Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

Utrecht

All of the posts under the "Utrecht" tag.

De letters van Utrecht

Misschien ben ik er wel eens over gestruikeld, over de letters van Utrecht. Maar dat kan ik me niet herinneren. En misschien had ik ook al eens eerder van dit initiatief gehoord, want het kwam me vaag bekend voor. Maar toch werd ik heel erg blij van dit zeven jaar oude filmpje. En van de geweldige website die hier bij hoort. De Letters van Utrecht is een langzaam groeiend gedicht in de straten in het centrum van Utrecht. Het gedicht groeit met één letter per week: elke zaterdag tussen 13 en 14 uur wordt er door een steenhouwer ter plekke één letter van het gedicht gehouwen.

Ze zijn begonnen in juni 2012 en toen hebben ze meteen de eerste 648 letters gelegd, ik neem aan om alvast zichtbaar te maken waar ze mee bezig zijn. Maar sinds die tijd dus elke zaterdag één letter. Vandaag werd letter 1024 gehouwen, dat is de letter o. Op de website is dat allemaal precies terug te lezen, ook door wie de letter van deze week werd gesponsord. Het gedicht groeit op deze manier met ongeveer vijf meter per jaar en ze schrijven het nadrukkelijk voor de volgende generatie. Aan de sponsorpagina zie je dat dit aspect ook zo de deelnemers wordt ervaren, want voor zover ik kan zien zijn de stenen allemaal aan iemand of aan een gelegenheid opgedragen. De steen van vorige week bijvoorbeeld is Voor Ankie die 60 is geworden en op deze manier een deel blijft uitmaken van haar geliefde Utrecht. Of de steen van de week daarvóór, die is voor de melkboer uit de Sterrenwijk. Ik vind het prachtig dat die melkboer nu dus voor de eeuwigheid langs een Utrechtse gracht ligt. Of nou ja, de eeuwigheid… Zolang de grachten blijven bestaan dan.

Het gedicht wordt geschreven door verschillende dichters, elke dichter wordt gevraagd om ongeveer 125 tekens te schrijven. Inmiddels is dichter nummer 8 aan de beurt. De mooiste zin uit het filmpje hierboven vind ik “En zo hopen wij dat de beschaving in stand wordt gehouden.” Het project is een initiatief van het Utrechts Stadsdichtersgilde en is ook te volgen op Twitter. En ze gaan door: “Iedere zaterdag, zolang er zaterdagen zijn.”

Als de liefde maar blijft winnen

Ja, ja, dit is een te klein plaatje (voornemen voor het nieuwe jaar: eindelijk eens uitzoeken hoe dat zit met die plaatjes) maar klik er maar even op. Dan zie je het origineel. Ik was al een paar dagen aan het tobben over een toepasselijk stukje voor Kerst of Nieuwjaar want ik vond het moeilijk. De wereld is steeds ingewikkelder aan het worden en wat moet je zeggen over de hardheid van de samenleving en al het negativisme? En een obligate kerstwens vond ik niet zo toepasselijk. Totdat ik vanochtend dit berichtje van RTV Utrecht las. Want dit is het ultieme feelgoodbericht wat mij betreft.

Utrechter Rob Heerdink heeft zijn bekende muur in de Adelaarstraat voorzien van een tekst van zanger en liedjesschrijver Daniël Lohues. Het gaat om een couplet uit het nummer ‘Zolang de liefde maar blijft winnen’:

Zolang het vuur zal blijven branden
Schieten vonken naar de sterren
Zolang de zee rolt op de stranden
En er werk komt uit de handen
Zolang de kinderen blijven zingen
En alles gaat zoals het moet
En als liefde maar blijft winnen
Komt het allemaal wel goed

Heerdink ziet de tekst van Lohues als “een beetje relativerende hoop in deze donkere dagen”.

Blijkbaar schildert deze Rob Heerdink regelmatig toepasselijke teksten op zijn muur. Geweldig! In alle opzichten. Dus dat lijkt me een mooie wens voor dit nieuwe jaar: dat de liefde maar blijft winnen. Niet alleen privé maar op alle gebieden. En dat er maar steeds mensen zullen blijven opkomen voor de liefde. Een goed nieuw jaar allemaal. Dat het maar een jaar vol liefde mag worden.

Voor wie het liedje niet kent: het is bekend geworden omdat Paul de Leeuw het heeft gezongen, maar ik deel hier graag de versie van Daniel Lohues zelf. Vind ik toch een stuk mooier. In het Drents, maar deze versie heeft ondertitels, dus dat hoeft geen probleem te zijn.

