Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

New York

All of the posts under the "New York" tag.

De bibliobus is terug in New York

Na jaren van afwezigheid rijdt er sinds deze week weer een bibliobus door New York. Geen bus zoals wij die in Nederland kennen maar een omgebouwd sprinter busje, zo eentje waar New York vol mee staat en van waaruit ijsjes of hotdogs verkocht worden. Met zo’n zijraampje dat open klapt als een loket. Er kunnen ongeveer 1000 boeken in en het wordt bemand door twee medewerkers. Dit eerste busje staat voorlopig vier dagen in de week in de Bronx, er komen nog twee bussen bij en dan wordt de dienstverlening uitgebreid naar Manhattan en Staten Island.

Ik vind het geweldig. Daar zal ongetwijfeld in meespelen dat ik ooit voorzitter van het Landelijk Platform Bibliobussen was maar zeg nou zelf: dit is toch geweldig? Ze gaan er niet alleen mee naar scholen maar ze staan ook op vaste standplaatsen zo te zien. En ze gaan de busjes gebruiken als ergens een bibliotheek vanwege verbouwingen tijdelijk gesloten is. Zoals ze dat in Emmen op dit moment ook doen, bij de verbouwing van de centrale.

Mijn bibliothecarissenhart kromp wel een beetje ineen van die boekenkarren in de regen. Ik vraag me af hoe ze dat gaan doen als het echt slecht weer is. Maar daar verzinnen ze vast weer iets op. Ik ga ze in elk geval volgen. Dat is makkelijk want de bussen hebben hun eigen twitteraccount. Leve de bibliobus!

Hoe je ook tevéél boeken kunt hebben

Mooi filmpje. Over een boekhandelaar die het allemaal een beetje boven het hoofd gegroeid is. Ik betrapte mezelf er op dat ik meteen een beeld had van wat voor soort eigenaar bij deze winkel zou moeten horen. Precies zoals al die mensen in het begin van het filmpje ook hebben. En als die man dan eindelijk in beeld komt blijkt het allemaal mee te vallen en is het net anders dan je denkt. Dan ik in elk geval dacht. Nou ja, kijk zelf maar even.

De winkel heeft een eigen pagina op Wikipedia. Daar leer je dat er nog een veel groter verhaal zit achter John Scioli. En dat er nóg een Community Bookstore in New York is. Die ook een Wikipedia pagina heeft.

Jammer dat Scioli zijn winkel heeft moeten sluiten. Maar echt medelijden hoeven we niet met hem te hebben. In de film vertelt hij dat hij zijn winkel verkocht heeft. Hij zegt er alleen niet bij dat hem dat 5,5 miljoen dollar heeft opgeleverd. Dat is hem overigens van harte gegund.

 

Nog bedankt voor de tip Stieneke.

New York Leest

Binnenkort starten ze in New York met de actie One Book One New York, de New Yorkse versie van One City One Book, de leesbevorderingsactie waar Nederland Leest op is gebaseerd. In 1998 begonnen als leesbevorderingsprogramma van de bibliotheek van Seattle en inmiddels heeft iedere zichzelf respecterende stad in de Verenigde Staten wel een dergelijk project. Dit jaar voor het eerst in New York dus.

Hier ligt het initiatief niet bij de bibliotheek maar bij de gemeente. Althans, via de website van The Mayor’s Office wordt er reclame voor gemaakt en de projectleider is afkomstig van de gemeente. Ze pakken het net weer iets anders aan dan elders: de bevolking heeft inspraak bij de keuze van het boek. Ze hebben vijf boeken geselecteerd en vijf celebrities gevraagd om ieder een boek te pitchen. Met een filmpje zoals hier boven. Morgen is de laatste dag waarop nog gestemd kan worden. Dat stemmen kan via de website van de gemeente en via speciale kiosken in de metro.

De geselecteerde titels zijn heel verschillend: deze hierboven is uit 1943 en was tijdens de Tweede Wereldoorlog heel populair. De andere vier titels zijn veel actueler (variërend van 2007 tot 2015) en hebben allemaal een Booker Prize gewonnen. Niet alle schrijvers zijn Amerikaans en zware thema’s worden niet geschuwd. De gemeente heeft een panel van bibliothecarissen, uitgevers en wetenschappers om tips gevraagd en daarna zelf deze lijst samengesteld. Voor de gemeente is het “an attempt to give small bookstores throughout the city a boost and, as the program’s title suggests, create a sense of community among the city’s readers.” En voor de mensen die het boek niet willen kopen: de uitgevers hebben 4000 exemplaren van de boeken op deze lijst cadeau gedaan aan de bibliotheken in New York (meer dan 200 filialen). De uitverkozen auteur zal in juni optreden in de New York Public Library. Ben benieuwd hoe het verder gaat. Van publiciteit zijn ze alvast verzekerd: de website Buzzfeed heeft zich aan de actie verbonden maar ook de Late Show en een aantal kranten. Dus ik vermoed dat we er nog veel over gaan horen.

