Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

verslag

All of the posts under the "verslag" tag.

Het Nationale Bibliotheekcongres

biebcongres knipOm maar met de deur in huis te vallen: het was een leuk congres, dat Nationale Bibliotheekcongres. Goed verzorgd, fantastische locatie, mooi programma en veel leuke mensen. Eerlijk gezegd had ik van te voren een beetje mijn bedenkingen bij de opzet: wordt dat niet erg rommelig met al die losse sessies zonder duidelijke lijn? Van de communicatie vooraf werd ik niet heel veel wijzer, maar het kan ook aan mijn allergie voor open deuren en mooipraterij liggen. Wordt het niet zo’n halleluja-wat-zijn-we-toch-geweldig-en-wat-vinden-we-elkaar-toch-aardig dag? Maar dat viel gelukkig erg mee.

Om te beginnen was die locatie natuurlijk geweldig. Niet alleen omdat de Beurs van Berlage zo centraal ligt en goed bereikbaar is maar ook omdat het een prachtig gebouw is, heel sfeervol en heel bijzonder. En het was extra leuk dat SIOB-voorzitter Valerie Frissen in haar welkomswoord de link legde tussen de egalitaire bedoelingen van architect Berlage en de opdracht van de openbare bibliotheken. Het plenaire programma in de ochtend was verfrissend, in die zin dat ik er in elk geval vrolijk van werd. De dagvoorzitter begon met de branche een compliment te geven “wat zijn jullie al innovatief” en dat positieve gevoel bleef de hele ochtend terug komen. Geen sprekers op het podium die al die suffe bibliothecarissen wel eens uit zouden leggen hoe ze met hun tijd moesten meegaan maar vriendelijke verhalen waar ik me in elk geval wel in herkende. Een hoogleraar Creatief Ondernemerschap die uitlegde dat ondernemerschap niet gaat over geld verdienen en businessmodellen maar over “kansen zien, kansen evalueren en kansen grijpen”. En die zegt dat we moeten durven experimenteren en vooral buiten de lijntjes moeten kleuren. (nee, niks nieuws, maar altijd goed om weer eens van een expert te horen) Marleen Stikker van de Waag zei op de vraag naar het verschil tussen een FabLab en een Makerspace “ach, dat is maar een naam. Het gaat om de vraag: “kunnen wij de wereld om ons heen begrijpen?” Hoe maken we mensen weerbaar zodat ze kunnen meedoen in de samenleving. En of je dat digitaal analfabetisme noemt of Makerspace, dat maakt niet uit.”

Er was een mooie toespraak van Minister Bussemakers en een lief verhaal van Brian Gambles van de bibliotheek van Birmingham. En foei die twee bibliotheekdirecteuren in de rij voor me die pas enthousiast over zijn verhaal werden toen hij zei dat ze van plan waren om volgend jaar 2500 activiteiten te organiseren, gemiddeld 10 per dag. Als afsluiting kwam Ruben Nicolai een sprookje voorlezen, dat eindigde met een prinses. Op dat punt nam Prinses Laurentien het over met een vurig pleidooi voor de bestrijding van laaggeletterdheid. Ze prees de bibliotheekbranche en ze had een idee voor een nieuwe exportproduct voor: bibliotheekmanagement. Want daar zijn we zo goed in. “Want wij hebben het niet over klanten maar over gasten.” I Wish! Maar ik vind het een prima idee van de prinses, om het voortaan over gasten te hebben in plaats over klanten.

Van de sessies in het middagprogramma heb ik er maar een paar gezien: ik heb vooral heel veel bijgepraat met oude bekenden en nieuwe mensen ontmoet in de wandelgangen en op het inspiratieplein. Ik was o.a. bij een interview met oud-collega Nico Dijkshoorn, ben zelfs met hem op de foto geweest. En natuurlijk was ik bij de presentatie van de Superbibliothecarissen. Daar was heel erg veel belangstelling voor, te veel voor het kleine kamertje waar we in zaten. Maar daar hoor je mij niet over klagen en ook niet over de bloedhitte daar want volgens mij heeft Karen weer een flink aantal mensen enthousiast gemaakt voor de superbibliothecarissen. Het literaire diner daarna was leuk maar de afterparty ging een beetje uit als een nachtkaars. Niks feest of sambaballen maar nog gezellig napraten in het café.

