Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

ProBiblio

All of the posts under the "ProBiblio" tag.

Afscheid van het vak

 Nee, ik neem geen afscheid. Dit keer niet. Vandaag was het de beurt aan vier mensen die vergroeid zijn met het bibliotheekwerk, in Noord- en Zuid-Holland en daarbuiten. Len van Twisk, Rammy Speyer, Theo de Ruiter en Gerard Alders namen vandaag afscheid van ProBiblio. Samen zaten ze 152 jaar in het vak en nu gaan ze weg.

Met alle vier heb ik de afgelopen jaren samengewerkt, in verschillende hoedanigheden en op verschillende manieren. Len, Theo, Gerard en Rammy vertegenwoordigen elk een ander aspect van het bibliotheekwerk: Kwaliteitszorg, Leesbevordering, Cultuur, Financiën, Management en Innovatie. Van alle vier heb ik dingen geleerd, ervaringen afgekeken en ik heb vooral heel veel lol met ze gehad.

Het was een leuk feestje. Wat zeg ik: het was een héél leuk feestje. Vanwege het vrolijke programma (met als hoogtepunt het hilarische verhaal van André Brouwer die in een soort van cirkelredenering de feestvarkens fijntjes typeerde) maar vooral vanwege de aanwezigen. Er was niet bezuinigd op het uitnodigingenbeleid met als gevolg dat het één groot weerzien was. Eén grote reunie, niet alleen van mensen die in het verleden bij ProBiblio gewerkt hebben maar ook van mensen uit bibliotheken en van aanverwante organisaties. Er werd veel gepraat: over wat iedereen zo al deed, waar iedereen zo al zat en vooral ook over het vak. Het was gezellig en inspirerend maar ook wel een beetje pijnlijk. 

Want er was ook een aantal mensen niet aanwezig.  De mensen die binnenkort hun baan gaan verliezen waren bepaald niet in de stemming voor een feestje. Heel begrijpelijk. En wrang. Want terwijl op het feestje werd getreurd over het verlies van 152 jaar bibliotheekervaring verlaat straks nog eens zoveel jaar aan ervaring via de achterdeur het pand. 

Jammer. Jammer voor de organisatie en jammer voor het vak. Zonde dat mensen met een bibliotheekhart het vak verlaten. Het is de pensionado’s natuurlijk van harte gegund en ik hoop dat ze nog een lang en gelukkig leven zullen hebben maar ik vraag me wel af wie die gaten gaat opvullen. Waar vinden we nog mensen met zoveel vakmanschap en zoveel passie? Met zo’n visie op het vak en zo’n duidelijk idee over wat de bibliotheek kan betekenen? Ik heb er een hard hoofd in. Maar ik blijf geloven in een toekomst, ook zonder deze kanjers.

Afscheid en een nieuw begin

Zo. Het afscheid is achter de rug en een nieuw begin ligt in het verschiet. Afgelopen woensdag was mijn officiële afscheid vanProBiblio, met een receptie en kadootjes en een mooie toespraak. En een paar leuke filmpjes van digitale collega’s waarvoor hartelijk dank.

Donderdag ben ik mee geweest met de “retailtrail” een excursie die ProBiblio georganiseerd had voor een deel van de medewerkers over het retail-concept. Dat was een soort extra afscheid: gezellig maar met inhoud. Nieuwe dingen gehoord en vooral nieuwe bibliotheken gezien. Misschien ga ik er nog over bloggen.

Maar nu eerst een weekje vrij. Afkicken van het oude en voorbereiden op het nieuwe. Opruimen, dingen regelen en voorbereiden maar vooral ook: even lekker niks. Heb ik zin in.

“Ik zou die Airport Library wel eens in het echt willen zien…

… maar ik heb geen plannen om binnenkort te gaan vliegen. Kun je niet iets regelen, Tenaanval?”

“Jazeker! ProBiblio organiseert binnenkort een presentatie over de Airport Library, mét een rondleiding op de luchthaven.”

“Hoezo, een presentatie? Klinkt lekker vaag…”

“Ach da’s weer eens een ander woord dan Biebwatch. En zo is wel duidelijk dat wij presentaties gaan houden over de ervaringen die we hiermee hebben opgedaan, dus niks interactiefs of workshops of zo.”

“Presentaties? Wat heb ik daar aan, behalve dat het leuke verhalen zijn? Ik heb mijn handen vol aan mijn eigen bibliotheek”.

