolking: burgers die zich beter kunnen redden in de samenleving omdat ze beter kunnen lezen/hoger opgeleid zijn/digitaal vaardiger zijn/meer inlevingsvermogen hebben dan zonder openbare bibliotheek. Als je als gemeente vindt dat je dat geld beter aan iets anders kunt besteden is dat uiteraard je goed recht, het is jouw geld. En er is ook niks mis met commerciële bedrijven: Karmac heeft heel slim een niche gevonden bij gemeentes waar ze in is gesprongen. Zij leveren een boekenmagazijn en dat zal zeker aan een bepaalde vraag voldoen. Maar daar krijgen ze gewoon subsidie voor, net als die stichtingen die de bestaande bibliotheken exploiteren. De term commerciële bibliotheek suggereert iets heel anders: namelijk dat het een bibliotheek is zonder subsidie. Zoals Joop van den Ende op commerciële basis theaters uitbaat: zonder subsidie maar door een goede programmering mensen verleiden om een ongesubsidieerd, duur, kaartje voor het theater te kopen.  Daarvan is in het geval van bibliotheken geen sprake: hierbij wordt het geld van de gemeenschap doorgesluisd naar een commerciële partij. Als dat zo moet zijn dan is dat maar zo. Maar dat mag je geen commerciële bibliotheek noemen, zoals op dit moment veel in de pers gebeurd. Ik begrijp dat Karmac zichzelf graag profileert op die manier, het is een heel slim geval van framing van ze. Maar het klopt niet. Het is een commerciële partij die met gemeentelijke subsidie een bibliotheek exploiteert. Als ze echt een commerciële bibliotheek zouden zijn dan zouden ze dat zonder subsidie doen. Nu is het mooi weer spelen met gemeentegeld over de rug van de bestaande bibliotheek.

Ja maar, als gemeentes dat nou willen: alleen een uitleenfunctie voor de bibliotheek? Dan moeten ze dat toch zelf weten? Dat argument doet me denken aan die moeder die haar kind alleen maar hamburgers en friet laat eten “want hij lust niks anders”. Dat is kiezen voor de gemakkelijkste weg, voor een oplossing op de korte termijn. Daar krijg je op de lange termijn problemen mee. Maar he, wie dan leeft, die dan zorgt.

Commerciële bibliotheken werden in de 18e eeuw al opgericht in Nederland, door boekhandelaren die vanuit hun winkel boeken gingen uitlenen. Dat noemden we toen winkelbibliotheken. Dat waren oprecht commerciële bibliotheken: daar zat geen idieële bedoeling achter maar het was een mooie bijverdienste voor de boekhandelaar. Die winkelbibliotheken zijn na de oorlog langzaam verdwenen in Nederland, met de professionalisering van ons vak stierven ze langzaam uit. Zelfs de leesbibliotheek in het museum in Rotterdam hierboven is niet meer te bezoeken. Misschien is de tijd nu wel weer rijp voor een nieuwe vorm van winkelbibliotheek. Maar laat de ondernemer die dat gaat opzetten dat dan doen met zijn eigen geld, zodat het ook een echte commerciële bibliotheek kan zijn. Niet een gesubsidieerde bibliotheek die zichzelf commercieel noemt. Dat is vals spelen.

Jeanine Deckers 21 maart 2014 Leave A Comment Permalink

Hoe mensen over de bibliotheek praten

hek jbcIedereen die in een openbare bibliotheek werkt kent ze wel, die gesprekken op feestjes als mensen horen dat je in een bibliotheek werkt. Met die “ik-koop-al-mijn-boeken-dus-de-bibliotheek-kan-wel-weg” mensen heb ik niet zo veel geduld, dat heb ik al eerder beschreven. Maar soms heb je ook hele andere gesprekken, met mensen die in principe best positief tegenover de bieb staan. Die gesprekken gaan alleen nooit over de bibliotheek waar ik zelf werk, dus dat praat een beetje onhandig. Want elke bieb is anders en dus sta ik soms opeens een beetje halfslachtig, quasi neutraal, beleid goed te praten waar ik zelf ook niet achter sta. Maar ja, je valt je eigen vak niet af.

