Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

innovatie

All of the posts under the "innovatie" tag.

Het Museum van mislukkingen

Iedereen die het bericht van gisteren in het NRC gemist heeft stel ik graag voor aan het Museum of Failure in Helsingborg, Zweden. Een initiatief van Samuel West, organisatiepsycholoog en innovatieonderzoeker. In zijn museum verzamelt hij mislukkingen, of beter gezegd: hij verzamelt mislukte producten. West is het museum begonnen omdat hij het zat is dat iedereen zo geobsedeerd is door succes, volgens hem zijn mislukkingen veel interessanter.  Every failure is uniquely spectacular, says West, while success is nauseatingly repetitive. In zijn verzameling zitten technische mislukkingen maar ook dingen waarvan je je niet kunt voorstellen dat er in het productieproces echt niemand heeft gezegd “jongens, moeten we dit wel doen?” (de Bic-pen voor vrouwen!). In dit filmpje laat hij een paar voorbeelden zien. Ik vind het leuk.

Waarschijnlijk sloeg ik aan op het krantenbericht omdat ik eerlijk gezegd een beetje genoeg begin te krijgen van succesverhalen. En van innovatie. Ik kan dat woord niet meer horen, zeker niet in bibliotheekverband. Noem het innovatie of innovatief en je krijgt applaus en je idee wordt omarmd. Je kunt er subsidie voor krijgen en prijzen mee winnen. Voldoet het aan een behoefte? Lost het een probleem op? Is het effectief? Nee, maar het is wel innovatief, dus hoera. Hou daar eens mee op. Ga gewoon eens je werk doen en kijk of je dat nog beter kunt doen. Of je je klanten/gebruikers/lezers nog beter kunt helpen. En of er misschien nog nieuwe doelgroepen te bereiken zijn. En nee, dat gaan we dan niet innovatief noemen, dat heet gewoon “invulling geven aan je taak” of “beleid uitvoeren”. Ik vraag me af hoeveel uur de gezamenlijke Nederlandse bibliotheken extra open zouden kunnen gaan als al die landelijke en provinciale subsidies niet in innovatie zouden worden gestopt maar gewoon rechtstreeks in dienstverlening.

En voordat iemand zich nu geroepen voelt om me te gaan uitleggen dat innovatie noodzakelijk is om te overleven en dat reguliere diensten ook vernieuwd moeten worden: dat weet ik heus wel. Maar daar hoef je echt niet zó veel tijd en geld in te steken. Of je moet natuurlijk je eigen dienstverlening zo slecht vinden dat het allemaal anders moet. Maar volgens mij heb je dan een heel ander probleem. En wat betreft de mantra dat je constant moet innoveren, dat je in beweging moet blijven omdat stilstand achteruitgang is: duh, natuurlijk moet dat. Maar daar heb je geen speciale innovators voor nodig, dat is onderdeel van je werk. Iedereen moet kritisch blijven kijken naar mogelijke verbeteringen binnen zijn eigen taak, als het goed is staat dat in je functieomschrijving. Dus hou eens op met die flauwekul.

Helaas is innovatie ook de achterliggende gedachte van het Museum of Failure, hun motto is Learning is the only way to turn failure into success. Want de bedoeling van het museum is dat bezoekers leren van de mislukkingen van anderen. Ze hebben een pop-up museum waarmee ze door Europa reizen en ze zijn van plan om activiteiten te gaan organiseren rondom mislukkingen: een menu vol mislukte gerechten in een chic restaurant of een bierproeverij van mislukte bieren. The crazier the better… Dat vind ik dan toch wel weer erg sympathiek. Overigens kwam West op het idee voor zijn museum toen hij in Los Angeles het Museum of Broken Relationships zag. Ben ik ook wel benieuwd naar.

