Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

jubileum

All of the posts under the "jubileum" tag.

10, 10, 10, 10!

Vandaag bestaat mijn blog precies 10 jaar. Op 22 januari 2008 maakte ik een blog aan in WordPress en schreef ik daar een stukje over, als eerste opdracht van de 23 dingen. Dat ik de neiging heb om uit te gaan leggen wat 23 dingen is geeft al aan dat er sinds die tijd veel gebeurd is. In de wereld en in de branche en ook op dit blog. Wat begon als huiswerk bij een cursus werd een uitlaatklep voor mijn ergernissen en een verzamelpunt voor alle leuke dingetjes die ik tegenkwam tijdens mijn omzwermingen in de sociale media. Van een WordPress blog werd het een WordPress website (die ik nog steeds niet echt in de vingers heb) en het schrijven ging van eens per week via twee keer per week terug naar eens per maand. In het begin werd ik alleen gelezen door een handjevol directe collega’s, daarna kwamen daar andere collega’s uit de branche bij en inmiddels heeft mijn publiek zich ook uitgebreid tot buiten de branche. Raar hoor, om in de rij te staan bij een receptie en door een wildvreemde te worden aangesproken met “he, ik ken jou! Jij bent Tenaanval! Hoe heet je ook alweer echt?”. Ok., dit was een archivaris, dus dat is niet zo’n hele grote stap, maar toch. (Ik bleek Maartje trouwens ook te lezen. Kan ik jullie aanraden.)

Tien jaar geleden werkte ik bij ProBiblio en was ik hoofd van de afdeling Flexibele Bibliotheek. Vijf weken nadat ik dit blog had aangemaakt viel het besluit om de bibliobussen die bij mijn afdeling hoorden op te heffen. Het was een hele andere tijd. Een tijd waarin de term bibliotheekvernieuwing een toverwoord was. Een tijd waarin sommige bibliotheken zoveel mogelijk op boekwinkels wilden lijken, waar alles draaide om zo hoog mogelijke uitleencijfers. Er waren collega’s die concepten en formules verzonnen zodat alle bibliotheken in het hele land er hetzelfde uit zouden gaan zien want dat verhoogde de herkenbaarheid. Of ze bedachten dat de bibliotheek wel dicht kon “want het gaat om de functie en niet om het gebouw”. Daarna brak de strijd los tegen het negatieve toekomstbeeld voor bibliotheken in de buitenwereld. Die worsteling hebben we ook overleefd en gelukkig hoor je nog maar zelden: “waar hebben we nog een bibliotheek voor nodig want alles staat toch op het internet?”. De enkeling die dat nog wel eens zegt (standaardreactie bij een krantenartikel op het web over bibliotheken) wordt meestal snel gecorrigeerd door andere lezers. Er is een Bibliotheekwet gekomen en we hebben e-books. Er is de Bibliotheek op School, Digisterker en er zijn FabLabs in bibliotheken.

Kortom: er is veel gebeurd. Ook met mijzelf: na de bibliobussen en de Strandbibliotheek kwam de Airport Library en de Stationsbibliotheek. Ik ging naar de Bollenstreek waar ik leerde hoe het er echt aan toeging in de bibliotheekwereld en daarna kwam ik naar Roermond. Toen ik met dit blog begon dacht ik dat het maar voor een paar weken zou zijn, ik had nooit gedacht dat ik het zo lang vol zou houden. Ik heb in al die jaren heel veel nieuwe mensen ontmoet, virtueel en in het echt. Sommige mensen was ik misschien op een andere manier ook wel tegen gekomen, maar heel veel mensen ken ik toch echt dankzij Twitter en de sociale media. En dat maakte alles net een beetje leuker. Dus hartelijk bedankt voor de aandacht, de reacties, alle aardige woorden en de discussies die ik heb mogen voeren in de afgelopen 10 jaar. Het was leuk! Voorlopig dobber ik nog wel een beetje verder, in die grote digitale oceaan. Eens kijken hoe lang ik het nog vol hou.

 

Voor wie meer wil weten over de achtergronden van dit blog moet maar even de terugblikken lezen die ik o.a. schreef toen ik drie jaar bestond, of bij mijn eerste lustrum en bij mijn zesde verjaardag.