“Omdat we met de Airport Library opeens op een hele andere schaal moesten gaan denken. We kregen met hele andere partijen te maken dan we gewend waren en ons succes kwam o.a. voort uit het feit dat we ons niet hebben laten intimideren, maar onszelf zijn gebleven.”

“Zo’n dag is zeker niet gratis he?”

“Nee inderdaad, het is niet gratis. Maar dat komt voornamelijk omdat er hostessen van Schiphol moeten worden ingehuurd voor de tocht in het gebied achter de douane”.

“Zeker weer alleen voor bibliothecarissen uit Noord- en Zuid-Holland?”

“Nee, iedereen is welkom. Uit een bibliotheek dan. Want de Airport Library staat er namens “de openbare bibliotheken van Nederland”, dus hij is van ons allemaal.”

“Aanmelden via de site?”

“Inderdaad. En vergeet je paspoort niet!”

Het hart van de bibliotheek

Youth library Originally uploaded by drhenkenstein

Gisteren was ik aanwezig bij de afsluiting van de Leergang Collectioneren. In deze leergang hebben een aantal collectioneurs uit Noord- en Zuid-Holland zich verdiept in collectievorming, niet door klassikaal allerlei verhalen aan te horen maar door te kijken in andermans keuken. De deelnemers moesten verplicht een dagje bij elkaar “op stage” en er werden verschillende excursies georganiseerd naar o.a. boekhandels en musea om te zien hoe ze daar met hun collectie omgaan. Daarnaast moesten ze in overleg met hun eigen organisatie een onderwerp uitwerken, waarbij ze ondersteuning kregen van een coach van ProBiblio. Omdat ik een van die coaches was mocht ik gisteren aanwezig zijn bij de presentatie van de opdrachten.

Eerlijk gezegd zag ik daar een beetje tegen op want ik verwachtte een aantal gortdroge verhalen over collectieprofielen met veel cijfers (niet van “mijn” student natuurlijk, maar van die anderen….) maar het was geweldig. De presentaties waren allemaal erg verschillend maar wat het meeste opviel was het enthousiasme waarmee alle deelnemers stonden te vertellen. Over de excursies, over de nieuwe inzichten die ze hadden opgedaan en over hun eigen bibliotheek. Er waren een paar “oude rotten” die na een fusie opeens verantwoordelijk werden voor collectiebeleid maar ook paar nieuwelingen in het vak. Wat ze gemeen hadden was dat ze allemaal open stonden voor nieuwe impulsen en niet vast zaten aan welk vooroordeel over collecties dan ook.

Ze waren zelfbewust en er van overtuigd dat de collectie het hart van de bibliotheek is. Dat leidde in het afsluitend gesprek over welke kenmerken een collectioneur moet hebben tot de opmerking van de benjamin in het gezelschap “dat je natuurlijk ook hart voor je vak” moet hebben. Toen kon mijn dag helemaal niet meer stuk. Want hoera, ze zijn er dus wel nog: de bevlogen bibliothecarissen die dit soort termen durven te gebruiken. Misschien komt het toch nog wel goed met onze branche…..

Het strandbibliotheekseizoen is weer geopend

Opening Hvh gedeputeerde

Afgelopen vrijdag (3 juli) is met de opening van de Strandbibliotheek in Hoek van Holland het strandbibliotheekseizoen weer geopend. De voorzitter van de deelgemeente verrichtte de openingshandeling na een paar officiële toespraakjes. Niet teveel en niet te officieel want dat past niet bij het karakter van de strandbibliotheek. Op de foto zie je de gedeputeerde van Zuid-Holland met in zijn hand het boekje Op blote voeten naar de bieb. Dat boek gaf hij aan de stadsdeelvoorzitter (naast hem) en daarmee droeg hij de verantwoordelijkheid symbolisch over van de provincie naar de gemeente. Dit jaar is het namelijk het laatste jaar dat de Provincie Zuid-Holland de strandbibliotheken subsidieert en daarmee is het ook het laatste jaar dat ProBiblio de coördinatie heeft. Heel logisch en begrijpelijk maar wel jammer want het is een heel leuk project. Iedereen wordt er vrolijk van en dat is altijd prettig.