Een bibliotheek hotel

DSC02032Op zoek naar een leuk hotel in New York kwam ik op de website van het Library Hotel terecht. Dat leek me een heel toepasselijk hotel en echt iets voor mij totdat ik bij de prijslijst uit kwam. Die paste niet echt bij mijn budget. Toen ik daar op Twitter een opmerking over maakte reageerde het hotel en nodigden ze me uit voor een rondleiding. Op de dag dat ik in de ochtend door @skalibrarian was rondgeleid in de bibliotheek van zijn Hunter College (heel leerzaam, alleen al om te zien dat bibliotheken eigenlijk overal met dezelfde problemen worstelen) heb ik me voor het contrast ’s middags gemeld op Madison Avenue.

Tot mijn verbazing is het thema bibliotheek niet zomaar een marketing trucje maar nemen ze het heel serieus. Het hotel bestaat uit tien verdiepingen en elke verdieping is gewijd aan een categorie uit de Dewey Decimal Classificationhet Amerikaanse classificatie systeem. Elk van de 60 kamers heeft een eigen thema, met een daarbij passende collectie boeken. Denk aan een geschiedeniskamer, een sportkamer, filosofie, politiek, dinosaurussen, sprookjes etc. Het meubilair is in alle kamers ongeveer hetzelfde, het zijn de boeken die het thema bepalen. Er is geen catalogus, maar ze hebben de boeken op de kamers wel allemaal van een gekleurd stickertje voorzien zodat de kamermeisjes het meteen kunnen zien als er een boek in de verkeerde kamer staat. In alle andere ruimtes staan ook overal boeken: in de ontbijtzaal, de serre, het dakterras, de bar en in de gang. Niet echt thematisch overigens. De achterwand bij de receptie bestaat geheel uit catalogusbakken.

Het is natuurlijk een gimmick, maar ze nemen het dus wel heel serieus. Bij het boeken van een kamer heb je de mogelijkheid om een aantal favoriete onderwerpen op te geven en dan zoeken ze een kamer die bij je smaak past. Overigens slapen er niet alleen boekenliefhebbers in het hotel, ze hebben ook veel zakenmensen die afkomen op het gratis ontbijt en de handige locatie. Het hotel zit min of meer om de hoek bij de New York Public Library, dat heeft vast iets te maken met het thema. Ze hebben geen bibliothecaris in dienst, maar alle medewerkers zijn gezamenlijk, bij toerbeurt, bezig met de boeken.

Ik weet niet of een functie-eisen is dat je van boeken moet houden. Maar onderstaand filmpje lijkt me wel vrij authentiek van een liefde voor boeken getuigen. Gemaakt door het Library Hotel en een paar andere hotels uit dezelfde keten. Ze hebben beloofd dat als ik volgende keer buiten het seizoen kom, ze me een mooie aanbieding aan doen. Toch iets om te onthouden.

 

Op bezoek bij The Uni Project

the uniOver de organisatie achter het Uni Project in New York  heb ik al eens eerder geschreven. Via Twitter heeft de airportlibrarian vaker contact met ze, dus toen ik afgelopen week in New York was kon ik de kans niet voorbij laten gaan om het project zelf te gaan bekijken. Helaas hadden ze net in die ene week dat ik er was even pauze en kon ik ze niet in bedrijf zien, maar de initiatiefnemers ontvingen me hartelijk bij hen thuis en hebben me uitvoerig over hun project verteld.

The Uni Project is een initiatief van Sam en Leslie Davol en bestaat uit mobiele boekenkasten die ze op verschillende locaties in New York neerzetten. Of in hun eigen woordenThe Uni Project is a nonprofit committed to increasing access to books and learning opportunities through pop-up, open-air reading rooms. Based in New York City, we operate reading rooms that bring architect-designed structures, high quality books, and dedicated staff, to the city’s plazas, parks, and public spaces. We partner with community-based organizations and our circuit prioritizes underserved NYC neighborhoods.

