Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

Schiphol

All of the posts under the "Schiphol" tag.

Een nieuwe Airport librarian

Het zal niet veel bibliothecarissen ontgaan zijn dat de Airport Library op Schiphol weer open is. De nieuwe Airport Library was er al weer even maar een paar weken geleden is de vernieuwde Holland boulevard officieel geopend en daarmee ook de bibliotheek. Door Nico Dijkshoorn, die speciaal voor de gelegenheid een gedicht had geschreven.

Voor de niet-bibliothecarissen en de nieuwe bibliothecarissen: de eerste Airport Library heb ik mee opgezet, hier lees je hoe het allemaal begon. Die eerste bibliotheek was een groot succes met jammer genoeg een nogal lullig einde.  Maar gelukkig is het allemaal goed gekomen: Schiphol heeft de Holland Boulevard grondig verbouwd en daar is gewoon weer een nieuwe Airport Library terug gekomen. Niet meer rechtstreeks gerund door de openbare bibliotheken maar door het CPNB, die als een ridder op een wit paard kwam aanstormen toen de bibliotheek echt in de problemen kwam. En het CPNB is ook een beetje van ons, dus op die manier zitten we er toch nog steeds in. Met die nieuwe bibliotheek heb ik niks meer te maken, behalve dan dat ze “mijn” oude collectie gebruikt hebben en dat ik het twitteraccount nog onderhield.

Dat twitteraccount ben ik ooit gestart omdat ik de Airport Library zichtbaar wilde maken, ook voor al die mensen die nooit op Schiphol komen. Toen de bibliotheek dicht ging ben ik gewoon door gegaan met twitteren. Niet meer over wat er gebeurde in de bibliotheek maar over Nederlandse kunst en cultuur, want dat is een van de doelen van de Airport Library: het promoten van Nederlandse kunst en cultuur. Op die manier hield ik de Airport Library toch nog een beetje in leven. Dat was ook handig voor al die mensen die wilden weten wanneer hij nou weer open ging en voor die journalisten die schreven over bibliotheken of over vliegvelden. Maar het was tijd om ook dat over te dragen. Nu de bibliotheek weer officieel open is neemt oud-collega Ria Smith dat van me over. Ria is een van de vrijwilligers van het eerste uur van de Airport Library en ze zit al langer op Twitter dan ik dus dat gaat helemaal goed komen. De vrijwilligers zijn overigens allemaal gepensioneerde bibliothecarissen.

Met ingang van vandaag ben ik dus echt geen airport librarian meer. Na al die jaren toch een beetje raar, want het voelde echt wel als mijn kindje. Maar dat ik vandaag in de krant lees dat er binnenkort een Stationsbibliotheek opent in Rotterdam maakt de cirkel toch weer een beetje rond. Want die twee ideeën kwamen uit dezelfde koker. En dat Nico in dat filmpje hierboven die Russische vertaling van Gerard Reve noemt vind ik ook heel fijn. Want ik had dezelfde gedachte toen ik dat boek aanschafte voor de collectie.

Maar nu laat ik de Airport Library dus echt los. Passen jullie er goed op jongens?

Verhalen uit de Airport Library #24 Lang leve Twitter

Via de Twitter account van de Airport Library probeer ik in de gaten te houden wat mensen over de bibliotheek zeggen. Meestal zijn dat dingen in de categorie Wat leuk, een bibliotheek op een vliegveld. Maar afgelopen donderdagochtend las ik een heel ander bericht: een Canadees schreef om 4 uur ’s nachts dat hij probeerde te slapen in de Airport Library met porn casually playing on the TV’s. Wtf Holland. En hij voegde er een fotootje bij om zijn opmerking te bewijzen.
Aan dat fotootje te zien was hij in een van de lounges achter onze bibliotheek verzeild geraakt, in die ruimtes staan inderdaad tv’s. Meestal staan die afgesteld op Nederland 1, maar nu had iemand de zender blijkbaar verzet naar een van de commerciëlen. En daar zijn ’s nachts nou eenmaal blote dames te zien. Het irritante is dat wij daar niks aan kunnen doen, omdat de tv’s niet bij ons horen, maar dat hebben veel bezoekers niet door. Dus heb ik toch maar even gereageerd.

Ja, ja, channel schrijf je met twee n-en, maar het was ’s ochtends vroeg, dan is mijn Engels niet op z’n best. En ik stond op het punt om naar mijn werk te gaan… We hebben Schiphol gebeld met het verzoek om de tv’s weer op een neutralere zender te zetten en dat is gebeurd. Opgelost!