En ja, er waren verbeterpunten: de klimaatbeheersing bijvoorbeeld. En dat programma was inderdaad heel erg onoverzichtelijk en veel te veel. En de muziek tijdens de borrel en de afterparty was veel te hard. Echt veel te hard. En de akoestiek tijdens het diner was abominabel. Maar toch was het al met al een geslaagd congres. En een mooi afscheid van SIOB en BNL. Ik kijk nu al uit naar het congres van de KB. Volgend jaar december meteen maar?

Congres Collectie Nederland in Context

afbeelding Johan SHet Media Plaza ligt op de eerste etage van de Jaarbeurs. Hippe zaal: kleurrijk, luxueus en van alle gemakken voorzien. De eerste aanblik van de zaal deed het reclamemateriaal van de Kampeer & Caravanbeurs bij de ingang van het congrescentrum meteen vergeten. En ook dat de dame bovenaan de roltrap in één oogopslag zag dat ik voor het SIOB congres kwam en niet voor Let’s talk business van de KPN, aan de andere kant van de roltrap.

Eerlijk gezegd had ik niet zo heel veel zin in het Collectie Nederland in Context congres van het SIOB omdat het zo’n abstract onderwerp is. Het feit dat het programma pas vrij laat beschikbaar kwam hielp ook niet echt. Maar iedereen die nu een zeurstukje verwacht moet ik teleurstellen: ik ben blij dat ik geweest ben want het was nuttig. Voor mij althans. We zouden bijgepraat worden over de laatste ontwikkelingen rondom de drie thema’s collectiebeleid, contextualisering en co-creatie en dat is wat mij betreft wel gelukt. Hoe de ervaring van mensen is die dieper in de materie zitten weet ik uiteraard niet.

De ochtend werd geopend door de gebruikelijke buitenstaander die de sector eens lekker moest wakker schudden, in dit geval was hier Jan Bierhoff van de firma Medialynx voor gevraagd. Ik vind dat zelf altijd nogal makkelijk scoren, vooral als zo’n spreker niet verder komt dan zijn eigen vooroordelen. “Bibliotheken hebben nog geen last van de tucht van de markt. Reisbureaus en kranten zijn gedecimeerd en jullie nauwelijks. Maar je kunt erop wachten dat de politiek en de maatschappij zich gaan afvragen of de bibliotheek nog wel nut heeft.” Duh.. “Ik hoor soms praten over bibliotheek 3.0 maar dat is niet haalbaar want bibliotheek 1.0 is nauwelijks uitgevoerd.” Eerst je begrippen maar eens correct gebruiken lijkt me. Maar hij demonstreerde een mooi project dat hij in Limburg aan het uitvoeren is, dus toe maar dan. Nadat Norma Verheijen van het SIOB ons bijgepraat had over wat het SIOB het afgelopen jaar gedaan heeft aan collectiebeleid, co-creatie en contextualisering kwam Aad van Tongeren namens het Ministerie van OCW uitleggen wat collectiebeleid met de nieuwe bibliotheekwet te maken heeft. Hij begon met benadrukken dat collectiebeleid een zaak is van bibliotheekprofessionals “er komt geen staatscollectie”. Daar was ik ook nooit van uit gegaan, maar blijkbaar leeft die angst in sommige kringen omdat in de wet komt te staan dat de KB een samenhangend collectieplan voor Nederland moet presenteren. Wat ik zelf interessant vond is dat in de wet komt te staan dat bibliotheken MOETEN meedoen met het IBL. Mij leek dat het ultieme middel tegen al die discussies over het IBL en die bibliotheken die niet willen leveren maar collega’s waren daar een stuk minder optimistisch over. Want IBL is nog geen onderling leenverkeer en hoe definieer je “meedoen” precies? Voorlopig ga ik graag uit van het positieve.