En voordat je nou op z’n Hollands, cynisch, gaat roepen: “wat een onzin, in New York zijn toch genoeg bibliotheken?” of andere bijdehandte,  flauwe opmerkingen gaat maken: het is een groot succes en er blijkt behoefte aan te zijn. Ze begonnen ooit met hun kasten op eigen initiatief ergens neer te zetten, tegenwoordig worden ze ingehuurd. Komen ze op verzoek naar straatfestivals, scholen, bedrijven, winkeliersverenigingen (blijkbaar een nieuw fenomeen in NY) en buurtcomités om activiteiten op te luisteren of om leven in de brouwerij te brengen op saaie plekken in de stad. Het project heeft nadrukkelijk twee uitgangspunten: leesbevordering EN het verbeteren van de openbare ruimte. In een grote, drukke stad als New York is behoefte aan een plek waar je zomaar even kunt zitten, waar je niks moet, waar je niks hoeft te kopen en waar je rustig een boek kunt lezen. Amerikaanse bibliotheken doen een stuk minder fanatiek aan leesbevordering dan wij in Nederland, ze zijn daar zo druk met het uitvoeren van allerlei sociale taken (invullen van formulieren, geven van cursussen etc.) dat er steeds minder aandacht voor boeken lijkt te zijn (aldus de Davols). Dus wordt er in de Uni veel aandacht besteed aan bijzondere kinderboeken. Vorig jaar heeft het project een National Book Award gewonnen in de categorie Innovations in Reading en het jaar daarvoor hebben ze met behulp van Unicef  en de Amerikaanse ambassade een project opgezet in Kazachstan.

DSC02091

Het project is intussen opgepakt door de openbare bibliotheken van New York. Op Governor’s Island, een eiland tussen Brooklyn en Manhattan dat sinds een paar jaar in de zomerperiode open wordt gesteld als recreatiegebied, wordt sinds dit jaar een “Uni” geëxploiteerd door de gezamenlijke bibliotheken van New York. Je kunt daar een boek lenen voor een dag, maar dat moet je aan het einde van de dag weer terugbrengen, net zoals bij onze strandbibliotheken. Dat is anders dan bij de “echte” Uni, daar kun je geen boeken lenen, want daar draait het juist om het gezamenlijk lezen op locatie. Op de foto hiernaast lijkt het misschien een beetje een treurige bedoening, maar het dreigde te gaan regenen toen ik er was dus de meisjes die de boel beheerden waren druk bezig met opruimen en het uitrollen van het waterdichte zeil dat er overheen gaat om de boeken te beschermen.

Het succes van dit project zit hem volgens mij in de kwaliteit: het zijn niet zomaar een paar kratten met tweedehands boeken die ergens worden neergezet, maar het zijn zorgvuldig ontworpen meubels met mooie boeken en met professionele medewerkers in een opvallende omgeving. Ze zoeken hun eigen boeken uit, die ze vervolgens laten sponsoren. Mensen die hun oude boeken cadeau komen doen worden vriendelijk afgewezen. In hun collectie is veel aandacht voor bijzondere boeken, pop-up boeken bijvoorbeeld, boeken die veel kinderen niet zelf thuis hebben. Er wordt gewerkt met een combinatie van professioneel personeel en vrijwilligers. Het meubilair wordt steeds verder doorontwikkeld: ze begonnen met één kast die uit verschillende blokken was opgebouwd, inmiddels hebben ze een kast die je uit kunt klappen op wielen. Behalve boeken hebben ze ook puzzels en spelletjes in het assortiment, van alles om dingen samen te doen. Om de saamhorigheid te bevorderen. In dit nieuwe seizoen organiseren ze ook activiteiten: workshops, demonstraties en voorstellingen. Afgelopen week kwam bijvoorbeeld een groep jongens van een school in de buurt hun gedichten voorlezen. Allemaal activiteiten die de strandbibliothecarissen onder ons bekend zullen voorkomen.

Ik vond het al een prachtig project en nadat ik Sam en Leslie heb ontmoet en heb gezien hoe bevlogen zij hier mee bezig zijn ben ik er nog enthousiaster over. Al sinds ik terug ben zit ik te broeden op een manier om iets met hun ervaringen te doen. Niet dat ik hier in Nederland ook zo’n project ga beginnen, want dat lijkt me niet echt levensvatbaar. De situatie is hier heel anders. Maar het past zo mooi bij andere dingen waar ik mee bezig ben geweest: de strandbibliotheken, de stationsbibliotheek, de karavaanbibliotheek en de Airport Library. Allemaal projecten waarbij we er actief op uit gingen om mensen op te zoeken en om contact te leggen. Wat ik er precies mee gaan doen weet ik nog niet, ik broed nog even. Maar ik weet wel dat ik supertrots was toen Sam en Leslie bij het weggaan vroegen of ik met ze op de foto wilde. Want “you’re our inspiration”…. 🙂

the uni

In het voorbijgaan in New York

DSC02084

– gehoord in de Air Train van het vliegveld naar de stad: “why should I spend money on a Kindle? When I want to read something I go to the library. There’s everything I ever wanted to read for free, so why spend money on a device?”