Zoals die keer op een bruiloft, met een vriendin van een vriendin:

Zeg Jeanine, jij werkt toch in een bibliotheek of niet? Wat is eigenlijk de bedoeling van een bibliotheek? Ik bedoel, waarom zijn die er eigenlijk? (…) Ja, zoiets dacht ik al. Maar toen ik onze bibliotheek in T. belde om te vragen of ik eens kon komen praten over een mogelijke samenwerking tussen kunstenaars en de bieb kreeg ik te horen dat ik wel een ruimte kon huren. En dat ze me de tarieven daarvoor wel wilden sturen. Dat klopt dan toch niet met wat jij zegt? Nee inderdaad, maar niet iedereen in de branche denkt er zo over als ik. Dus dan hou ik het maar bij een vaag praatje over lokaal beleid en het genereren van eigen inkomsten.

Op een verjaardag, met een gemeenteraadslid, in een discussie over de bezuinigingen op de plaatselijke bibliotheek:

10% van de Nederlanders laaggeletterd? Oh, dat zei directeur van de bibliotheek ook al en dat vond ik zo veel, dat geloofde ik eigenlijk niet. Maar ja, als jij dat cijfer nu ook al noemt. Dat is wel veel zeg. Dat kan ik me eigenlijk niet voorstellen. Ik ken niemand die laaggeletterd is, hoe kan dat dan? En wat doet de bieb hier in H. daar dan voor? Nou, de bibliotheek in H. doet daar eigenlijk niks voor, dus dat was in dit geval nogal een loos praatje. Maar ja, de gemeente wil ook wel bizar veel bezuinigen, dus ik ga vooral die directeur niet afvallen.

Of via WhatsApp, met mijn zus:

Ben vanmiddag bij de vernieuwde bieb in Maasbree geweest: errug mooi! Met jonge aardige mensen achter de balie die mijn boek innamen. Hoefde ik niet zelf te scannen. Wauw. (…) Nee, dat is niet ouderwets. Ik vond het vooral luxe en klantvriendelijk. Oei, op mijn vingers getikt door mijn eigen zus. Want dit is de mening van een echte klant. En die heeft altijd gelijk.

Jeanine Deckers 12 maart 2013 2 Comments Permalink

Het verhaal van de bibliotheek vertellen

storymapDit is een fragment uit de Story Map die gemaakt is door de California State Library over The emerging story of California Public Libraries. Het is een praatpapier, bedoeld als hulpmiddel in het gesprek met je local community and stakeholders. Hier kun je de hele pdf bekijken. Het ziet er prachtig uit, beetje Amerikaans misschien, maar het lijkt me heel bruikbaar.

De VOB heeft voor de Tweede Kamerverkiezingen in 2010 ook een folder laten maken. En een position paper. Goed gedaan hoor. Mooie folder. Maar als je dat vergelijkt met deze Story Map zijn de Nederlandse versies wel erg eenrichtingsverkeer. En een klein beetje saai ook wel: een opsomming van wat bibliotheken allemaal doen en kunnen betekenen. Er wordt geen vergezicht geschetst en de bibliotheek wordt niet in een context gezet. En dat doen de Amerikanen wel.

De stappen in de Amerikaanse tijdbalk zijn bepaald niet van gelijke grootte, ze gaan van de Bibliotheek van Alexandrië via Gutenberg en de bibliobus (!) naar Apple, Google en de Kindle. Heel duidelijk en illustratief. Het stuk nodigt uit tot praten en hardop nadenken. En dat lijkt me heel prettig wanneer je als bibliotheekdirecteur met de wethouder gaat praten. Of met de bibliotheekcommissie van de gemeenteraad. Want daar is het voor bedoeld: This Story Map reflects a range of innovations already taking place. Our goal is to help frame the conversation to increase funding, collaboration, and the collective imagination.

Ideetje misschien voor de VOB? Want hier in Nederland geldt hetzelfde: Our stakeholders need a vision to inspire the collective imagination. En daarvoor hoeven we niet te wachten tot de volgende verkiezingen. Liever niet zelfs.

