Games als marketinginstrument?
Gisteren meegedaan aan de Gamesworkshop die was georganiseerd door Babette. Had er eerlijk gezegd niet zo’n zin in maar vond dat ik me er wel in moest verdiepen, want anders mag ik er niet over meepraten. En games zijn inmiddels wel gewoon een realiteit in het dagelijks leven dus de bibliotheken moeten er ook wat mee.
Ik kende eigenlijk alleen de Nintendo DS van mijn nichtje van 11 (hondjes trainen of elfjes laten springen) en ik heb ook nog wel eens Sims gespeeld maar daar bleef het dan wel bij. Tot mijn grote verbazing vond ik de racespelletjes het leukst. Ik had nog nooit zo’n console bediend, dus het duurde een hele poos voordat mijn racewagen de eerste bocht in het circuit genomen had (ik botste overal tegenaan; wat is het moeilijk om een auto te besturen zonder stuur…) maar toen ik het eenmaal door had was het erg leuk. Ga ik vaker doen, weet nog niet hoe maar dat komt nog wel.
Tijdens de introductie ontstond een discussie met de mensen van onze marketingafdeling want die vroegen wat het opleverde, dat gamen in de bibliotheek. Geen gekke vraag natuurlijk. Maar toen het antwoord niet een keihard cijfer bleek te zijn was de verontwaardiging groot. “Ja maar het moet toch wat opleveren? Daar doe je het toch voor?” En daar schrok ik eigenlijk van. Want die redenering maakt marketing tot een doel op zich en dat kan niet de bedoeling zijn.
De bibliotheek heeft een doel, een maatschappelijk verantwoord doel nog wel. Namelijk om een breed publiek kennis te laten nemen van informatie en cultuur en ze daardoor beter geinformeerd deel te laten nemen aan de samenleving. Games zijn een onderdeel van de maatschappij en alleen al daarom moeten bibliotheken er aandacht aan besteden. En uiteraard wil je dan een bepaald doel bereiken, maar dat hoeft niet te zijn om zoveel mogelijk mensen lid te maken. “Een tevreden lezer is ook een resultaat” zei laatst een onderzoeker en dat kan ik alleen maar beamen.
Bibliotheken moeten “iets” met games omdat het een medium is, een informatiedrager, een verhalenverteller, een educatief product, desnoods omdat het zo’n leuke hobby is. Niet omdat het een marketinginstrument is.
Maar misschien bedoelden de marketingmensen dat ook wel….
PS. Ik zie dat Edo foto’s van de workshop op Flickr heeft gezet.
Recente reacties