– een groepje militairen in gala-uniform op een professionele fotoshoot bij het 9/11 monument. Na afloop stonden ze klaar om met alle voorbijgangers op de foto te gaan. Ze droegen allemaal dezelfde zonnebril. Het motregende.

– twee vrouwen strooien “crushed chillies”, oftewel gedroogde rooie pepertjes, over hun pizza slice alsof het geraspte kaas is. Een flinke laag. Daaroverheen gaat een laag kaas.

– “fried chicken and waffles” betekent ook inderdaad gefrituurde kip met wafels. Gewone wafels, zoals die je die bij het ontbijt eet. Met tabasco maple sirup, dat dan weer wel.

– verkoopster bij Macy’s (tijdens Memorial Day Weekend) die aan haar naambordje een legergroen vlaggetje heeft hangen met daarop “military family member”.

-twee studenten lopen met me mee, om me de metro te wijzen, ergens in Brooklyn. “You’re visiting someone?” “No, I’m here on holiday”. “So, like for Memorial Day?” Het meisje corrigeert de jongen: “No vacation. They call vacation holiday”

– serveerster die een matroos persé de pen cadeau wil doen waarmee hij zijn creditcardbonnetje heeft getekend. “Love what you’re doing for our country, guys”.

– oudere vrouw kijkt naar haar leeg bord: “so that’s eggplant? I like it. Like it a lot. I always thought eggplant was for hippies”

– over mijn (tegen de regen) samengeknoopte tasje van de NYPL: “love your satchel, strawberry”.

– bovenstaande foodtruck, van Wafels & Dinges. Naar New York gestuurd door het Belgian Ministery of Culinary Affairs, department of waffles. Met een geweldige website, check hun afdeling “history”.

Bibliobussen en De Storm

De Brooklyn Public Library zet bibliobussen in om mensen die slachtoffer zijn geworden van Hurricane Sandy te helpen. De bussen zijn van hun reguliere routes afgehaald en dienen nu als oplaadplek voor o.a. telefoons  (handig in gebieden zonder stroom) en als leverancier van kinderboeken. Waaronder een speciaal boek over The Great Storm.

Behalve deze voor de hand liggende dingen brengen de bussen ook voorraden rond. De bibliotheek roept mensen op om water, dekens, baterijen etc. te komen brengen naar de bibliotheek. Via de bibliobussen worden die spullen gedistribueerd.

Niet alleen de bussen hebben een nieuwe functie gekregen, het Red Hook filiaal is ingericht als Warming Centera place to get out of the cold during the day. Daar wordt eten en warme dranken uitgedeeld.

Kijk, dat is wat je noemt “je maatschappelijke waarde” bewijzen…

Lessen uit New York

Vanochtend ben ik terug gekomen van een weekje New York. Ik ging er zonder duidelijk doel naar toe, daarmee bedoel ik dat ik geen actielijstje had van “must see” dingen. Uiteraard wilde ik wel een paar bibliotheken zien en op aanraden van mijn gastheer ben ik naar de Brooklyn Public Library geweest.  Fantastische architectuur, hierboven zie je de ingang en hier kun je nog een foto van het hele exterieur zien. Maar zodra je deze prachtige deur door bent wordt je minstens 20 jaar terug in de tijd gesmeten.

Ouderwetse meubels, oubollige inrichting en een hele oude collectie. Maar het was er druk! Overal zaten mensen: moeders lazen hun kinderen voor, er werd gestudeerd, gelezen en in de kneuterige koffiehoek zaten hele gezinnen een boterhammetje te eten.  Dat op het moment dat ik er was, de farmers market recht voor de deur plaats vond heeft ongetwijfeld met die drukte  te maken, maar ik kreeg de indruk dat deze bibliotheek  altijd wel goed gebruikt wordt.

De eerste les is dus dat een hippe inrichting helemaal niet nodig is als je aanbod maar goed genoeg is. Het gefröbel bij het tentoonstellinkje op de jeugdafdeling stoorde niemand. De tentoonstelling had als titel: It’s Woman history month: let yourself be inspired en daarbij lagen dan biografieën van vrouwen als Helen Keller en Maya Angelou. Kreeg niet de indruk dat er veel kinderen op een idee gebracht waren, maar “it’s the thought that counts”. En dit straalde zoveel optimisme en enthousiasme uit dat het weer lief werd. En het gaf heel duidelijk aan wat ze hier belangrijk vinden: namelijk inspireren en opvoeden.