Gelukkig kon Jordan Johnsen de humor er wel van inzien, maar zijn tweet was al twee keer geretweet en had al 6 likes gekregen. Niet echt de manier waarop we bekend willen worden in Canada. Maar dit is wel zo’n moment dat ik blij ben met Twitter, dat ik een manier heb om de bibliotheek een gezicht te geven en om hem minder anoniem te maken.

Holland. The original cool.

Het NBTC is een nieuwe promotiecampagne gestart, gericht op reizigers vanuit de Verenigde Staten:  Holland. The original cool. Ik vind hem zelf vrij geestig (“what you call cool, we call Holland”) maar da’s natuurlijk een kwestie van smaak.

De campagne is een samenwerkingsverband tussen het NBTC, Amsterdam Marketing, de KLM en Schiphol. Daarom komt Schiphol vrij prominent in het filmpje voor. En als Schiphol in een leuk filmpje zit, kan de Airport Library uiteraard niet ontbreken. Heel kort welliswaar (op 1.36) maar toch.

En voor wie zich afvraagt wat Pim de Koel daar zit te lezen: dat is De weduwnaar van Kluun, in het Noors.

Verhalen uit de Airport Library #13: de @airprtlibrarian op Twitter

AL twitterDe bovenste tweet gaat over een vermeende Twitteraccount van het Orly vliegveld in Parijs. Daar is wel erg weinig actie. Dat in tegenstelling tot Schiphol, volgens de onderste tweet.

Ik heb het even terug gezocht: die onderste tweet gaat over iets wat in september vorig jaar gebeurde. Precies vijf maanden geleden dus. Maar het heeft blijkbaar wel indruk gemaakt. Een van de doelen van het Twitteraccount van de Airport Libary is om contact met bezoekers te maken en dat is hier dus gelukt. Omdat de bibliotheek alleen maar toegankelijk is voor reizigers die via Schiphol naar een niet-Schengen land reizen (en dus niet voor niet-reizigers of voor passagiers binnen Schengen) bereiken we maar een beperkt publiek. En omdat er maar een heel klein gedeelte van de tijd een bibliothecaris aanwezig is, is het lastig om met de bezoekers te communiceren. Via Twitter doe ik daar wel een poging toe.

Ik gebruik Twitter vooral om te vertellen over wat er in de bibliotheek gebeurt en om me in het gesprek te mengen als ik zie dat er op Twitter iets over de Airport Library gezegd wordt. De meeste mensen reageren niet op mijn reactie en als ze dat wel doen is dat vaak heel verbaasd. Niet naar mij, maar naar hun volgers: “zeg ik iets over de bibliotheek en dan reageert de bibliothecaresse opeens”. Maar soms ontstaan er hele gesprekken en er zijn een aantal vaste reageerders.

Ik gebruik Twitter ook  om Nederlandse kunst en cultuur te promoten. Zo heb ik via Twitter al eens aan een Amerikaanse steward uitgelegd hoelang geleden het was dat we in Nederland een koning hadden, met een Franse pianist getreurd over hoe jammer het was dat Simeon ten Holt net overleden was en aan een Ghanees fotomodel uitgelegd dat we ook een filmpje van Vlisco in onze collectie hebben. Dat was niet de bedoeling toen ik er mee begon, maar het is wel erg leuk.

Overigens heeft Orly geen eigen Twitteraccount, het gaat hier om een nep account. Er is een gezamelijk account voor alle Parijse vliegvelden: Aéroports de Paris. En ja, de meeste buitenlanders schrijven Schiphol zonder die tweede H. Is blijkbaar een heel lastige naam.

Verhalen uit de Airport Library #10 de bibliotheek als USP

DSC01582Hoelang de Airport Library nog blijft bestaan is onduidelijk, want de subsidieperiode van het Ministerie van OCW loopt dit jaar af. Projectleider Dick van Tol schrijft er op zijn blog uitgebreid over.

Schiphol is in elk geval nog steeds erg blij met ons. Dat zei Hans Nijhuis, de directeur van Schiphol in zijn toespraak bij het 10-jarig jubileum van het Rijksmuseum. En de Social Media-afdeling vind ons ook nog steeds leuk, getuige een reactie op Twitter. Hun antwoord op de vraag van Rianne naar twee unique selling points van Schiphol was:

Dag Rianne, wat dacht je van meer dan 300 bestemmingen en de Airport Library.

En nou maar hopen dat die mensen van de Social Media afdeling nog ergens invloed hebben…

Verhalen uit de Airport Library #3

Een van de dingen die het werken in de Airport Library zo leuk maakt (naast alle interessante mensen die je spreekt) is de locatie. Het blijft elke keer weer bijzonder om op Schiphol rond te lopen, zowel vóór als achter de douane. In de vertrek- en aankomsthallen vóór de douane hangt een uitgelaten sfeer met al die uitzwaaiers en afhalers en ik krijg er altijd weer een soort van vakantiegevoel.

