Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

Limburg

All of the posts under the "Limburg" tag.

Op bedevaart

Hier. Een steuntje in de rug tijdens deze rare Paasdagen. Een mooi liedje over op bedevaart gaan, en over hoop op betere tijden. Van Harold K, in het Limburgs. Ik vind het prachtig. Een beetje een melig videootje, maar een prachtig liedje. Heppeneert is een bedevaartsoord, ‘net euver de grens in Belsj’. Mijn oma ging daar vroeger wel eens naar toe, misschien dat ik het daarom extra mooi vindt.

Ik hoorde het liedje vorig jaar voor het eerst, maar het is al uit 2014 en het blijkt een grote hit te zijn (geweest) in ’t Limburgse. En dat begrijp is wel.

‘Omdet ik urges mot beginne, doarom wil ich noa Heppeneert’. Baat het niet dan schaadt het niet, laten we vooral positief blijven. Nu nog even binnen blijven maar straks misschien wel echt een keer op de fiets naar Heppeneert. Fijne Pasen.

Hoe het bevalt in het Zuiden

“En, hoe bevalt het in het Zuiden?” Die vraag wordt me de laatste tijd vaak gesteld. Begrijpelijk. Mijn standaardantwoord is altijd: “goed. Het bevalt me heel erg goed”. En dat is ook zo. Voor iedereen die ik de afgelopen maanden niet ‘in het echt’ heb ontmoet hierbij een iets uitgebreider antwoord op die vraag, in al zijn variaties. Mijn eerste honderd dagen zijn  inmiddels achter de rug dus dit lijkt me daar wel een goed moment voor.

Hoe is het om terug te zijn in Limburg?

Leuk. Vreemd, maar fijn vreemd. Ik ben geboren en opgegroeid in Limburg en al mijn familie woont in deze provincie dus voor mijn gevoel was ik er nooit weg. Ik woonde alleen vanaf mijn 17e ergens anders. Wat heel erg wennen is dat je de hele dag, met iedereen, Limburgs kunt praten. Dus ook op je werk. En dat is onverwachts fijn. Want Limburgs praten is toch “als mezelf praten”, zoals een nichtje dat als expatkind van Limburgse ouders in Azië opgroeide dat ooit noemde.

Hoe bevalt Roermond?

Heel goed. Het is een mooie stad en redelijk overzichtelijk. Ik kende er niemand en daarom ben ik me vanuit mijn nieuwe functie aan iedereen gaan voorstellen. Ik ga overal op bezoek om met zoveel mogelijk mensen kennis te maken dus zo leer ik ook meteen de stad kennen. Ik heb bij de gemeentearchivaris gezeten, de theaterdirecteuren, de burgemeester, de Deken en bij de winkeliers in de straat. Eerlijk gezegd kende ik de stad alleen als toerist (als geboortestad van Pierre Cuypers, en van de kathedraal en de Munsterkerk) maar het is ook de stad van de grootste outlet van Europa en ja, ook de stad van Jos van Rey. Met andere woorden: het is hier niet saai.

Hoe gaat het met de bibliotheek?

De bibliotheek van Roermond is een prachtig gebouw (het heeft niet voor niets ooit een architectuurprijs gewonnen) midden in de stad, met een prachtige collectie en we zijn stevig aanwezig op alle scholen in ons werkgebied via de Bibliotheek op School. De zaken zijn prima op orde. De basisbibliotheek Bibliorura werkt voor twee gemeentes: Roermond en Roerdalen, die laatste is een plattelandsgemeente en is zijn bibliotheekbeleid aan het herzien dus de komende tijd wordt het erg spannend.

Mis je Amsterdam niet?

Nee, ik mis Amsterdam niet. Ik mis mijn vrienden wel. En ik mis de culturele voorzieningen, want er zijn weliswaar twee theaters in Roermond maar daar is weinig toneel te zien. Inmiddels heb ik de programmeurs van beide theaters ontmoet (het voordeel van zo’n kleine stad) dus wie weet komen er in de toekomst wat meer toneelvoorstellingen naar de regio? In de omgeving zijn meer theaters, dat van Weert ligt een half uurtje rijden hier vandaan. Om het in perspectief te plaatsen: in Amsterdam deed ik er vanaf mijn huis bijna drie kwartier over om op de fiets naar Amsterdam-Noord te komen. Dus dat valt wel mee.

Hoe bevalt het om directeur te zijn?

Goed. Het is een hele nieuwe ervaring en dat was de bedoeling. Het was wennen om opeens niet meer in de uitvoering te zitten, maar de regie hebben begint steeds beter te bevallen. Daarbij helpt het enorm dat de collega’s van de bibliotheek allemaal zo aardig en welwillend zijn. Bijkomend voordeel van de functie is dat ik nu wordt uitgenodigd voor allerlei interessante gelegenheden, zoals de ledenvergadering van de VOB en de adviescommissie over het omslagstelsel van NBD biblion.