De bibliotheek had een aparte historische collectie, een Adult Learning Center en een Education and job information center. Met veel boeken, tijdschriften, computers en een bureautje met een vriendelijk meneer erachter. En ook daar was het druk. De situatie in Amerika is heel anders dan bij ons, zowel als het gaat om sociale zekerheden als om de situatie op de arbeidsmarkt, Feel-good librarian schreef al eerder over hoe de bibliotheek een handje kan helpen. En dat lijkt me les nummer twee: ga op zoek naar de echte behoefte van mensen. Zo dramatisch als bij de feel-good librarian is de situatie bij ons niet denk ik, maar dat weet ik eigenlijk helemaal niet zeker.

 Zo’n uitstalling als deze, bij de ingang van het Job Information center is toch heel eenvoudig te realiseren? En andere vorm van hulp moeten toch met iets meer inspanning ook te organiseren zijn? Maar dan moeten we wel eerst weten welke behoefte er is, moeten we op zoek naar een nog onbekende doelgroep. Maar het lijkt me dat we aan dit soort zaken bij uitstek ons bestaansrecht ontlenen.

Bouwperikelen in New York

NYPL – Lion (Fortitude) and Truth Originally uploaded by ktylerconk

Via Twitter las ik vorige week dit artikel over boze bibliotheekleden in New York die eisten dat hun filiaal weer open zou gaan. Het filiaal was verkocht aan een hotelketen die op die locatie een groot hotel wilde bouwen met op de begane grond een bibliotheek. In verband met de kredietcrisis blies het hotel de deal af en nu willen de lezers hun bibliotheek weer terug.

Dat leek een bekend verhaal, klanten zijn altijd boos als hun bibliotheek weggaat, maar toen ik nog eens doorklikte bleek er toch meer aan de hand te zijn.

De New York Public Library wil zijn hoofdgebouw (uit 1911) gaan renoveren. Ze hebben Norman Foster (van o.a. de koepel op de Reichstag in Berlijn) gevraagd om een gedeelte van de magazijnen (7 etages) om te bouwen tot publieksruimtes. Deze verbouwing zou 250 miljoen dollar gaan kosten en is onderdeel van een grote vernieuwingsoperatie van de hele bibliotheek (inclusief filialen) van 1,2 miljard dollar. Een van de manieren om aan geld te komen was het verkopen van dat ene filiaal (the Donnell library) à 59 miljoen. Er zou ook nog een ander filiaal verkocht worden en de bibliotheek heeft een gift toegezegd gekregen van 100 miljoen van Stephen A. Schwarzman, een Wall Street financier. Dus dat schoot lekker op. Maar nu stort dat hele kaartenhuis in. Want de verkoop van Donnell filiaal gaat niet door, dat andere filiaal staat nog steeds te koop en Schwarzman zégt wel dat zijn gift nog steeds doorgaat, maar waarschijnlijk komt hij pas over de brug als de bouw van de nieuwe vleugel een feit is.

De bibliotheek probeert zijn geld alsnog te krijgen van de hotelketen, maar het is onwaarschijnlijk dat ze de volle 59 miljoen krijgen. Jammer want het had zo mooi kunnen zijn. In Beesel zit ook een bibliotheek in een hotel en dat gaat prima. Een rare vergelijking misschien, maar waarom eigenlijk ook niet.

Hoop dat ze het toch voor elkaar krijgen om de plannen van Foster uit te voeren want dat zou wel eens heel bijzonder kunnen worden. Niet alleen omdat Foster zo’n fantastische architect is maar ook omdat ik het zo schattig vind wat hij zegt over de invloed van de bibliotheek:
This made him newly appreciate the role his local library had played for him when he was growing up in Levenshulme, a suburb of Manchester, England. In preparation for his renovation proposal, Mr. Foster had a staff member photograph that branch “to remind myself of the debt I owed. If it hadn’t been for the library, I probably wouldn’t have gone to university,” he said. “I discovered a whole world of literature — great writers — and also a world of architecture, like the original books of Corbusier.”

Een open deur, maar als iemand als Foster hem intrapt is dat toch altijd weer leuk.

Overigens vindt je op Flickr bij bovenstaande foto een hele uitleg over hoe deze leeuwen aan hun naam komen, ook interessant.

Oude foto

nypl-childrens-room1Gevonden in de geweldige fotogalerij van de New York Public Library. Helaas zonder jaartal, maar ergens uit het begin van de 20e eeuw. Als je de boekenkasten op de achtergrond zou wegdenken zou je denken dat het een kroeg is in plaats van de children’s room .

get_footer() ?>