Met dank aan Ingmar voor de tip.

Jeanine Deckers 23 januari 2013 4 Comments Permalink

Tenaanval doet een suggestie

Maakte ik me vorige week nog druk over bibliothecarissen die zonder veel benul over de toekomst van het vak praten, nu pieker ik al een paar dagen over de uitkomsten van de sessie die het SIOB heeft georgani- seerd over het hoger doel van de bibliotheek.

Toen ik me daar op Twitter over verbaasde reageerde een niet-bibliothecaris met de opmerking dat de aanwezigen volgens hem toch wel redelijk door hadden wat er aan de hand was. Maar dat is volgens mij nou net het probleem. Hier is weer eens keurig op een rijtje gezet wat er zoal speelt in de branche, niks nieuws. Dat was ook niet de bedoeling van deze sessie, dat was te komen tot een geactualiseerde formulering van de legitimering van de openbare bibliotheek. Die moet niet te ver afstaan van de huidige; wel moet ze herijkt worden, zodat ze beter past bij deze tijd. Da’s geen erg ambitieuze doelstelling, hier spreekt niet echt een “sense of urgency” uit. Het SIOB ziet de toekomst van de bibliotheek blijkbaar helemaal niet somber in. Dat is waarschijnlijk de reden dat ze voor deze sessie mensen hebben uitgenodigd die allemaal zijdelings met de Nederlandse Openbare Bibliotheken te maken hebben. Voor het niet uitnodigen van mensen uit de praktijk is wel iets te zeggen, want als je een visie wil ontwikkelen kan het handig zijn om enige afstand te hebben. Maar dit is een nogal halfslachtige oplossing. Want deze mensen schurken allemaal tegen de praktijk aan maar hebben geen ervaring uit de eerste hand. Waarmee ik niks ten nadele van deze mensen wil zeggen, maar een verrassende, aansprekende, vernieuwende visie hebben ze niet.

Waarom geen mensen uitgenodigd die niet uit de bibliotheekpraktijk komen maar die wel ervaring hebben met de gebruikers van de bibliotheek? Of mensen die misschien vanuit een andere positie  iets interessant te zeggen hebben over de bibliotheek van de toekomst? Hierbij een paar suggesties:

Kluun: schrijver, een van onze grote leveranciers, goed voor onze uitleencijfers en vernieuwer van het schrijversvak. Ook nog eens reclamejongen en nooit te beroerd om een knuppel in een hoenderhok te gooien.

Franska Stuy: hoofdredacteur van Libelle, heeft verstand van wat onze grootste doelgroep doet en wil. Trekt ieder jaar duizenden mensen naar de Libelle Zomerweek en heeft van Libelle een multimedia tijdschrift gemaakt (inclusief boekenclub).

Peter Vandermeersch: hoofdredacteur van de NRC, heeft de krant flink vernieuwd en een forse slag geslagen met zijn interneteditie . Was ooit van plan om zich in de bibliotheek van Den Haag te vestigen en zei toen aardige dingen over de bibliotheek.

Nico Dijkshoorn:  schrijver, heeft uitgesproken ideeën over het instituut (gebaseerd op eigen ervaring) en heeft daar al eens een mooie column over geschreven. King of Twitter.

Francine Houben: architect van o.a. de bibliotheek van de TU Delft en is nu bezig met de nieuwe bibliotheek van Birmingham. Kan goed verwoorden hoe ze een bibliotheek ziet.

Gerard Marlet: directeur van onderzoeksbureau Atlas voor Gemeenten. Deed onderzoek naar en publiceerde over de economische waarde van cultuur.

Abdelkader Benali: schrijver en liefhebber van de bibliotheek. Startte de actie De bibliotheek is van mij waarin ervaringen van bibliotheekgebruikers worden verzameld.

Ik ben benieuwd wat de uitkomst van een sessie zou zijn met deze mensen, wat voor antwoord zij zouden geven op de vraag wat er zou gebeuren als de bibliotheek niet meer zou bestaan, welke maatschappelijke nood er zou ontstaan. Ik durf geen voorspelling over het soort antwoord te doen, maar ik weet zeker dat het origineler zou zijn dan het antwoord van deze commissie. Misschien zou het een heel onpraktisch antwoord zijn, maar dat kunnen we zelf bijstellen. Het zou ons misschien in een nieuwe richting kunnen sturen of ons op nieuwe ideeën kunnen brengen.