De bibliotheek ligt in het gebied achter de douane. Om daar zomaar rond te lopen vind ik, ook na twee jaar, nog steeds bijzonder. Alleen al de overgang van voor naar achter de douane is bijzonder. Alle airport librarians hebben een Schipholpas. Voordat we die kregen zijn niet alleen onze dossiers doorgelicht door de marechaussee  maar hebben we ook een veiligheids- examen moeten afleggen. Je betreedt het gebied achter de douane via een veiligheidssluis waar zowel je Schipholpas als je iris gescand wordt. En dan is het toch elke keer weer spannend of die deur open gaat of niet.

Eenmaal aan de airside kom je in een hele andere wereld terecht: een wereld van uitgelaten touristen op weg naar hun vakantiebestemming, van vermoeide reizigers die al een halve wereldreis achter de rug hebben, van hyperactieve kinderen die van pure opwinding nog drukker dan normaal zijn en van verveelde zakenlui die geroutineerd hun zoveelste reisje aftikken. En van de meer dan 60.000 mensen die op Schiphol werken. Allemaal herkenbaar aan hun Schipholpas. Het is niet zo dat we elkaar groeten, zoals motorrijders op de snelweg, maar er is toch altijd wel die blik van verstandhouding. Wíj zijn wel lid van de club en al die reizigers hier niet. Wij hebben wel een pasje en zij niet.

Die pas maakt je ook herkenbaar voor reizigers. Niet alleen in de bibliotheek maar overal op Schiphol. Die maakt dat mensen denken dat je weet waar de MacDonalds is en of er een brievenbus is en waar je stroopwafels kunt kopen en vanaf welk perron de trein naar Amsterdam vertrekt. En ja, dat weet ik inderdaad. Want ik ben een bibliothecaris….

Poëzie op Schiphol

Het doel van de Airport Library is het promoten van Nederlandse kunst en cultuur. Dat doen we niet alleen door boeken en filmpjes beschikbaar te stellen aan transit passagiers maar ook door tentoonstellingen te laten maken door musea en culturele instellingen. Traditionele tentoonstellingen in onze vitrines en fototentoonstellingen op de beeldschermen in de bibliotheek.

Sinds een paar weken draait op een van die schermen het schermgedicht Welcome Stranger van dichter K. Michel en vormgever Dirk Vis. Het schermgedicht bestaat uit een animatie van dansende letters die elke keer als het wordt afgespeeld weer nieuwe verbanden vormen. Het is gebaseerd op de naam voor het spel ‘stoelendans’ in verschillende talen. Speciaal voor de Airport Library is het gedicht Welkom vreemdeling van K. Michel in het Engels vertaald.

Hier kun je het geanimeerde Welcome stranger zien.

Het werk kwam tot stand in het kader van het project Poëzie op het scherm, dat eens in de twee jaar gezamenlijk door het Nederlands Letterenfonds en het Mondriaan Fonds wordt georganiseerd.

Een mooie actie vind ik het zelf, zo’n samenwerking van de bibliotheek met verschillende culturele partijen. En het gedicht zorgt voor verstilling in de hectische en commerciële omgeving van het vliegveld, een van de nevendoelen van de Airport Library. Zoiets zou natuurlijk ook mooi zijn in een gewone bibliotheek, geanimeerde gedichten op een scherm, want die schermen die hangen er meestal toch al. We zijn nu aan het onderzoeken of er een vervolg kan komen op Welcome stranger: daarbij denken we aan een presentatie waarin animaties achter elkaar vertoond worden. En als we zo’n verzameling geanimeerde gedichten eenmaal gemaakt hebben dan kan die ook beschikbaar gesteld worden aan andere bibliotheken. Als die daar tenminste behoeft aan hebben….

Nederland Leest op Schiphol

 Ook in de Airport Library besteden we aandacht aan Nederland Leest. We delen exemplaren van Het leven is vurrukkuluk uit en vandaag organiseerden we een feestje. Dj Gerrit-Jan van Ham draaide jaren ’60 plaatjes op een prachtig pickupje en atrice Wilma Ligthart kroop in de huid van Panda. Ze voerde gesprekken met voorbijgangers over het leven en literatuur en aan de Nederlanders las ze een fragment uit het boek voor. Mensen reageerden blij verrast en er kwamen de meest prachtige antwoorden op de vraag: “Waarom is het leven vurrukkuluk?” Karen Bertrams was er bij en heeft alles gefilmd, dat wordt vast een prachtig filmpje.

Stewardessen, schoonmakers, kantoormensen van Schiphol hebben vandaag kennis gemaakt met het boek en buitenlandse reizigers zijn aangenaam verrast door deze actie. Dat zeiden ze namelijk bijna allemaal met zoveel woorden. Meer foto’s van vanmiddag vind je hier.