 

Hier is het de laatste maanden een stuk stiller. Deels omdat ik het erg druk heb gehad met verhuizen en het inrichten van mijn nieuwe huis maar ook omdat mijn hoofd niet echt naar bloggen staat. En ook wel omdat ik in mijn nieuwe functie voorlopig wat meer op mijn woorden wil passen. Voorlopig he, dus ik beloof niks. Maar om dat een beetje goed te maken hierbij een filmpje van een bekende Roermondenaar, die ik regelmatig door de stad zie fietsen. Om een beetje in de stemming te komen:

Muziek op zondag

Regisseur Pieter Kuijpers won afgelopen vrijdag geen Gouden Kalf voor zijn film Hemel op aarde, die vooral in uitverkochte Limburgse bioscopen heeft gedraaid. Waarschijnlijk vanwege die Limburgse achtergrond moest ik vanochtend opeens aan een ander filmpje van Kuijpers denken: deze clip van de band Minsekinder, een Limburgse band die voornamelijk feestmuziek maakt. Kuijpers was in 2007 al wereldberoemd in Nederland als regisseur van Van God Los, dus het was toen best bijzonder dat hij een Limburgs clipje maakte. Ik deel het filmpje graag met jullie want ik werd er vanochtend wéér vrolijk van. En het filmpje is na 7 jaar ook nog prima te pruimen. Ook best bijzonder.

Een klassieker

Het is carnaval. Vandaag begint het echt.
Ik zit de komende drie dagen niet in Limburg want ik sla een jaartje over. Maar helemaal niks doen kan natuurlijk niet, vandaar dit filmpje over een echte carnavalsklassieker. Nee, niks “paard in de gang” en het gaat ook niet over bier en zuipen. Het is een hele bijzondere uitvoering en ik vind het prachtig. En jullie kennen hem allemaal, wacht maar even totdat Huub Stapel gaat zingen….

Een boekenbastion met gratis boeken

Via Edwin las ik vorige week over Tante Pollewop, een initiatief om gratis boeken te verspreiden. Altijd nieuwsgierig naar de concurrentie heb ik het bijbehorende blog eens goed bestudeerd. Dat ziet er erg leuk uit, maar veel wijzer over wie er precies achter zitten en wat de bedoeling is werd ik er niet van.

Omdat ik dit weekend toch in de buurt was ben ik er maar eens langs gereden. Toevallig was Tante Pollewop in de tuin aan het werken, dus ik heb gezellig een praatje met haar gemaakt. En ik ben heel wat te weten gekomen over het idee erachter.

Dat idee  is precies zoals ze het zelf verwoord op het blog: Oprukkende e-books, sluitende bibliotheken, omvallende boekhandels: het papieren boek zit in het verdomhoekje. Boekenbastion Tante Pollewop biedt tegenwicht. Door gratis boeken te verspreiden. Veelal gelezen, hier en daar met een schrammetje, soms met andere gebruikssporen. Maar wat kan het bommen? Ze doen het! Boekenbastion Tante Pollewop voor al uw gratis boeken.

Tante Pollewop wil meer zijn dan alleen maar gratis boeken.  Ze wil ook informele bijeenkomsten organiseren over onderwerpen die haar bezighouden. Ze is pas twee weken bezig maar ze heeft haar eerste theekransje al georganiseerd. Over de bezuinigingen op het bibliotheekwerk in de gemeente. Omdat het een actueel onderwerp is. Het had ook iets anders actueels kunnen zijn.

 Het boekenbastion bestaat uit een bouwwerk annex kast die dagelijks geopend is van zonsopgang tot zonsondergang.  Van binnen is hij vrolijk aangekleed met spreuken en Stefan Verweys en er ligt een schriftje waar bezoekers reacties in kunnen achterlaten. Tante Pollewop twittert ook: zo zet ze elke dag een boek uit de collectie in de schijnwerper en twittert ze over andere zaken die haar bezig houden. Klein, spontaan en met humor, zoals het hele boekenbastion.

Ik vind het een prachtig initiatief. Een initiatief dat bibliotheken zouden moeten omarmen en waar ze vooral niet al te spastisch over moeten doen zoals bij het Leencafé in Assen gebeurde. Kom op zeg, niet zo bang! We hebben allemaal hetzelfde doel en de branche zou nog wel iets kunnen leren van het plezier en de toewijding van de initiefnemers.

Actievoeren met cake

Mijn 11-jarige nichtje Roos heeft op haar school actie gevoerd tegen het sluiten van de bibliotheek in Sevenum. Ze heeft handtekeningenlijsten gedownload en is samen met haar vriendin alle klassen langs geweest om handtekeningen te verzamelen.

De coördinator van de bibliotheek nodigde haar uit om aanwezig te zijn bij een bijeenkomst met de wethouder. Op die bijeenkomst probeerden de aanwezigen de wethouder er van te overtuigen dat het geen goed idee is om een bibliotheek te sluiten waar het aantal uitleningen stijgt. Hij kreeg een koffer vol handtekeningen aangeboden en daarna mocht Roos (samen met een paar klasgenootjes) haar 207 handtekeningen ook aanbieden. Om het geheel een beetje aan te kleden had ze besloten om een paar cakejes te versieren. Een stuk origineler dan een spandoek, ben ik helemaal met haar eens.

De wethouder nam de cakejes mee naar het gemeentehuis en zou ze dinsdag delen met de andere wethouders en de burgemeester. Volgens de 7e groepers mocht hij ze alleen opeten als hij de bibliotheek niet zou sluiten.

Goeie actie van Roos! En goeie actie van de bibliotheek om de wethouder uit te nodigen en actief de inwoners van Sevenum te betrekken bij hun probleem.

Voor alle duidelijkheid: ik hoorde donderdagavond pas van deze actie. Toen waren de handtekeningen al opgehaald en de cakejes al versierd, ik heb hier niets mee te maken…..  🙂

get_footer() ?>