Een gemiste kans wat mij betreft. Maar ze zijn nog maar net begonnen bij het SIOB met hun visie ontwikkeling, dus misschien een tip voor een volgende sessie? Of een suggestie voor de gastenlijst van de Bibliotheek Tweedaagse?

Jeanine Deckers 28 augustus 2011 Leave A Comment Permalink

De vijanden van de bibliotheek

The enemies of libraries is the twin dilemma posed by anti-intellectuals on one hand, and the small thinking hipster on the other, twitterde LISNews deze week. Het bleek een uitspraak te zijn van David Lankes, de Amerikaanse hoogleraar waar ik eerder over schreef.

And the superiority of the IT person, who ignores Libraries and Librarians completely werd daar op Twitter op gereageerd. Die laatste uitspraak zou ik niet voor mijn rekening willen nemen maar die eerste opmerking is wat mij betreft een hele treffende samenvatting van een van de belangrijkste bedreigingen van de bibliotheek: mensen die vanuit hun eigen vooroordelen over de bibliotheek oordelen. Hier in Nederland hebben we volgens mij niet zoveel last van anti-intellectuelen (die richten zich liever op de kunsten) maar des te meer van kleindenkende hipsters. En dan zeker ook van de kleindenkers binnen onze eigen branche. Over wethouders met weinig benul en adviseurs van buiten is al vaker geschreven maar zeker zo gevaarlijk zijn de bibliothecarissen die vanachter hun bureau dingen roepen, zonder veel besef van de realiteit.

Kunnen we daarom afspreken dat bibliotheekmensen pas iets over de toekomst van het vak mogen zeggen als ze minimaal twee ochtenden groepsbezoeken hebben gedraaid in hun eigen bibliotheek? Of een dagje op pad zijn geweest met de bibliobus? Of zorginstellingen hebben bezocht of laaggeletterden hebben ontvangen? En dan bedoel ik niet die ene stage tijdens de opleiding in 1981 en dat je zelf vijftien jaar geleden nog in de uitlening stond telt ook niet. Da’s te lang geleden: morgen terug naar de praktijk. Want die is inderdaad veranderd, maar op een andere manier dan een heleboel mensen schijnen te denken.

Ja er worden minder papieren boeken uitgeleend en dat zullen er in de toekomst vast nóg minder worden. En ja het is best een goed idee om te investeren in een digitale infrastructuur en we moeten zeker het ebook omarmen. Maar dat betekent niet dat het gebouw en de bibliothecarissen wel weg kunnen. Want er is nog steeds behoefte aan een gebouw, aan een plek en aan aardige mensen met kennis van zaken. En die behoefte zal niet veranderen. Wat mensen op die plek willen doen is door de jaren heen veranderd en dat zal in de toekomst ook wel weer veranderen, maar de behoefte aan een plek zal blijven. En of die plek nou altijd een prestigieus gebouw moet zijn is een interessante discussie, en ook of dat één heel groot gebouw in het centrum moet zijn of een heleboel kleine gebouwtjes kan per gemeente verschillen. Maar de behoefte aan een plek, die blijft. En iedereen die het tegendeel beweert heeft al heel lang niet meer met open ogen in een bibliotheek rondgelopen.

Jeanine Deckers 22 augustus 2011 5 Comments Permalink

“The Librarian Militant, The Librarian Triumphant”, een lezing

The Librarian Militant, The Librarian Triumphant from R. David Lankes on Vimeo.

Een lezing die David Lankes vorig jaar in Canada gaf op een symposium over de toekomst van de bibliotheek.

Dit is een verhaal waar ik heel erg vrolijk van wordt en niet alleen omdat Lankes veel humor heeft. Zijn belangrijkste punt is dat de bibliotheek bestaat bij de gratie van de bibliothecaris: “What do you call a room stuffed with books? It’s a closet! What do you call an empty room with a librarian? It’s a library! They named the building after us!”