Jeanine Deckers 22 januari 2018 16 Comments Permalink

Bibliotheek Bibliorura bestaat 100 jaar

Op 3 november jl was er feest in onze bibliotheek. We vierden het feit dat op 3 november 1917 de statuten van de Vereniging Roomsch-Katholieke Leeszaal bij Koninklijk Besluit werden goedgekeurd en dat we dus 100 jaar bestaan. Het hele jaar 2017 is het feest voor onze leden want alle activiteiten die we het afgelopen jaar georganiseerd hebben waren gratis. De maand november is een feestmaand want al onze leden krijgen een cadeautje: een boekje met verhalen over en van de bibliotheek. Over de bibliotheek van vroeger en nu, met interviews en korte artikeltjes en prachtige foto’s.

Dat boekje werd vrijdag gepresenteerd. Daaraan gekoppeld werd het Taalakkoord getekend voor de regio (Roermond, Roerdalen en Echt-Susteren) en werd het Taalhuis geopend. Het was een hele geanimeerde ochtend samen met alle partners die zich in het werkgebied met lezen en schrijven bezig houden.

De boekjes vinden gretig aftrek (inclusief handige jubileumtas) en voor iedereen die nog geen lid is hebben we de hele maand november een mooie ledenwerfactie.  Wij zijn klaar voor de komende 100 jaar.

Jeanine Deckers 12 november 2017 4 Comments Permalink

Nu ben ik zes

aamilne

Now We Are Six – A. A. Milne

Vandaag is het precies 6 jaar geleden dat ik dit blog aanmaakte en mijn eerste bericht schreef. Eerlijk gezegd was ik vergeten dat vandaag de grote dag was, gelukkig herinnerde WordPress me er aan. Ze moeten alleen wel iets aan die rare tekst doen: Bedankt dat ujevoor ons heeft gekozen. Vorig jaar heb ik ter gelegenheid van het lustrum de hele maand januari elke dag geblogd, dat was niet echt voor herhaling vatbaar. Omdat ik vind dat je elk feestje moet vieren sta ik nu toch maar even stil bij het moment.

Terugdenkend aan het afgelopen jaar heb ik het gevoel dat het erg rustig is op mijn blog. Volgens mij wind ik me minder vaak over dingen op en kom ik minder interessante nieuwe dingen tegen die het vermelden waard zijn. Maar volgens de statistieken is dat alleen de laatste maanden zo. En had ik een dipje in juli en augustus. Alle andere maanden had ik juist meer bezoekers dan de jaren daarvoor. Die bezoekers laten alleen minder reacties achter, dus dan lijkt het waarschijnlijk rustiger. De best gelezen stukken van het afgelopen jaar zijn die over de Maarten Baas Countdownklok van het Rijksmuseum in januari en mijn woede uitbarsting over het interview met Paul Schnabel in Bibliotheekblad van april. Best representatief voor mijn blog dus…

Zes jaar bloggen heeft 538 stukken opgeleverd en meer dan 95.000 bezoekers. Niet gek. En dat worden er nog wel wat meer als het aan mij ligt. Want nu ben ik zes, en ben ik clever as clever. Zoals A.A. Milne het uitdrukt in zijn klassieker Now we are six.

Jeanine Deckers 22 januari 2014 13 Comments Permalink

Feestje! Met een cadeautje

Dit is mijn 501ste blogpost. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat WordPress wel een feestje zou maken van de 500e. Ik krijg elke keer zo’n bemoedigend commentaar als ik weer iets gepost heb: “congratulations with your 462th post” dat er wel enige verwachtingen werden gewekt. Maar niks, nada.

Dus moet ik mijn eigen feestje maar maken. Want je moet elk feestje vieren vind ik. Nou heb ik in januari al uitgebreid stil gestaan bij het feit dat ik al 5 jaar blog, dus een groot feest is een beetje overdreven. Maar 500 stukjes vind ik toch niet niks, zeker omdat ik niet zo heel gemakkelijk schrijf. Die 500 blogposts zijn zeker niet allemaal even goed, er zitten zelfs hele matige bij, maar een aantal stukken zijn echt wel de moeite waard, al zeg ik het zelf. En ook nog steeds actueel, dat blijkt wel als mensen opeens gaan verwijzen naar of reageren op stukken die ik een paar jaar geleden al schreef. Sommige onderwerpen blijven kennelijk actueel.

Terugkijken hoeft dus niet meer, maar een goed feestje kan niet zonder cadeautjes. Daarom heb ik besloten om jullie allemaal een cadeautje te geven. Want een blog kan niet zonder lezers. Daarom: voor jullie, van mij:

Dank jullie wel voor het lezen van blog, al die jaren. En dank voor alle reacties, hier of op Twitter of in ‘real life’. Dank zij jullie heb ik het al die jaren volgehouden, en dank zij jullie hou ik het ook nog wel even uit. Ik vind het veel te leuk.