In de afgelopen jaren hebben we niet alleen boeken uitgeleend maar ook  een heleboel activiteiten georganiseerd: variërend van piratenspellen en workshops over de zee tot yogalessen en gedichtenwedstrijden. Daarnaast hebben we  ook met een aantal dingen geëxperimenteerd op het strand: het uitlenen van (voorgeprogrammeerde) IPods, luisterstoelen, het uitlenen van E-books en Wii-feesten op het strand. Dit jaar hebben we een paar nieuwe, cultureel literaire activiteiten bedacht zoals de Wandelende verhalenmantels (acteurs die in speciaal ontworpen literaire mantels op het strand verhalen vertellen en improviseren), Schrijvers aan zee (elke strandbibliotheek krijgt drie dagen lang een schrijver in residence) en de Schatkisten (die zijn een verrassing).

Ik kom er binnenkort op deze plaats op terug.

Op blote voeten naar de bieb

omslag-op-blote-voeten

 

 

 

 

 Het strand-bibliotheek-seizoen werd afgelopen dinsdag geopend met de presentatie van het boek Op blote voeten naar de bieb. In een strandtent in Zandvoort werd het boek over vier jaar ervaringen met strandbibliotheken overhandigd aan de wethouder van Zandvoort. Bij het boek is ook een USB-stick gemaakt voor alle deelnemende bibliotheken met daarop alle gegevens die ze nodig hebben om het volgend jaar zelf te doen.

Het is een mooi boek geworden met foto’s van alle 15 strandbibliotheken die er vorig jaar waren (inclusief Makkum) en interviews met betrokkenen: o.a. met de filiaalchef van de Albert Heijn uit Egmond die de plaatselijke strandbibliotheek sponsorde.

Het feestje bij de boekpresentatie was een groot succes, daarbij werden we wel geholpen door het fantastische weer. Stralend zonnetje, het strand, vrolijke collega’s en geweldige hapjes. Iedereen kreeg weer zin in het nieuwe seizoen.

De provincie Zuid-Holland subsidieert de strandbibliotheken dit jaar voor het laatst, Noord-Holland doet het dit jaar al niet meer. Jammer, maar wel begrijpelijk want de subsidie kwam uit het vernieuwingsgeld van de provincie en na 5 jaar kun je niet meer met goed fatsoen volhouden dat het nog steeds vernieuwend is. Er wordt vanuit het vak nog steeds kritisch naar de Strandbibliotheken gekeken maar als ik zie wat het heeft opgeleverd aan goodwill bij het publiek en de politiek en wat het teweeg heeft gebracht in de contacten en de mentaliteit van bibliotheekmedewerkers ben ik er nog steeds heel tevreden over.

Op 3 juli a.s. wordt de Strandbibliotheek voor de laatste keer geopend door de gedeputeerde. We zijn druk bezig met de voorbereidingen, dit laatste seizoen komen we met een paar hele bijzondere projecten, daarover de komende maanden meer. Nu eerst hopen op een mooie zomer.

Nu echt geschiedenis

nypl-bookmobileVandaag rijden onze bibliobussen voor het allerlaatst. Vanaf morgen zijn onze groen met blauwe bussen geschiedenis geworden, net als deze New Yorkse bus.

Schrijverdezes heeft al een mooi verhaal geschreven over hoe hard de klap aankwam binnen ProBiblio toen het bekend werd gemaakt. We hebben er sinds 26 februari naar toe gewerkt  maar toch voelt het nog steeds waardeloos.

Het afscheid van de lezers is vaak erg emotioneel, Anna en haar muizen schreven er al over. Want een bibliobus is niet zomaar een rijdende boekenkast die je naar believen kunt vervangen door iets anders, bij een bibliobus horen mensen die je kent, en die jou kennen. Die weten wat je leest: die zorgen voor een min of meer constante aanvoer van je favoriete genre, die rekening houden met je artrose en je daarom geen dikke boeken meegeven, die ervoor zorgen dat er steeds weer nieuwe boeken over graafmachines zijn voor dat ene jongetje en die in de gaten houden dat je op tijd naar huis gaat omdat je anders van je vader niet meer naar de bus mag.

Dat verdwijnt dus ook allemaal. En het komt nooit meer terug.

De foto komt uit de Digital Gallery van de New York Public Library. Hij staat (nog) niet op hun Flickr pagina, maar ik vond hem zo mooi.

Nog meer Karavaan

 

 

 

 

In mijn vorige bericht had ik het over de bibliotheek op de Karavaan maar daar verwees ik alleen naar het blog dat de kinderen bijhouden over hun activiteiten.