Over hoe bibliothecarissen de samenleving kunnen verbeteren: The mission of librarians is to improve society trough facilitating knowledge creation in their communities. Dat is ook de strekking van zijn The Atlas of New Librarianship. De titel van de lezing verwijst naar een uitspraak van Dewey: The librarian must be the librarian militant before he can be the librarian triumphant. Dat militante he, dat spreekt mij natuurlijk aan ;-).

Dit is een audioweergave met slides van de lezing. Het duurt een uur maar dat is zeer de moeite waard: enthousiast verhaal, losjes vertelt en inspirerend. Als je geen uur de tijd hebt, luister dan alleen het eerste kwartiertje of zo om een idee te krijgen van de strekking.

Aan zijn blog te zien heeft hij deze lezing vaker gegeven, misschien een ideetje voor de volgende  Bibliotheektweedaagse?

Jeanine Deckers 1 augustus 2011 6 Comments Permalink

De bibliotheek van het mededogen

De openbare bibliotheek is op zoek naar legitimering. Er komen minder mensen naar de bibliotheek en vanuit onze financiers komt steeds vaker de vraag naar “waarom daar eigenlijk belastinggeld naar toe moet”. Voor dat “daar” kun je van alles lezen: waarom moeten jullie zo nodig lezingen organiseren, waarom zijn kinderen gratis lid of waarom kopen jullie nog zoveel boeken want alles gaat tegenwoordig toch digitaal? Blijkbaar is het onze opdrachtgevers niet duidelijk waar een bibliotheek voor is en dat is niet zo gek want we hebben er zelf moeite mee, met waar we nou eigenlijk voor dienen.

We zijn ooit (eind 19e, begin 20e eeuw) opgericht vanuit een ideaal, om een positieve bijdrage aan de samenleving te leveren. De maatschappij is sinds die tijd sterk verandert: een veel grotere groep mensen heeft toegang tot heel veel meer informatie dan honderd jaar geleden. Maar volgens mij betekent dat niet dat we die oorspronkelijke gedachte moeten loslaten, ik denk dat we er nog steeds moeten zijn voor de mensen die het minder goed getroffen hebben. Da’s een andere groep dan toen maar dat maakt ze niet minder belangrijk.

Ik pleit voor een bibliotheek van het mededogen. Voor een bibliotheek die mensen helpt die moeite hebben met hun weg te vinden in de samenleving, door omstandigheden of  omdat ze zo geboren zijn. Waarbij het belangrijkste woord Helpen is en niet Leveren.  Een bibliotheek die zich richt op laaggeletterden, gehandicapten of andere zwakke groepen. Die meer doet dan alleen maar passief boeken uitlenen maar actief hulp verleent, die kwetsbare groepen opzoekt en die ondersteunt.

Daarmee zeg ik niet dat we moeten ophouden met het uitlenen van boeken of ons moeten afkeren van onze traditionele doelgroepen. En ik wil ook niet alle hoogopgeleide 40-ers wegsturen maar ik denk wel dat de “digital natives” onze hulp niet zo erg nodig hebben, in tegenstelling tot andere groepen. En ik denk dat we ons in de geest van het Unesco-manifest op die zwakkeren zouden moeten focussen. De bibliotheek zou een plaats moeten zijn van mededogen, waar mensen  sterker uitkomen, waar ze geholpen worden of op zijn minst in zichzelf bevestigd worden. Vanuit de oude verheffingsgedachte, maar dan aangepast aan de moderne tijd.

We doen natuurlijk al van alles voor kinderen en zwakke lezers maar we zouden veel meer moeten doen voor meer doelgroepen. In het buitenland zijn mooie voorbeelden te over. Dat mededogen, daar zie ik een mooie opdracht in.

Jeanine Deckers 30 juli 2011 1 Comment Permalink

Afscheid van het vak

 Nee, ik neem geen afscheid. Dit keer niet. Vandaag was het de beurt aan vier mensen die vergroeid zijn met het bibliotheekwerk, in Noord- en Zuid-Holland en daarbuiten. Len van Twisk, Rammy Speyer, Theo de Ruiter en Gerard Alders namen vandaag afscheid van ProBiblio. Samen zaten ze 152 jaar in het vak en nu gaan ze weg.

