Bibliotheekvernieuwing vergeet het lezen

Dat het niet goed gaat in bibliotheekland is een open deur: minder uitleningen, minder vragen en minder leners. We zijn met zijn allen druk bezig om het tij te keren maar ik vraag me eerlijk gezegd af of we wel op de goede weg zijn.
In zijn Nieuwsbrief Bibliotheekvernieuwing citeert Wim Keizer Hans van Velzen: Sinds de opening van de nieuwe Amsterdamse centrale bibliotheek is het aantal bezoekers verdubbeld, maar is het aantal uitleningen met slechts 30% toegenomen.“Die bezoekers hebben vaak een eigen laptop, maar komen dan toch naar de bibliotheek. Ze vinden het belangrijk om dingen samen te doen.” “De afname van het boekengebruik gaat heel snel.”
In onze vernieuwingsdrang wordt er door bibliotheken steeds meer getwitterd, geblogd en gehyved en de Projectgroep Bibliotheken is druk bezig met het optuigen van “de” digitale bibliotheek. Allemaal reuze belangrijk, dat weet ik wel, maar ik heb toch het gevoel dat we dat doen over de hoofden van onze klanten heen. Hans van Velzen zegt toch duidelijk dat de bezoekers niet komen vanwege de boeken maar omdat ze samen iets willen doen. Moeten we dat dan niet actiever stimuleren? In plaats van weer een retailproject op te starten of een digitale etalage te maken waardoor we de boeken nóg mooier kunnen presenteren en de klanten nóg beter kunnen verleiden.
Moeten we niet veel meer terug naar onze rol als leesbevorderaar en boekenadviseur? Ik las gisteren het requiem voor het boek van Francisco van Jole. Dat klinkt dramatischer dan het is: zijn nogal vage verhaal is terug te brengen tot de constatering dat het papieren boek vervangen zal worden door een digitaal boek maar dat er niet minder gelezen zal worden. En wij als bibliotheek waren toch van het lezen? De vorm van het boek maakt toch niet uit? Natuurlijk wel voor de interne organisatie van de bibliotheek maar het principe blijft hetzelfde. En ik krijg sterk het gevoel dat we dat te veel focussen op de vorm en niet op de inhoud, op het boek en niet op het lezen.
Dit weekend zag in de krant een grote advertentie met als kop Vriendschap in tijden van crisis. Het is een advertentie van een communicatiebureau waarin ze uitleggen dat in deze tijden van economische neergang één ding steeds belangrijker wordt en dat is vertrouwen en vriendschap. Belangrijker dan verleiding. En laat vertrouwen nou net iets zijn waar de bibliotheek goed in is… Waarom richten we ons niet veel directer op onze leners: maken we een bibliotheek waar mensen gestimuleerd worden om over boeken en lezen te praten. Met plekken waar je lekker kunt zitten, waar je mensen kunt ontmoeten die ook van lezen houden en waar mensen werken die verstand van boeken hebben. Dus geen generalisten die overal inzetbaar zijn, maar liefhebbers die met kennis van zaken kunnen adviseren over wat je nog meer kunt lezen als je zo genoten hebt van Tommy Wieringa. Schrijverdezes heeft al regelmatig gedroomd over een plek als deze (hier o.a.) en ik ben er steeds meer van overtuigd dat ze groot gelijk heeft. Ik denk dat we onze toekomst niet moeten beperken tot nog meer digitale toepassingen maar dat we ons ook heel sterk moeten gaan concentreren op het persoonlijke contact met de klant. Gebaseerd op kennis, vertrouwen en persoonlijke aandacht. Ik ga er over nadenken hoe dat er dan uit zou kunnen zien en ik kom er nog eens op terug. Misschien ook een leuk onderwerp voor het curriculum van de nieuwe Library School?
De truck op de foto is overigens van de Johnson County Library (Kansas VS). Die hebben hun 4 vrachtautootjes een literair aanzien gegeven, mooie achtergrondinformatie op de website, actie eraan gekoppeld en klaar. Over uitstraling gesproken….
Recente reacties