Voor de activiteiten ‘savonds is een apart blog gemaakt, de Karavaanbibliotheek. Daar zijn aankondigingen te zien van de activiteiten die nog moeten komen en foto’s van de dingen die geweest zijn. Het karretje is helaas nog steeds niet goed te zien, maar als je tussen de mensen door kijkt krijg je er toch wel een indruk van.

Er wordt aan biebdaten gedaan, er zijn schrijvers en interviews met acteurs. Die laatste vinden jammer genoeg niet altijd in de bibliotheek plaats. Omdat het voor iedereen de eerste keer was dat we dit deden en de deelnemende bibliothecarissen dachten dat zij niet extravert genoeg zouden zijn om bezoekers over te halen om mee te doen aan het biebdaten is er een actrice ingehuurd om dat te doen. Dat is een succes, want het typetje dat ze neerzet kletst moeiteloos lezers de bibliotheek in.

Toch jammer dat we dat zelf niet kunnen.

Bibliotheek op lokatie

 

 

 

 

Het reizend Noord-Hollandse theaterfestival Karavaan kent sinds vorig jaar een festivalhart. Naast voorstellingen op locatie wordt er nu van donderdag tot en met zondag een kampement opgeslagen op steeds een andere locatie.

Sinds dit jaar is er in het festivalhart ook een bibliotheek. ProBiblio heeft een karretje laten maken dat als mobiele bibliotheek dient en waar de bibliotheken van Heiloo, Alkmaar, Hoorn en Schagen zich presenteren. Overdag wordt er door kinderen gelezen, getekend en verslag gedaan van wat ze gezien en gedaan hebben op een weblog.

‘sAvonds organiseren de bibliotheken activiteiten voor volwassenen: er komen schrijvers op bezoek en er worden theatermakers geinterviewd. Het aantal bezoekers is nog beperkt, maar de reacties zijn enthousiast.

Er zijn nog puntjes die op I-en moeten en zo, maar ik ben heel tevreden, het begin is er wat mij betreft.

Ding 23 : Evalueer

Capt. Rostron & under officers of CARPATHIA [ship] (LOC) Originally uploaded by The Library of Congress


Klaar!! Wat heb ik geleerd? Nou, een heleboel. Ik had bij een heleboel dingen vantevoren het klepel-en-de-klok gevoel. Wist wel wat Flickr/RSS/Librarything (om maar wat te noemen) was maar niet hoe je het kon gebruiken. Heb nu ontdekt dat ik een aantal dingen heel bruikbaar vindt. Niet alles, maar dat weet ik nou tenminste en nu heb ik niet meer dat onbestemde idee dat ik me daar eigenlijk eens in moet verdiepen.

De ontdekkingstocht was leuk, ook de niet leuke dingen bleken vaak mee te vallen. Ik zal het maar toegeven: ik gebruik LastFM nu vaker; ik heb het nog een kans gegeven nadat ik mijn post gemaakt had en nu begin ik het langzaam aardig te vinden.

Ik heb me verdiept in het hele 2.0 gebeuren en ik heb gemerkt dat er een hele wereld is waar wij als branche nog maar nauwelijks mee bezig zijn. En dat moet wel. En snel ook. Het was ook heel noodzakelijk dat wij als ProBiblianen getraind werden: bibliotheken verwachten van ons dat we voorop lopen, of in elk geval actueel zijn. Dit is weer een stapje de goede kant op.

En nu? Ik word toch maar lid van de Ning Bibliotheek 2.0. Maar dat moet dan wel onder mijn eigen naam en daar moet ik nog even aan wennen. Dus geef me nog even de tijd.

Ik blijf doorgaan met mijn blog, ik vind het veel te leuk. Ik zal helaas nog maar weinig lezers hebben nu de 23dingenfeed niet meer aanlevert want het schrijven is prettig maar het wordt leuker als je ook gelezen wordt. En de reacties zijn het allerleukst. Maar zonder lezers blijf ik me ook nog even opwinden over zaken in de Bibliotheekbranche. Dat deed ik altijd al maar het helpt als je schrijft. Dat dwingt je om je gedachten te ordenen en goed na te denken over wat je echt vindt.

Ik ben helaas niet aanwezig bij de afsluiting omdat ik vakantie heb. Dank zij die vakantie heb ik de laatste dingen kunnen doen, ik heb er nu tijd voor. Maar wel jammer dat ik er niet bij kan zijn want ik vind dat er te weinig interactie is geweest tussen alle bloggers.

Maar dit einde is geen einde. Tot ziens, misschien?

 

get_footer() ?>