De prijs en de prijsuitreiking

IVI awardOp dit blog heb ik al vaker reclame gemaakt voor de IVI award, een prijs voor de beste innovatie in de informatiebranche. De shortlist voor dit jaar is drie weken geleden bekend gemaakt en het publiek heeft kunnen stemmen op de 10 genomineerden. Dat stemmen kan trouwens nog steeds: morgenavond sluit de stembus. Volgende week gaat de jury aan de slag om, met de mening van het publiek in het achterhoofd (of als uitgangspunt, dat is aan de jury om te beslissen) een keuze te maken voor de allerbeste innovatie.

De winnaar wordt, net als vorig jaar, bekend gemaakt op het KNVI congres. Anders dan vorig jaar gebeurt dat niet meer in de pauze, in een hoekje van de beursvloer, maar hebben we dit jaar onze eigen track. Of ja, onze eigen halve track. We zijn de tweede helft van Track 5. De track heet Smokkelaarsroute en is gewijd aan bibliotheekinnovatie. De eerste helft van de track wordt gevuld door het CBS, maar vanaf 14.15 uur zijn wij aan de beurt. We hebben twee sessies: in de eerste is Christian van de Ven van BHIC aan het woord, de allereerste winnaar van de IVI award. Hij zal vertellen wat er gebeurde nadat ze de prijs wonnen en wat er allemaal met de prijs gedaan is: waar hebben ze de ondersteuning voor gebruikt en wat heeft het opgeleverd? Daarna wordt, in de tweede sessie (om 15.15 uur) de prijswinnaar van dit jaar bekend gemaakt.

Ik ben heel erg benieuwd naar het oordeel van de jury, ze hebben een prachtige shortlist samengesteld. Het is een mooie mix van openbare bibliotheken, musea en andere organisaties geworden. Voor degenen die het gemist hebben, de shortlist ziet er zo uit:

  • VERGEETmeNIET – Gemeentemuseum Den Haag
  • Verzetsmuseum junior – Verzetsmuseum
  • Library Tour – TU Delft Library
  • Modemuze – Modemuseum
  • ARTtube – Museum Boijmans
  • Voorleesbus “Blikkie” – Bibliotheek Helmond Peel
  • QOAM – UB RU Nijmegen
  • Yoleo – Dedicon
  • Kinderen Bouwen Bruggen – Bibliotheek Kennemerwaard
  • De Kennismakerij featuring de KennisCloud – Bibliotheek Midden Brabant

Meer informatie over de genomineerden is op onze website terug te vinden.

Kom vooral kijken naar de prijsuitreiking. Alle genomineerden zullen aanwezig zijn, dus dat is dé kans om iets te vragen over die iBeacons die de TU Delft gebruikt voor hun Library Tour of hoe ARTtube het voor elkaar krijgt om steeds van die leuke filmpjes te maken of over wat die KennisCloud uit Tilburg nou precies is. Ikzelf ben heel benieuwd naar die Voorleesbus, maar dat zal voor de mensen die mij kennen geen verrassing zijn. Grijp je kans om een vraag te stellen of om kennis te nemen van een heel ander vakgebied dan het jouwe.

En kom vooral ook luisteren naar Christian van BHIC. Hij kan goed vertellen dus dat wordt ongetwijfeld een interessante sessie. Ik ben heel benieuwd of hij nog iets gaat zeggen over de Whatsapp die ze sinds kort gebruiken in het archief. Vast wel. En anders vragen we er gewoon naar. Want dat kan, daar is onze track op gericht: het delen van kennis en ervaringen op het gebied van innovatie.

Ik begin er steeds meer zin in te krijgen, in dat congres. En in die prijsuitreiking.