Na de lunch waren er deelsessies, ik was bij een sessie van Frans van Spaandonk over “efficiency en samenhang door samenwerking”, naar aanleiding van het gelijknamig adviesrapport van de Stichting Plusbibliotheken aan de VOB. Zijn verhaal was merendeels gewijd aan het voorbeeld van de Collectie Zeeland: interessante ervaringen die ze in Zeeland hebben opgedaan met centraal collectioneren. Lijkt me het navolgen waard al zal het qua organisatie in veel provincies een stuk lastiger zijn dan in het (qua basisbibliotheken) overzichtelijke Zeeland. Daarna was ik bij de sessie NBC+ over 5 jaar: van Maurits van der Graaf en Johan Stapel. Eerst deed Maurits van der Graaf verslag van zijn verkennende studie naar een doorontwikkeling van de NBC+: over infrastructuur, linked open data en de ontwikkelingen in het buitenland. Ik heb een mooi citaat van de directeur van Trove, een Australisch erfgoed project genoteerd: “discovery has left the building, engagement has arrived”. Interessant verhaal maar toch vrij theoretisch dus daarna was het extra fijn om naar Johan Stapel te luisteren. Met zijn gebruikelijke enthousiasme maakte die duidelijk hoeveel er in de NBC+ zit en hoeveel je er dus ook uit kunt halen. Het plaatje hierboven komt uit zijn presentatie: welke bibliotheken hebben de meeste Duitstalige boeken van Goethe in de collectie? Hij had soortgelijke plaatjes over boeken van Anne de Vries of muziek van de Golden Earring. Maakt zoiets theoretisch meteen heel inzichtelijk. Waarom hebben ze bij BNL nou niet wat meer Johans? Zou hun imago goed gedaan hebben.

De dag werd afgesloten met een paneldiscussie en een slotwoord. Van die paneldiscussie is me eerlijk gezegd weinig bijgebleven, van het slotwoord alleen de emotionele oproep van Coen van Hoogdalem van de VOB om “nou eindelijk eens trots” te zijn op de dingen die we doen. Altijd een goed idee, al zag ik de link met collectiebeleid niet zo. Het was een nuttig congres denk ik. Niks wereldschokkends en geen nieuwe inzichten, maar bijgepraat werden we. En er werden mooie vergezichten geschetst voor als SIOB en BNL zijn opgegaan in de KB. Maar man, wat hebben bibliothecarissen lange tenen als het over de eigen collectie gaat: wat wordt er dan opeens fanatiek gediscussieerd. Misschien moet daar eens een congres over georganiseerd worden: over hoe je los laat..

Een sterk uitgedund gezelschap stortte zich daarna op de borrel en bites. Jammer dat bibliothecarissen zulke slechte borrelaars zijn. Het werd nog vrij gezellig: er werden nieuwe contacten gelegd en we besloten dat we fan zijn van Johan Stapel. Op weg naar de garderobe hoorde je de borrel van de KPN al van verre vanwege de keiharde livemuziek. Daar borrelden ze met twee soulzangeressen en heel veel jonge mannen in strakke pakken: Let’s talk business.

Conferentie The Makers Library

The Makers Library uitnodigingGisteren was ik bij The Makers Library conferentie in poppodium 013 in Tilburg, georganiseerd door de Brabantse Netwerkbibliotheek. Waar overigens overigens opvallend veel niet-Brabanders rondliepen. Het is me nog steeds niet helemaal duidelijk waarom ze het een Strategische Conferentie noemden, maar het was een interessante dag waar je een mooi beeld kon krijgen van een aantal initiatieven.

Dat ik een beetje de kriebels kreeg van de openingslezing van Professor Hans Mommaas lag ongetwijfeld aan mij, want ik krijg al snel de kriebels van organisaties die mij een “experience” willen verkopen in plaats van gewoon een kaartje voor een concert. Maar dat is nou eenmaal de moderne tijd, net wat u zegt. Pas tegen het einde van zijn verhaal kwam hij (wat mij betreft) “to the point”. Voor wie meer over die lezing wil weten moet maar het even het verslag van Johan lezen, die gaat er veel uitgebreider op in.

Daarna kwam Louise Overgaard van de bibliotheek van Aarhus die uitgebreid inging op de manier waarop ze in Aarhus Maker Spaces maken en hoe zij actief op zoek gaan naar partijen en individuen om mee samen te werken.  En over hoe in het nieuwe gebouw dat op dit moment gebouwd wordt al extra ruimtes zijn ingetekend voor externe partijen. Heel interessant, vooral ook omdat het uiteindelijk allemaal blijkt neer te komen op persoonlijk contact: zowel bij het bouwen van het netwerk dat je nodig hebt voor die Maker Spaces als bij het uitvoeren er van. Ze had het over “collaborative innovation” want de bibliotheek is “a relational business”. “it’s a good thing to be disturbed” (stel vragen bij alles) en “Don’t say: no I can’t or where can I buy that?”. Want het is geen formule die je uit kunt rollen of een model dat je kunt toepassen.