Met alle vier heb ik de afgelopen jaren samengewerkt, in verschillende hoedanigheden en op verschillende manieren. Len, Theo, Gerard en Rammy vertegenwoordigen elk een ander aspect van het bibliotheekwerk: Kwaliteitszorg, Leesbevordering, Cultuur, Financiën, Management en Innovatie. Van alle vier heb ik dingen geleerd, ervaringen afgekeken en ik heb vooral heel veel lol met ze gehad.

Het was een leuk feestje. Wat zeg ik: het was een héél leuk feestje. Vanwege het vrolijke programma (met als hoogtepunt het hilarische verhaal van André Brouwer die in een soort van cirkelredenering de feestvarkens fijntjes typeerde) maar vooral vanwege de aanwezigen. Er was niet bezuinigd op het uitnodigingenbeleid met als gevolg dat het één groot weerzien was. Eén grote reunie, niet alleen van mensen die in het verleden bij ProBiblio gewerkt hebben maar ook van mensen uit bibliotheken en van aanverwante organisaties. Er werd veel gepraat: over wat iedereen zo al deed, waar iedereen zo al zat en vooral ook over het vak. Het was gezellig en inspirerend maar ook wel een beetje pijnlijk. 

Want er was ook een aantal mensen niet aanwezig.  De mensen die binnenkort hun baan gaan verliezen waren bepaald niet in de stemming voor een feestje. Heel begrijpelijk. En wrang. Want terwijl op het feestje werd getreurd over het verlies van 152 jaar bibliotheekervaring verlaat straks nog eens zoveel jaar aan ervaring via de achterdeur het pand. 

Jammer. Jammer voor de organisatie en jammer voor het vak. Zonde dat mensen met een bibliotheekhart het vak verlaten. Het is de pensionado’s natuurlijk van harte gegund en ik hoop dat ze nog een lang en gelukkig leven zullen hebben maar ik vraag me wel af wie die gaten gaat opvullen. Waar vinden we nog mensen met zoveel vakmanschap en zoveel passie? Met zo’n visie op het vak en zo’n duidelijk idee over wat de bibliotheek kan betekenen? Ik heb er een hard hoofd in. Maar ik blijf geloven in een toekomst, ook zonder deze kanjers.

Jeanine Deckers 26 mei 2011 5 Comments Permalink

12 redenen waarom bibliotheken goed zijn voor het land

Het blad American Libraries (vakblad van de American Library Association) publiceerde deze week 12 redenen waarom bibliotheken goed zijn voor het land.

1. Libraries sustain democracy

2. Libraries break down boundaries.

3. Libraries level the playing field.

4. Libraries value the individual.

5. Libraries nourish creativity.

6. Libraries open young minds.

7. Libraries return high dividends.

8. Libraries build communities.

9. Libraries support families.

10. Libraries build technology skills.

11. Libraries offer sanctuary.

12. Libraries preserve the past.

Grote woorden? Ja. Open deuren? Wel een paar. Pathetisch? Misschien, maar ’t is wel een helder signaal. Geen valse bescheidenheid of kneuterig gedoe, maar duidelijk maken waar je voor staat. Iemand moet ’t doen en dan kunnen we het maar beter zelf doen.

Tip voor de VOB om hier een Nederlandse versie van te maken? Een manifest dat bibliotheken vervolgens aan al hun wethouders kunnen sturen. Op levensgrote posters  kunnen zetten en daar de stad mee vol hangen. Op handgeschept papier kunnen afdrukken en aan al hun  leden geven. Om maar vooral aan iedereen duidelijk te maken dat een bibliotheek meer is dan een uitleenfabriek.

In het artikel worden de 12 redenen uitgebreid toegelicht.  It will take all of us, in a spirit of pride and freedom, to maintain libraries as a living reality in a free nation through the 21st century.  Mooie kerstgedachte.

Jeanine Deckers 22 december 2010 5 Comments Permalink

get_footer() ?>