Gezocht: inzendingen voor de IVI Award

IVI awardVorig jaar heb ik al eens geschreven over hoe ik betrokken raakte bij de Stichting Innovatie voor Informatie en bij de prijs die zij uitreikt, de IVI Award. Ik zit nog steeds in het bestuur en ook dit jaar wordt die prijs weer uitgereikt. De procedure is hetzelfde, de voorwaarden ook, alleen de prijs is anders: in plaats van 12.500 euro kun je dit jaar 15.000 euro winnen. Niet in contant geld maar aan innovatie support. Dat klinkt misschien een beetje suf, maar het komt er op neer dat de winnaar samen met de sponsors gaat bekijken hoe en waarmee die het winnende project of de organisatie het beste kunnen ondersteunen. Het zijn nogal verschillende sponsors, die je dan allemaal gaan ondersteunen. Dus als je dat zou willen dan kun je én ondersteuning krijgen bij de ontwikkeling van interactieve content of serious gaming én een training in bijvoorbeeld klantgericht ondernemerschap én ondersteuning bij je communicatieplan, én hulp bij de ontwikkeling van storytelling tools, narrow casting en digitale marketing. Echt een hele mooie prijs dus, al zeg ik het zelf.

En je hoeft mij niet te geloven want het Brabants Historisch Informatie Centrum, de winnaar van vorig jaar, komt bij de prijsuitreiking vertellen wat zij met de prijs gedaan hebben. Dat is een van de doelstellingen van de prijs: dat kennis en ervaring gedeeld wordt en wie wil er nou niet leren van het BHIC? De prijs wordt ook dit jaar weer uitgereikt op het KNVI congres, we krijgen dit keer een eigen track. Daarin gaat BHIC vertellen over hun website, waarmee ze vorig jaar de prijs wonnen, en over hoe ze de prijs besteed hebben. En daarna worden de genomineerden voor dit jaar gepresenteerd en wordt uiteindelijk dus een winnaar bekend gemaakt.

Voor het aanwijzen van een winnaar hebben we ook dit jaar weer een mooie jury bij elkaar gekregen. De voorzitter is net als vorig jaar Bas Savenije, de overige juryleden zijn nieuw. Dat zijn Henriëtte de Kok, Dafne Jansen en Björn Stenvers. Ik vind het een mooie mix van jong en oud, universitaire en openbare bibliotheken en musea.

Elke organisatie die zich bezig houdt met informatievoorziening kan meedoen. Dus heb je een innovatief project in je organisatie: meld het aan. Dat is dit jaar nog gemakkelijker dan vorig jaar, toen moest je nog een soort van formuliertje invullen, nu is het sturen van een mailtje voldoende. Dat mag een heel lang mailtje zijn, of een heel kort mailtje, dat mag je zelf bepalen. Wij leggen alle inzendingen voor aan de jury en die stelt daaruit een shortlist vast. Simpel toch? De inzendtermijn sluit op 30 september, dus je hebt nog even. Maar misschien kun je al eens nadenken over wat je wil inzenden. En waar je de prijs voor gaat inzetten…

Stemmen voor de IVI Award

IVI awardZoals ik al eens eerder schreef zit ik in het bestuur van de Stichting IVI Award. Voor wie dat gemist heeft: dat is een nieuwe prijs die in het leven is geroepen om “innovatie in de informatiebranche” te stimuleren. De prijs is een initiatief van Huub van Dommelen, hier legt hij uit hoe hij op het idee voor die prijs kwam en daarmee ook hoe ik bij de prijs betrokken raakte.

Organisaties konden zichzelf of hun projecten aanmelden voor de prijs tot 30 september jl. Daarna heeft een jury van deskundigen een shortlist samengesteld. Een hele interessante shortlist mag ik wel zeggen, de jury koos voor: Frysklab, De Kennismakerij van de Bibliotheek Midden-Brabant en de website van het Brabants Historisch Informatie Centrum. Heel verschillende projecten, de jury ziet als gemeenschappelijk kenmerk accenten op moderne technologie, op de informatiefunctie en op het concept van een nieuwe bibliotheek. Ik vind ze alle drie heel interessant, ik ben blij dat ik niet hoef te beslissen wie er gaat winnen.

De winnaar wordt aangewezen door de jury, maar op de website van de IVI Award kan iedereen (dus jij ook) zijn mening geven over de nominaties. De jury neemt de reacties van het publiek mee in zijn beslissing, dus het kan de moeite waard zijn om te reageren. Voor alle duidelijkheid: het is geen publieksprijs, het is geen kwestie van meeste stemmen gelden. De jury beslist. Maar de jury kan wel beïnvloed worden, dus ga je gang. Ze neemt alleen de gemotiveerde stemmen mee want nogmaals: het is geen publieksprijs. Hoe vaak krijg je nou de kans om een jury te beïnvloeden? Grijp die kans, zou ik zeggen!