Over die laatste opmerking kreeg ik het in de pauze aan de stok met een bibliotheekdirecteur die dat belachelijk vond. Want natuurlijk kon dat wel, anders ging iedereen maar weer hetzelfde wiel uitvinden en dat was onzin. Het fijne van zo’n conferentie is dat je soms gewoon kunt weglopen…

In de middag waren er workshops over kleine initiatieven in Nederland: ik was bij een presentatie van de Leeszaal Rotterdam West. Reuze interessant en jaloersmakend de betrokkenheid die zij hebben weten te organiseren. Het is nadrukkelijk geen bibliotheek maar een buurtinitiatief in een buurt die zo te horen al tamelijk goed georganiseerd was voordat de Leeszaal werd geopend. Mooi verhaal! Daarna was ik bij Ik lees de wereld, en ik heb aan het verslag van Wouter daar over niets meer toe te voegen.

En alsof het zo moest zijn las ik in de trein terug naar huis het essay van Jos van der Lans in De Groene over hoe de rijksoverheid de door haarzelf opgebouwde verzorgingsstaat in snel tempo aan het afbreken is en hoe de burger zijn heil elders zoekt. Het woord bibliotheken komt in het hele artikel niet voor, maar dat kun je er zelf wel bij denken. Het artikel bewijst wat mij betreft dat bibliotheken verder moeten kijken dan hun eigen wereldje en verder dan alleen hun eigen gemeentelijke bezuinigingen.

Voor wie er geen genoeg kan krijgen kan bij Joost ook nog een verslag lezen.

Bibliotheekplaza is weer terug!

Na twee jaar afwezigheid was er vandaag weer een Bibliotheekplaza. Als vanouds weer in de Meervaart, met interessante sprekers en gelukkig ook veel tijd om te netwerken in de pauzes.

De allerleukste spreker vond ik Ben Hammersley, die op blote voeten op het podium stond en begon met uit te leggen dat hij de UK Prime Minister’s Ambassador to TechCity was maar dat hij dat maar een silly job title vond. Hij had een inspirerend verhaal dat ik nu natuurlijk niet meer kan navertellen maar een terugkerende uitdrukking van hem was access is better than ownership, oftewel gebruik is beter dan bezit. Dat biedt mogelijkheden voor bibliotheken, vooral omdat er volgens hem behoefte is aan mensen die andere mensen helpen om zich te handhaven in deze veranderende samenleving. Daarna hield Mark Mieras een fijn verhaal over hoe de hersenen werken, heel jammer (en ook wel onprofessioneel) dat Frenk van der Linden dat verhaal opeens afkapte.

Wat ik vooral van deze dag meeneem is de gedachte dat we best goed bezig zijn maar dat we veel duidelijker moeten laten zien wat we doen. Dat een spreker ter plekke verbaasd constateert dat er eigenlijk best heel veel getwitterd wordt vind ik veelzeggend (de # bibliotheekplaza was om 11 uur ’s ochtends al trending) want dat had hij duidelijk niet verwacht. Nalden stond zich op het podium af te vragen wat nou precies het probleem was van bibliotheken, want books will allways be cool en hij was eens gaan kijken bij de OBA en dat zag er toch prima uit?

En dat is natuurlijk ook zo. Ja, het kan altijd beter, maar we zijn al goed bezig. Als we tenminste eens ophouden met onszelf gek te denken en te proberen om bij voorbaat alle risico’s af te dekken.  Niet zo voorzichtig, kom op: tenaanval! Of zoals Hammersley zei: If you want to innovate libraries, go to a library and innovate.

Wordt er eigenlijk veel gestolen in de Airport Library?

Die vraag wordt me regelmatig gesteld. Niet zo’n rare vraag want de boeken zijn niet beveiligd, er is geen toezicht in de bibliotheek en hij is 24 uur per dag bereikbaar.

Wordt er veel gestolen? Dat valt wel mee. Er verdwijnen wel eens boeken, maar die komen af en toe ook weer terug. Dat is niet de bedoeling, dat mensen boeken meenemen, maar het gebeurt soms toch. En boeken komen soms ook niet terug. Dus ja, er wordt wel gestolen maar dan hebben we het over kleine aantallen. En als je nagaat dat er per jaar 18,4 miljoen mensen in het gebied van de Airport Library rondlopen valt dat heel erg mee.