En voor wie zich afvraagt waar dit filmpje op slaat, het gaat natuurlijk om dit fragment: You see, I don’t believe that libraries should be drab places where people sit in silence, and that’s been the main reason for our policy of employing wild animals as librarians.

Dank u Monty Python.

Jeanine Deckers 6 augustus 2013 8 Comments Permalink

Je hebt er zelf niks aan

wijnthorn “Je hebt er zelf niks aan”. Dat roepen mijn vrienden elk feestje minstens een keer. Bij voorkeur als je net een nieuwe fles wijn aan het open maken bent. “Je bent op je eigen feestje alleen maar bezig met de catering. Je hebt er zelf niks aan.”

Dat gevoel bekroop me de afgelopen maand af en toe. In het kader van het 5-jarig bestaan van mijn blog had ik me voorgenomen om in de maand januari elke dag te bloggen. Dat is me gelukt, ondanks het feit dat ik deze maand flink ziek ben geweest en drie dagen bijna alleen maar heb geslapen. Maar ik begon me halverwege de maand wel af te vragen voor wie ik het eigenlijk deed, dat dagelijkse bloggen. Wie deed ik er eigenlijk een plezier mee? Mezelf niet. Tenminste niet als ik me ’s avonds om 8  uur afvroeg wat ik vandaag toch weer eens moest schrijven. En ik kreeg ook niet de indruk dat het me nou veel extra lezers opleverde of dat ik voor extra reuring zorgde.

Ik hoopte dat meer routine zou zorgen voor meer inhoud of meer diepgang, maar het tegendeel bleek waar te zijn:  mijn stukken werden juist oppervlakkiger. Dat kwam gedeeltelijk omdat ik vaker dingetjes die ik op Twitter zag niet retweette maar op mijn blog zette, om toch maar aan mijn dagelijkse opdracht te kunnen voldoen. Daardoor bereikte ik er meer mensen mee dan op Twitter, maar heel veel toegevoegde waarde heeft zoiets niet.

Is het experiment dan mislukt? Nee, natuurlijk niet. Het heeft alleen een andere uitkomst gekregen dan ik had verwacht. Ik hoopte dat het een kwaliteitsslag zou worden en in plaats daarvan heb ik geleerd dat ik beter blog als ik echt iets te zeggen heb. Als ik heel dringend iets kwijt moet omdat ik ergens heel blij van word of juist als ik me heel boos maak. Of als ik me oprecht iets afvraag en op zoek ga naar een antwoord. Dat wist ik eigenlijk ook wel, ergens diep in mijn achterhoofd, maar dat is nu dus bevestigd. Nuttig experiment dus.

Wat mij betreft sluit ik het hiermee af. Ik ga weer terug naar mijn oude tempo van anderhalve keer per week. Of twee keer, als ik heel gek wil doen. En ik schrijf weer alleen als ik echt iets te melden heb en niet meer omdat het nou eenmaal moet van mezelf.

Maar ik beloof niks…

Jeanine Deckers 31 januari 2013 6 Comments Permalink

Een terugblik

Binnenkort bestaat mijn blog alweer drie jaar. Wat begon als een verplicht onderdeel van de 23 dingen is intussen uitgegroeid tot mijn eigen vrijplaats. Hier verzamel ik leuke filmpjes, interessante feitjes en vooral ook: dit is een podium voor mijn opvattingen over het bibliotheekvak, de branche en vooral over het zelfbeeld van bibliothecarissen.

Dit is mijn 251e stuk en als ik terugkijk ben ik al die jaren vrij consequent geweest: mijn allereerste bericht ging (uiteraard) over ding 1 en over mijn naam. Wat ik daar zei geldt nog steeds: ik heb voor een strijdlustige naam gekozen omdat ik vind dat bibliothecarissen zich veel te vaak in een hoek laten drukken en zich veel te bang laten maken. Nergens voor nodig want bibliotheken zullen er altijd zijn en bibliothecarissen zullen altijd nodig zijn. En zelfs als je daar als bibliothecaris aan twijfelt moet je dat niet hardop zeggen, want als wij al niet in onszelf geloven zullen anderen dat al helemaal niet doen. Ok, dat stukje over bibliotheken die er altijd zullen zijn behoeft misschien enige nuance maar verder sta ik er nog helemaal achter.

Bij die eerste post dacht ik nog dat ik dit blog na een paar weken alweer zou opdoeken maar het derde stuk dat ik schreef ging al over de onzichtbaarheid van bibliotheken in de pers tijdens de Nationale Voorleesdagen. Toen merkte ik hoe lekker het is om je frustratie om te zetten in een stukje tekst. Door het op te schrijven dwing ik mezelf om goed na te denken waarover ik nou precies zo chagrijnig ben, wat me frustreert of juist vrolijk maakt. En dat helpt. Het scherpt mijn mening en het prikkelt mijn verstand.

