Waarom kunst belangrijk is
Vorige week schreef ik dat kunst vaak als iets “voor erbij” wordt gezien in plaats van iets dat belangrijk is. Omdat ik heb gemerkt dat niet iedereen begrijpt wat ik daarmee bedoel hierbij een voorbeeld.
De verhalen over mensen in concentratiekampen die gedichten aan elkaar declameerden om aan de ellende te ontsnappen zijn bekend. Dit is een soortgelijk voorbeeld. Over vrouwen in een Jappenkamp die elkaar recepten vertelden. Ze praatten met elkaar over eten, ze bedachten wat ze zouden gaan maken als ze uit deze ellende verlost zouden zijn. Door in hun herinnering te duiken, door hun fantasie te gebruiken konden ze zichzelf op de been houden. Daardoor herinnerden ze elkaar aan betere tijden en dat maakte hen sterker. Ze bevestigden elkaar in hun eigen waardigheid, die ze in dat kamp in rap tempo verloren waren. Die recepten werden in het kamp opgeschreven in agenda’s, schetsboekjes of andere stukjes papier waar ze de hand op wisten te leggen en vorig jaar is er van al die recepten met hun verhalen een kookboek gemaakt: De smaak van verlangen. Dat boek krijgt binnenkort zijn 3e druk.
Fascinerend om te zien hoe vrouwen in een Jappenkamp fantaseerden over lauwwarme melk waar gist in moest worden opgelost of over kreeftenboter en cake.
Nou weet ik wel dat een kookboek geen kunst is, maar het bewijst wel dat mensen fantasie nodig hebben om te overleven. Net zoals eten en drinken. En daarom is kunst belangrijk.
Overigens werd ik op dit verhaal geattendeerd door Mondo Leone die daar een prachtig verhaal over heeft in een van zijn programma’s.
Recente reacties