Einde van de soap in Utrecht?

rapprapp_SMA_maquette

He, he: de gemeente Utrecht heeft een beslissing genomen over de nieuwbouw van de bibliotheek. Het ontwerp van Rapp + Rapp wordt alsnog uitgevoerd.

Het lijkt me de enige juiste beslissing, dat schreef ik al eerder. Niet omdat dit ontwerp nou zoveel beter is dan dat van de andere bureaus, dat kan ik niet zo goed beoordelen maar omdat het procedureel correct is.  Wat voor soort gebouw het wordt weet ik niet: Rapp + Rapp heeft een schattige maquette gemaakt maar verder is hun toelichting op het ontwerp even vaag als dat van de andere architecten.

Er is trouwens nog geen echt ontwerp, dit zijn nog maar eerste schetsen. Want dat is de bedoeling van zo’n wedstrijd: 7 architecten laten zien wat zij in gedachten hebben en de winnaar mag zijn idee uitwerken.

Ben heel benieuwd wat het wordt. Ik ben ook heel benieuwd of de opdrachtgever intussen het programma nog gaat aanpassen, want de opmerking dat de bibliotheek een plek voor informatie, verdieping, ontspanning en ontmoeting is was in 2007 nog heel actueel maar nu alweer wat minder en als de bibliotheek in 2013 opengaat is die vast alweer achterhaald. En als je nou toch zo’n mooie kans krijgt moet je ook actueel  blijven.

Maar goed, de nieuwbouw gaat door en dat is goed nieuws.

Een soap in Utrecht

Domtower_UtrechtEr is eindelijk weer beweging in het stroperige proces rondom een ontwerp voor de bibliotheek Utrecht. Ik schreef al eerder over de lange weg naar een nieuw gebouw maar het begint nu toch echt wel trekjes van een soap te krijgen.

Hoe zat het ook alweer? Architectenbureau Rapp + Rapp won de prijsvraag voor een nieuw gebouw, Bureau VMX maakte daar bezwaar tegen omdat er volgens hen een rekenfout was gemaakt waarop de gemeente Utrecht hen het ontwerp gunde. Beetje vreemde gang van zaken maar nog wel begrijpelijk. Foutje gemaakt, kan gebeuren.

Maar de beoogde winnaars gingen naar de rechter en daar eisten ze niet alleen hun opdracht terug maar ze eisten ook dat VMX uitgesloten zou worden van de competitie omdat ze niet zouden voldoen aan de eisen. En hier begint wat mij betreft de soap: dat Rapp + Rapp zich niet zomaar gewonnen wilden geven snap ik best maar de woorden kinderachtig en slechte verliezer beginnen wel op te komen. De rechtbank bepaalde  in januari dat de ontwerpen opnieuw beoordeeld moesten worden door een nieuwe jury. En hier is het tweede soap element: wat is dat voor een raar “ik kan niet kiezen en ik heb er geen verstand van dus ik ontwijk het probleem maar”-oordeel van die rechtbank? Het lijkt mij toch vrij simpel als je over alle feiten kunt beschikken: is er wel of geen fout gemaakt in de berekening? Als er wel een fout is gemaakt moet je die laten herstellen door de jury en als er geen fout is gemaakt is er geen zaak. 

De nieuwe jury was al aan de slag toen Rapp + Rapp besloot om in hoger beroep te gaan. Het hof heeft afgelopen dinsdag uitspraak gedaan en bepaald dat VMX niet uitgesloten hoeft te worden van de competitie. Het vonnis is tamelijk droge kost maar dat deel van de tekst is vrij expliciet en het komt er op neer dat Rapp + Rapp zich niet zo aan moet stellen. Puntje voor de rechters! Het hof heeft ook bepaald dat er geen nieuwe jury hoeft te komen maar dat de oude jury zijn oorspronkelijke oordeel in cijfers moet uitdrukken.

Ik heb me alsmaar afgevraagd wat er nou precies was misgegaan in die vorige procedure en daar heb ik nu eindelijk antwoord op want dat wordt uitgelegd en het is vrij banaal. Tijdens de oorspronkelijke juryberaadslagingen heeft de jury de ontwerpen alleen maar beoordeeld in termen van positief en negatief en de secretaris van de jury (een gemeenteambtenaar) heeft die termen omgezet in cijfers. De bedoeling was om in het volgend overleg te controleren of de cijfers overeenkwamen met het juryrapport maar dat is nooit gebeurd. En dat moet nu dus alsnog gebeuren. Het hof vertrouwt erop dat de oude jury ondanks deze hele toestand “onpartijdig en onbevooroordeeld” zal zijn. Het lijkt me eerlijk gezegd niet zo’n dramatische fout want als de cijfers sterk zouden afwijken van de teneur van het juryoverleg had de jury de secretaris natuurlijk wel gecorrigeerd. Ergo: de jury komt nog één keer bij elkaar, geeft alle zeven ontwerpen een cijfer en dan komt Rapp + Rapp alsnog als winnaar uit de bus.