Wat ook helpt is merken dat je stukken gelezen worden. Het aantal lezers stijgt volgens de statistieken langzaam maar gestaag en inmiddels heb ik een vaste schare lezers. Reacties krijg ik helaas maar zelden. Op Twitter zie ik de laatste tijd wel dat mijn stukken worden geretweet, dus dat zie ik dan maar als een soort van bevestiging. Bijzonder waren de reacties op het stuk Moe. Daar kwamen hier een paar reacties op, maar vooral buiten het blog om reageerden mensen: in de wandelgangen, per telefoon en ik kreeg er zelfs een mailtje over.  Mooi om te merken dat ik blijkbaar een bepaalde snaar geraakt had.

Ook mooi is dat mijn boosheid rondom de onverschilligheid binnen de branche steeds meer gedeeld wordt. Althans dat gevoel heb ik. Drie jaar geleden werd er een beetje lacherig gereageerd als ik riep dat bibliothecarissen eens wat zelfbewuster moesten zijn en eens wat meer voor hun eigen vak moesten opkomen, maar die lacherigheid is er wel af. Ik krijg steeds meer bijval, dus misschien wordt mijn mening ooit nog eens breed gedragen en worden bibliothecarissen nog eens heel zelfbewust.

De eerste drie jaar zijn bijna om, als het aan mij ligt ga ik nog lang door. Met mijn nieuwe stap krijg ik meer ruimte om te schrijven, op dit blog of op andere plekken. En dat ga ik zeker doen. Tenaanval!

Jeanine Deckers 6 januari 2011 10 Comments Permalink

Waarom bibliothecarissen aanbeden zouden moeten worden*

Radical Militant Librarian  Originally uploaded by Andrea Mercado

Vandaag precies een jaar geleden schreef ik mijn eerste post. Dit weblog is ontstaan in het kader van de 23 dingen maar ik bedacht al bij het maken van het blog dat ik hier misschien wel meer mee zou gaan doen dan alleen die 23 dingen. Ik wist nog niet precies wat maar een veelzeggende naam leek me wel belangrijk. Dit is wat ik toen over die naam zei: ik heb voor een strijdlustige naam gekozen omdat ik vind dat bibliothecarissen zich veel te vaak in een hoek laten drukken en zich veel te bang laten maken. Nergens voor nodig want bibliotheken zullen er altijd zijn en bibliothecarissen zullen altijd nodig zijn. En zelfs als je daar als bibliothecaris aan twijfelt moet je dat niet hardop zeggen, want als wij al niet in onszelf geloven zullen anderen dat al helemaal niet doen 

Ik had zo’n vaag idee om allerlei opruiende stukjes te gaan schrijven, om die ingekakte bibliothecarissen eens wakker te schudden maar ook om ze een hart onder de riem te steken. Dat is er niet echt van gekomen helaas.

Mijn zwerftochten over het web hebben me geleerd dat er al een aantal van die blogs bestaan, in de Verenigde Staten vooral. Daar heeft het vak van bibliothecaris een heel andere status. Een heel andere achtergrond ook. Een van de blogs die ik onlangs ontdekt heb is die van de Library Avenger, laat je niet misleiden door de trouwfoto die op dit moment op de voorpagina staat. Hier maakt ze wat mij betreft het ultieme statement, ik wou dat ik dat verzonnen had (waarom bibliothecarissen aanbeden zouden moeten worden). En hier legt ze ook heel mooi het verschil uit tussen bibliothecarissen en bibliothecarissen, tussen een diploma hebben en heel goed zijn in je werk. Vooral interessant voor Schrijverdezes die zich nogal eens zorgen maakt of ze wel een bibliothecaris is. Jaloersmakend. Scherp geformuleerd, heel herkenbaar en opwindend wat mij betreft.

Ze is niet de enige met dit soort blogs, de Lipstick Librarian is iets meliger maar soms ook heel leuk en via Naughty Kitty vind je nog eens een leuk plaatje. Dat soort blogs mis ik zo in Nederland. Dat zelfbewuste, die volle overtuiging van het nut van het werk, die humor. Ik wou dat ik het kon. Misschien, als ik heel veel oefen, kan ik beetje in de buurt komen…

*Voor Schrijverdezes

Jeanine Deckers 22 januari 2009 9 Comments Permalink

get_footer() ?>