Een nieuwe prijs

IVI awardEr is een nieuwe prijs in bibliotheekland: de Innovatie voor Informatie Award. Een prijs die, de naam zegt het al, innovatie wil bevorderen van/bij organisaties die zich bezighouden met informatie. Dat is heel breed geformuleerd maar zo is het ook bedoeld. En voordat ik ga uitleggen wat precies de achtergrond van de prijs is zal ik maar meteen zeggen dat ik bij deze prijs betrokken ben. Ik zit namelijk in het bestuur van de stichting die de prijs “doet uitreiken”.

Ik vond het een hele eer dat ik voor deze prijs gevraagd werd want er kan wat mij betreft niet genoeg aandacht zijn voor de mooie dingen waar bibliotheken mee bezig zijn. Zoals ik ook op de site van de prijs zeg: De wereld beweegt, ze duwt, ze trekt en transformeert. En iedereen beweegt mee. Ook bibliotheken staan niet stil, al beweegt de een wat soepeler en intuïtiever op de transformatiegolven dan de ander. Deze prijs kan een steuntje in de rug zijn voor mooie initiatieven in de wereld van bibliotheken en informatie en ze kan organisaties op nieuwe ideeën brengen. Want dat is nadrukkelijk de bedoeling van de prijs: het is niet alleen een beloning voor een mooi project maar het is ook nadrukkelijk de bedoeling dat de kennis die is opgedaan in het project gedeeld wordt.

Ik heb gelukkig niks te zeggen over wie deze prijs gaat winnen, daar is een mooie jury voor samengesteld. Daarin zit niet alleen Edwin Mijnsbergen, maar ook Bas Savenije, Valentine van der Lande en Peter Gorgels. Een jury vol ervaring met bibliotheken en met innovatie, dus daar heb ik alle vertrouwen in. De prijs is bedoeld voor iedere organisatie die zich met informatie bezig houdt, dus niet alleen voor openbare of academische bibliotheken maar ook voor bedrijfsbibliotheken, schoolbibliotheken, archieven of andere organisatie die zich met informatie bezig houden. De enige voorwaarde is dat de bibliotheek openbaar toegankelijk is. Nou ja, er zijn nog een paar voorwaarden (gevestigd zijn in het Nederlandse taalgebied en professioneel gerund worden o.a.) maar het belangrijkste is dat het iets innovatiefs is. Om wat voor soort innovatie het gaat maakt niet uit: mag iets digitaals zijn, iets sociaals, iets praktisch, whatever. Aan de jury om te beslissen wat zij het meest innovatief vinden.

De prijs wordt uitgereikt tijdens het KNVI congres op 18 november a.s. en je kunt je er voor inschrijven tot 30 september. Dat inschrijven is niet zo moeilijk, kwestie van een formuliertje invullen. Dus niks projectplannen of ellenlange toelichtingen schrijven maar lekker simpel. Als je vindt dat jouw bibliotheek leuk bezig is zou ik zeker een poging wagen. Nog vragen? Twijfel je nog? Laat het weten. Bij het officiële contactadres of bij een van de bestuursleden

  

Een vliegende mus

birds2Vorige week hebben we een oom begraven. Tijdens de herdenking in het crematorium werd gememoreerd dat een van zijn favoriete uitdrukkingen was: “een vliegende mus vangt meer dan een zittende mus”.  Mijn moeder gebruikt een variatie daarop: “een vliegende mus vangt altijd iets’. Ik heb eerlijk gezegd altijd gedacht dat ze die uitdrukking zelf verzonnen had, maar het blijkt dus een heus spreekwoord te zijn.

