Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

schrijver

All of the posts under the "schrijver" tag.

Een onbrandbaar boek

Als protest tegen de toenemende censuur in Amerikaanse (school-)bibliotheken, waar overheden boeken verbieden, verbannen en soms zelfs verbranden heeft uitgeverij Penguin het initiatief genomen om een onbrandbare editie te maken van een van de vaakst verboden boeken in de Verenigde Staten: The handmaid’s tale van Margaret Atwood. Voor wie het niet gelooft staat hier een lijstje met de materialen die gebruikt zijn om het boek echt onbrandbaar te maken.

Het is een eenmalige editie die op 7 juni a.s. geveild gaat worden via Sotheby’s. Op het moment dat ik dit schrijf is er 4 keer geboden en staat de teller op $ 42.000 maar zo te zien verwachten ze dat het een stuk meer gaat opbrengen. De opbrengst gaat in zijn geheel naar Pen America, een organisatie die zich bezig houdt met “freedom to write, recognizing the power of the word to transform the world“.

Prachtig filmpje vind ik, kijk haar nou staan op haar 82e. Mooie actie ook: ‘Because powerful words can not be extinguished’ Hup Margaret Atwood!

Rupsje Nooitgenoeg geeft hoop

Dit jaar bestaat Rupsje Nooitgenoeg 50 jaar. Bij echte klassiekers heb je geen idee van tijd, ik wil ook niet weten hoe oud Pipi Langkous is. Maar Rupsje Nooitgenoeg wordt dus 50. Het is een wereldwijde klassieker en in dit filmpje legt Eric Carle uit wat volgens hem het succes van het boek is: “It is a book of hope. Children need hope.” Als zo’n kleine, onbelangrijke rups kan uitgroeien tot een mooie grote vlinder dan kan ik ook iets anders worden en de wereld veroveren zegt dit verhaal.

Ik vind het een mooie gedachte, want dat is wat boeken kunnen doen inderdaad. Zeker voor kinderen. En ik vind het een mooi filmpje, van die bijna 90-jarige Carle. Hij heeft er nog zin in zo te zien. In alles. Erg schattig hoe hij zit te stralen. Zijn laatste boek kwam uit in 2015 en hij heeft een museum (niet alleen over zijn eigen werk maar over kinderboeken in het algemeen), zijn eigen website met blog en hij zit op Facebook. Dus hoera voor Eric Carle en Happy Birthday Rupsje Nooitgenoeg. Nog vele jaren!

Kurt Vonnegut: “we’re dancing animals”

[When Vonnegut tells his wife he’s going out to buy an envelope]

“Oh, she says, well, you’re not a poor man. You know, why don’t you go online and buy a hundred envelopes and put them in the closet? And so I pretend not to hear her. And go out to get an envelope because I’m going to have a hell of a good time in the process of buying one envelope. I meet a lot of people. And, see some great looking babes. And a fire engine goes by. And I give them the thumbs up. And, and ask a woman what kind of dog that is. And, and I don’t know. The moral of the story is, is we’re here on Earth to fart around. And, of course, the computers will do us out of that. And, what the computer people don’t realize, or they don’t care, is we’re dancing animals. You know, we love to move around. And, we’re not supposed to dance at all anymore.”

Dit is een fragment uit het allerlaatste tv-interview dat schrijver Kurt Vonnegut gaf. Het dateert uit 2005 en je kunt een deel daarvan hier terugkijken. Een aanrader want hij is tamelijk geestig, op zijn 83e. In dat fragment komt dit citaat overigens niet voor, dat heb ik gevonden op Wikipedia. En voordat de “computer people” nou komen klagen dat die oude man het allemaal verkeerd ziet want dat computers helemaal geen bedreiging zijn: ik vind het een mooi uitgangspunt, dat we allemaal dansende dieren zijn.

Voor het nieuwe jaar wens ik jullie allemaal ruimte om te klooien, “to fart around”. Zouden meer mensen moeten doen.

De bibliotheek is een regenboog

…volgens Maya Angelou althans. Via de onvolprezen site Brain Pickings kwam ik bij dit filmpje uit, een fragment uit een optreden van haar in een filiaal van de New York Public Library. Niet zomaar een filiaal maar het Schomburg Center for Research in Black Culture in Harlem. Ze was daar om te vieren dat de NYPL haar archief had verworven en Angelou vertelt daar met veel schwung over wat de bibliotheek voor haar als klein meisje heeft betekent.