 Toen we begonnen met de Airport Library wilden we alles anders doen en daarom worden de boeken niet echt ingewerkt. Er komen een paar stempels in het boek en we plakken er een sticker op, dat is het wel zo’n beetje. Die stempels en die stickers zijn bedoeld om duidelijk te maken dat het om een bibliotheekboek gaat, meer niet. De kleine stickertjes die je hierboven ziet zijn iets groter dan een 2 euro munt. De grote maken ook meteen duidelijk dat het boek om te lezen is, niet om mee te nemen.

Het doel van de bibliotheek is om Nederlandse kunst en cultuur te promoten en blijkbaar worden sommige mensen zo gegrepen door wat ze zien dat ze het willen meenemen. Eigenlijk wel een goed teken, toch? Maar het is niet de bedoeling uiteraard….. Overigens worden de boeken over Amsterdam het meest meegenomen.

Lessen uit Londen

Begin van deze maand zat ik in Londen, onder andere omdat ik mee ben geweest met The London Interface, de excursie die georganiseerd werd door Bibliotheekblad en de Libraryschool. Eimer Wieldraaijer heeft voor Bibliotheekblad al een verslag geschreven dus dat ga ik niet nog eens over doen. Op de site is ook een aardige fotoreportage te vinden.

Hier wil ik graag een van de dingen delen die me zijn bijgebleven van de excursie: namelijk de zelfverzekerdheid van de mensen die ons ontvingen. Niet alleen van de directeur van de London Library die er in slaagt om jaarlijks 7000 mensen meer dan 400 pond te laten betalen zodat ze lid mogen blijven van deze eerbiedwaardige bibliotheek. Die heel duidelijk wist waar ze voor stond en wat ze allemaal te bieden had. En die zich zeker niet van haar stuk liet brengen door een paar Nederlandse bibliotheekdirecteuren die vroegen wat ze van e-books vond. (die schaft ze niet aan zolang niet 100% zeker is dat ze die voor de eeuwigheid kan bewaren, want dat is haar doel)

Ook de mensen van de Idea Stores straalden een enorm zelfbewustzijn uit. Zowel de directeur als de medewerkers waren er van overtuigd dat ze met de juiste dingen bezig waren bij het organiseren van de talloos vele cursussen en activiteiten. Ze werken met een heleboel partijen samen: “we work with everybody who shares our values and who has the same goals” en blijkbaar weet iedereen wat die waarden en die doelen zijn.

Het succes van al die organisaties zat hem volgens mij niet alleen in hun zelfverzekerdheid maar ook in hun eigenheid: niks formules maar een duidelijk eigen gezicht, een eigen stijl. Niet altijd even flitsend (integendeel zelfs) maar wel heel eigen en heel herkenbaar. Authentiek ook vooral. Ze laten zich niet gek maken door de waan van de dag maar ze houden vast aan hun eigen principes en hun eigen uitgangspunten. Ze hebben goed nagedacht over wat ze zijn en wat ze willen uitstralen (inderdaad: welk verhaal ze vertellen Erna). Ze hebben een heel eigen verhaal, geen slappe imitatie of vage kopie van andermans formule,  maar ze staan voor wat zij belangrijk vinden en ze hebben lol in wat ze doen. Dat stralen ze uit en dat brengen ze over. Dat werkt dus en dat was mooi om te zien.

Bibliotheek in de school

 Gisteren vond in de Verkadefabriek in Den Bosch een conferentie plaats over de SchoolBiEBs van de bibliotheek Den Bosch (ook wel BiEB ’s Hertogenbosch). In Den Bosch hebben ze drastische keuzes gemaakt: ze hebben besloten om nog maar 2 vestigingen open te houden (een centrale bibliotheek in Den Bosch en één filiaal in Rosmalen) zodat er door het sluiten van alle andere vestigingen financiële ruimte kwam om in alle basisscholen van Den Bosch een schoolbibliotheek te maken. Een echte schoolbibliotheek, met nieuwe boeken, een geautomatiseerde uitlening en (het belangrijkste zoals steeds werd benadrukt) een leesconsulent die wekelijks op school is.

De conferentie was informatief, overzichtelijk en gezellig. Iedereen kreeg waar ie voor kwam: achtergronden, ervaringen en praktische informatie. En gelukkig waren er ook Bossche bollen.