Ik vraag me af of het zo simpel is: de gemeente is de uitspraak aan het bestuderen en zal er na het zomerreces op terug komen. Ik ben heel benieuwd hoe het afloopt want ik begin zo langzamerhand het gevoel te krijgen dat de gemeente eigenlijk liever VMX heeft en ik weet niet precies waarom. Volgende keer toch iets beter opletten als ik bij de vastgoedjongens zit want ik herinner me een vaag verhaal over een stedebouwkundige ramp maar ik weet niet meer over welk ontwerp dat ook alweer ging, het oorspronkelijke of de tweede keus.

Ik vind het idee van VMX leuker, maar ik gun het Rapp + Rapp wel. Ook al omdat Jan David Hanrath daarbij betrokken is en die heeft in het verleden wel een aantal leuke dingen voor ons gemaakt. Ben heel benieuwd of de soap nog meer afleveringen krijgt…

Architectenkeuze

 

 

Utrecht krijgt eindelijk een nieuwe bibliotheek. Van de huidige bibliotheek (op de Oudegracht) kan ik eigenlijk alleen maar zeggen dat die een prachtige koepel heeft, verder is het van een enorme niksigheid. Dus, hoera voor de nieuwbouw.

De nieuwe bibliotheek is een onderdeel van het nieuwe masterplan voor het gebied rondom het station in Utrecht. Rondom Hoog-Catharijne komen o.a. een nieuw stadskantoor, een muziekpaleis en een megabioscoop. En een nieuwe bibliotheek dus. Er is eindeloos over gepraat, er zijn plannen gemaakt, er is een referendum gehouden maar nu komt ie er. Er is een prijsvraag uitgeschreven, een jury heeft zijn deskundige oordeel uitgesproken, de bevolking heeft ook nog zijn mening mogen geven en toen werd bekend gemaakt dat architectenbureau Rapp+Rapp de nieuwe bibliotheek mocht bouwen. Eindelijk, en nou doorpakken. 

Maar een paar dagen later werd bekend gemaakt dat er een foutje was gemaakt bij de berekening van de “wegingsfactoren” en dat niet Rapp+Rapp maar VMX architects gewonnen had. VMX architects was daar zelf achter gekomen en heeft dat gemeld bij de gemeente, die besloot in allerijl om de opdracht tot het ontwerpen van de bibliotheek aan VMX te gunnen.

Dit alles heeft zich in de afgelopen week afgespeeld en ik loop er nou al een paar dagen over na te denken: een jury spreekt zich uit voor een bepaald ontwerp en dan is er een ambtelijke regeling waardoor de jury toch zijn zin niet krijgt. En dat begrijp ik niet. Ik weet wel zo’n beetje hoe dat gaat in zo’n procedure: er wordt ook gekeken naar technische haalbaarheid, verkeerstechnische aspecten, bouwkosten, onderhoud van het gebouw etcetera maar je mag toch hopen dat kwaliteit en schoonheid het belangrijkste zijn? Nou valt er over schoonheid te twisten maar als je het juryrapport leest springt daar niet één ontwerp heel nadrukkelijk uit naar voren. Kon de jury het niet eens worden en hebben ze toen de rekenmachine maar laten beslissen? Waarbij vervolgens een fout werd gemaakt? Blijft het daarom zo stil van de kant van de jury? Of is er een of andere ambtelijke procedure die een jury overrulled heeft? Maar als dat zo is, zat de jury er dan alleen maar voor de vorm bij? En had de directeur van de bibliotheek (die ook in de jury zat) een grotere stem in het geheel dan de andere juryleden? Ik weet het niet, maar het blijft me wel bezighouden.

Overigens wordt de bibliotheek steeds bibliotheek++ genoemd, want het wordt niet zomaar een bibliotheek maar een plek voor inspiratie, ontspanning en ontmoeting. Laten we maar hopen dat die ++ toegevoegd zijn door de projectontwikkelaar en niet door de bibliotheek zelf want ik wordt altijd heel verdrietig van dat soort flauwekul.

Het afgewezen bureau Rapp+Rapp laat het er trouwens niet bij zitten: zij willen via de rechter gaan afdwingen dat ze de opdracht alsnog krijgen. Ik ben heel benieuwd wat er gebeurd, ik gun het VMX eigenlijk wel.

get_footer() ?>