When it looked like the sun would not shine anymore. God put a rainbow in the clouds – Look at that, look at that! That’s a library, a library is a rainbow in the clouds.

Ik word hier heel blij van, van dit soort filmpjes. Filmpjes met een positief verhaal, die hoop bieden. Want daar heb ik wel behoefte aan, aan een positief verhaal. En ik wil ook heel graag blijven geloven dat we daar als bibliotheek een bijdrage aan kunnen leveren, en hoop kunnen blijven bieden. Maar dit filmpje is natuurlijk ook gewoon leuk omdat Angelou zo ongegeneerd van de aandacht geniet en er als een koningin bij zit. (Terecht, terecht!) Heerlijk.

Het hele verhaal is te lezen op de site van Brain Pickings.

John Green over censuur

Een paar weken geleden publiceerde de American Library Association hun jaarlijkse top 10 van meest verboden boeken. Ik heb er vaker over geschreven, over censuur in de Verenigde Staten, maar elke keer als ik er over lees vind ik het weer bizar. Op de Banned & Challenged Books lijst staan alle boeken waar een officiële klacht over is ingediend en/of een verzoek is gedaan om het te verwijderen uit de collectie. In de meeste gevallen wordt zo’n boek dan uit de collectie gehaald, zeker in het geval van schoolbibliotheken.

Het is, zoals meestal, een vrij bizarre lijst. Althans: ik kan me bij sommige titels wel voorstellen dat mensen er aanstoot aan nemen (op nummer twee staat Fifty shades of Grey bijvoorbeeld) maar ik begrijp niet dat je het andere mensen dan niet gunt om zoiets te lezen. En ik begrijp al helemaal niet wat er zo aanstootgevend is aan Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht. De Bijbel staat op de lijst omdat het religieus is. (Uhuh..) Een van de redenen waarom Fifty shades of Grey verboden zou moeten worden is overigens dat het very poorly written was. Dat vind ik dan wel weer geestig.

Nummer een op de lijst is Looking for Alaska van John Green. De John Green van Een weeffout in onze sterren, de Young Adult superhit van twee jaar geleden. Green heeft op zijn vlog gereageerd op het feit dat hij op de lijst staat en ik deel het filmpje hier graag omdat hij zo goed uitlegt waarom het flauwekul is.

Omdat tieners echt niet zo beinvloedbaar zijn via literatuur. Maar vooral omdat hij niet gaat over wat er in de bibliotheek staat omdat hij geen bibliothecaris of onderwijzer is: “the highly trained, criminally underpaid professionals we employ to make these decisions”. En dan gaat hij nog even door over waarom het goed is dat kinderen zelf leren nadenken. Het is niet zo’n lang filmpje, kijk maar gewoon even. En als je geen 3.18 minuten kunt missen, kijk dan in elk geval even de laatste 40 seconden, vanaf 2.30 minuut, dan heb je een idee van de strekking.

Green is er vrij laconiek onder, al doet de opgewonden manier waarop hij praat misschien anders vermoeden. Maar dat is gewoon de manier waarop hij praat, kijk maar eens naar een van zijn andere filmpjes. Hij vlogt samen met zijn broer Hank onder de naam Vlogbrothers, ze maken om de beurt een filmpje voor elkaar waarin ze iets vertellen of iets uitleggen. Dat doen ze al bijna 10 jaar lang en vrij fanatiek, je vraagt je af waar John de tijd vandaan haalt om ook nog al die boeken te schrijven.

defend the freedom to read

“What the librarian knows is sometimes of more use to you than are the books in the library”

Schrijver David McCullough legt uit waarom Librarians are the Best. Het begint met een verhaal over zijn eerste kennismaking met een bibliothecaresse op de kleuterschool: een nogal stereotype bevestigend verhaal, maar het heeft indruk gemaakt en misschien was dat voor een vooroorlogse bibliothecaresse ook best een creatieve manier om kleuters iets uit te leggen.

“Never ever hide from a librarian what you don’t know” “unfold your need for their professional help”. Fijn hoor, om dat eens te horen.

De uitgever laat niet na te benadrukken dat McCullough twee keer de Pullitzer prize heeft gewonnen, met historische romans ook nog, dus het is niet zomaar iemand die ons zo’n mooi compliment geeft. Altijd fijn toch?

Dank voor tip, Malavika.

get_footer() ?>