De dag begon met een schets van het grote geheel (door Stichting Lezen, VOB en SIOB), ging daarna verder met een presentatie over De aantoonbare meerwaarde van  de schoolbibliotheek en daarna volgde een presentatie van het Bossche model. Die presentatie was ook weer onderverdeeld in een strategisch, een tactisch en een operationeel gedeelte waardoor alle onderdelen aan bod kwamen. Inclusief de enthousiaste leerkracht die het enigszins verontwaardigd voor de SchoolBiEB opnam toen iemand in de zaal opmerkte dat ze de kinderen ook zo graag een “echte bieb” gunde, zonder bemoeienis van meester of juf.

Aan het einde van de middag werden 5 nieuwe brochures van Kunst voor lezen gepresenteerd, die allemaal met het landelijke programma Bibliotheek op school te maken hebben. Uiteraard is er ook een over de schoolBiEBs van Den Bosch. Blijkbaar krijgen alle bibliotheken deze brochures binnenkort toegestuurd, maar ze zijn nu al te downloaden vanaf de site van het SIOB.

Fijn, zo’n studiedag over positieve dingen,  met al die mensen die trots waren op wat ze  bereikt hadden. Inclusief een oprecht enthousiaste dagvoorzitter, die de touwtjes strak in handen hield maar steeds vanuit de inhoud betrokken bleef. Verfrissend ook, in deze treurige tijden. Daar wil ik er wel meer van, van dit soort dagen.

Observaties uit het NVB congres

opening nvb09Net terug uit Ede, van het NVB-congres. Het was een interessante dag: heel veel mensen kunnen kijken, nieuwe toepassingen gezien en vooral een aantal interessante lezingen bezocht. Ik ga er geen gestructureerd verslag maken, dat wordt vast nog wel door anderen gedaan (Dymphie heeft al live verslag gedaan zag ik) maar ik wil graag een aantal observaties met jullie delen.

Bas Haring liet als keynotespeaker zien dat een spreker geen powerpoint presentatie nodig heeft, een boeiend en humoristisch verhaal is genoeg. De zaal werd volgens mij collectief verliefd op hem..

Jaap Peters raffelde een verhaal af over beweging en stilstand en de goudklompjes. Vraag me af of mensen die niet uit de openbare bibliotheekwereld komen er veel van begrepen hebben. Het merendeel van de zaal kwam niet uit een ob.

Wilfried Hoffman kan nog steeds meeslepend vertellen en Bibliotheek.nl wordt geweldig.

– De interessantste lezing (want nieuw voor mij) was van Lykle de Vries. Waarom was de zaal daar zo leeg? Hij begon met vragen wie de 23 dingen nog niet had afgemaakt (was volgens mij het grootste deel van de aanwezigen) om hen vervolgens toe te voegen dat ze nu naar huis moesten om dat alsnog te doen want dat ze hier hun tijd zaten te verdoen. “Wat voegt waarde toe aan de relatie tussen bibliotheek en gebruikers?” Zijn antwoord was: U. Wij dus. De medewerkers van de bibliotheek. Altijd lekker om te horen maar hij had er een mooi verhaal bij. Even afwachten tot zijn slides op slideshare staan, dan kun je het zelf teruglezen.

Lilia Efimova liet zien dat bloggen een persoonlijk nut heeft (bloggen is eigenlijk praten tegen jezelf) maar dat je niet te hoge verwachtingen moet hebben van interactie met je lezers (reading is a choice).

– Informatieprofessionals hebben niet altijd oog voor hun omgeving. Ze staan bij voorkeur stil in een deuropening of anderszins in de weg en zwiepen met hun rugzakken en enorme conferentietassen van alles om. En waarom moet er zoveel geflitst worden bij het maken van die honderden foto’s van de sprekers vanuit alle standen?

– De openingsact was een verhalenvertelster die een russisch sprookje vertelde. Omdat we in onzekere tijden leven en we wel wat ondersteuning konden gebruiken. Maar aan de reacties op twitter te zien was het paarlen voor de zwijnen.

– Kwam er achter dat ik geen 0 kan sms-en. En omdat ik twitter via sms kwamen die paar tweets die ik heb gedaan niet in de twitterfontein omdat de hashtag nvb09 was. Heel suf, toch maar een hippere telefoon kopen dan.

De Reehorst is een doolhof van zalen, gangen en foyers, een soort ondergronds grottenstelsel. Pas aan het einde van de dag ging ik de logica er van zien, was dus voortdurend de weg kwijt.

– Er is veel gefilmd en er zijn erg veel foto’s gemaakt maar ik vind de kwaliteit van de Flickr foto’s erg tegen vallen. Deze is van WoW!ter, mag wel hoop ik?

get_footer() ?>