Verhalen uit de Airport Library

 Vanmiddag was ik weer op Schiphol, ik had “dienst”. Vanwege de sneeuw en de stakingen in Spanje zijn er gisteren erg veel vluchten gecancelled en hebben mensen moeten overnachten op de luchthaven. Precies het soort gelegenheid waarbij de bibliotheek de wachttijd kan verzachten. Gelukkig vinden de bezoekers dat ook, want het laatste bericht in het Guestbook op de iPads was: I like the library a lot. It is so cozy and intellectual, a perfect distraction from a hectic flight. De eerlijkheid gebied te zeggen dat in ons gastenboek niet alleen maar complimenten staan (al hebben die wel de overhand). De meeste kritiek richt zich op de filmpjes op de iPads die nogal eens haperen vanwege het instabiele draadloze internet. En op het feit dat er geen (gratis) internet is in de bibliotheek. Beide punten zijn geheel terecht, maar liggen helaas buiten onze macht, de lange (commerciële) arm van Schiphol en de KPN en zo…

Elke keer weer ben ik blij verrast om te merken dat de bibliotheek ook echt gebruikt wordt zoals we hadden ingeschat. Mensen zitten er soms uren te bladeren in verschillende boeken of zijn juist ontzettend verdiept in één boek. Zoals die ene man die roerloos aan tafel zat te lezen en maar met moeite afscheid nam van Lundis bleus van Grunberg. Of dat meisje dat alsmaar driftig aantekeningen aan het maken was uit de architectuurgids van Amsterdam. Het blijst waren de Amerikaanse moeder en zoon die hun vlucht naar Philadelphia hadden gemist en al 22 uur aan het wachten waren. Ze hoopten de volgende ochtend weg te kunnen. De zoon (van een jaar of 25) hield heel triomfantelijk het boek Asphalt angels omhoog: “I haven’t read for over 10 years but I’ve nearly finished this book”.

Het blijst werd ikzelf van deze jongen. Zijn broers en zusje vermaakten zich prima, vooral met de iPads, hij verveelde zich vooral heel nadrukkelijk. Totdat hij in al zijn lamlendigheid een boekje tegen kwam over architectenbureau MVRDV en daar hun beroemde Wozoco zag. Hij begon te stuiteren op zijn stoel en ging opgewonden met het boek al zijn familieleden langs. Die haalden er allemaal hun schouders bij op maar hij bleef de rest van de ochtend geobsedeerd  in dat boek bladeren. Op de site van de Airport Library zijn meer foto’s van hem en zijn familie zien. Die foto’s zijn overigens gemaakt door fotograaf Sander Stoepker.

Dát is voor mij het succes van de Airport Library, daarmee vind ik dat we ons doel bereikt hebben. Dat we door het gerenommeerde designtijdschrift Monocle uitgeroepen zijn tot de beste nieuwe luchthaven voorziening is leuk en een mooi compliment, maar voor dit soort jongens doen we het wat mij betreft.

Overigens twittert de Airportlibrarian ook….

“Ik zou die Airport Library wel eens in het echt willen zien…

… maar ik heb geen plannen om binnenkort te gaan vliegen. Kun je niet iets regelen, Tenaanval?”

“Jazeker! ProBiblio organiseert binnenkort een presentatie over de Airport Library, mét een rondleiding op de luchthaven.”

“Hoezo, een presentatie? Klinkt lekker vaag…”

“Ach da’s weer eens een ander woord dan Biebwatch. En zo is wel duidelijk dat wij presentaties gaan houden over de ervaringen die we hiermee hebben opgedaan, dus niks interactiefs of workshops of zo.”

“Presentaties? Wat heb ik daar aan, behalve dat het leuke verhalen zijn? Ik heb mijn handen vol aan mijn eigen bibliotheek”.

“Omdat we met de Airport Library opeens op een hele andere schaal moesten gaan denken. We kregen met hele andere partijen te maken dan we gewend waren en ons succes kwam o.a. voort uit het feit dat we ons niet hebben laten intimideren, maar onszelf zijn gebleven.”

“Zo’n dag is zeker niet gratis he?”

“Nee inderdaad, het is niet gratis. Maar dat komt voornamelijk omdat er hostessen van Schiphol moeten worden ingehuurd voor de tocht in het gebied achter de douane”.

“Zeker weer alleen voor bibliothecarissen uit Noord- en Zuid-Holland?”

“Nee, iedereen is welkom. Uit een bibliotheek dan. Want de Airport Library staat er namens “de openbare bibliotheken van Nederland”, dus hij is van ons allemaal.”

“Aanmelden via de site?”

“Inderdaad. En vergeet je paspoort niet!”

get_footer() ?>