Mooie uitdrukkingen vind ik het, omdat ze zo beeldend zijn. Mijn moeder gebruikt de hare standaard als ze weer eens thuis komt met armen vol bloemen die ze “gekregen” heeft van haar broer, de hovenier. Of  met een leuk vaasje dat ze gevonden heeft bij het helpen met opruimen van de kelder/zolder/berging van een van de vele clubjes waar ze lid van is. Altijd bezig, altijd in beweging en vaak niet met lege handen thuiskomen.

Dat beeld van steeds in beweging zijn probeer ik nu al een paar dagen te koppelen aan het begrip agile librarian. Want een lenige bibliothecaris willen we allemaal wel zijn. Of bijna allemaal. Maar hoe doe je dat, behendig zijn? Waar begin je? En hoe maak je duidelijk aan je medewerkers of collega’s wat het betekent om agile te zijn? Zeker als die al heel erg lang hetzelfde werk doen en een beetje terugschrikken van iets nieuws? Dit lijkt me een mooi beeld om mee te beginnen: wees een vliegende mus. Stel je open. Ga op pad en kijk wat je onderweg tegenkomt. En wie je tegenkomt. En wat voor kansen er liggen in je eigen omgeving.

Gaan we niet een beetje dood van binnen? vroegen Jeroen en Joost zich vorig jaar af. Ze lanceerden op Open Bibliotheek een verregaand voorstel om nieuw bloed in de branche een kans te geven. Hun voorstel heeft het niet gehaald, maar het zorgde wel voor een flinke discussie over de toekomst van het vak op het platform. Nuttig. Het blijft lastig om handen en voeten te geven aan zo’n discussie, maar het beeld van de vliegende mus werkt wat mij betreft. Ik ga hem in het nieuwe jaar introduceren op mijn werk, eens kijken of hij ook aanslaat buiten mijn familie.

Kopgroep bibliobus

DSC01897Vaste lezers van dit blog weten dat ik een zwak voor bibliobussen heb. Ik werk al bijna 5 jaar niet meer met de bibliobus, maar eenmaal besmet met het bussenvirus raak je dat niet zo snel meer kwijt. Het helpt dan dat ik via het Landelijk Platform Bibliobussen veel mensen heb leren kennen en dus een beetje op de hoogte blijf.

Met de bibliobussen in het land gaat het nog slechter dan met de vaste vestigingen: ze worden overal opgeheven. Overal, behalve in de Kop van Noord-Holland. De Kopgroepbibliotheken hebben dit voorjaar een spiksplinternieuwe bibliobus geopend. Vorige week ben ik gaan kijken naar die nieuwe bus en ik vind hem prachtig. Ik heb er nog maar weinig over gelezen vandaar dat ik hier graag wat foto’s met jullie deel. De bus is gebouwd volgens hetzelfde principe als de Zaanse Biebbus: met een bovenverdieping die kan uitschuiven. De jeugdbus is speciaal gebouwd voor scholen, kinderen bezoeken tijdens of na schooltijd de bus. Individueel of in klassenverband.

DSC01903DSC01902DSC01904DSC01896DSC01900 Dit is de standplaats in Oude Niedorp. Daar was nooit eerder een bibliobus of een vaste vestiging. Met de komst van deze bus hebben kinderen nu in hun eigen dorp, vanuit hun eigen school, toegang tot alles wat de bibliotheek te bieden heeft. Onderin staan boeken, in het bovenste gedeelte bevindt zich een multitouchtafel en liggen iPads. Daar worden groepen ontvangen en daar liggen kinderen te lezen. En daar is dit hun uitzicht. Kan slechter toch?

Jeanine Deckers 21 september 2013 1 Comment Permalink

Waarom de gevestigde orde niet meedoet met 1825 dagen

directie anpGisteravond stapte ik vanuit de cocon die ziekbed heet weer even in de wereld van Twitter en stuitte daar op de opmerking van een van de initiatiefnemers van 1825 dagen dat de gevestigde orde het project negeert. Mensen verbaasden zich er over dat de VOB, het SIOB en BNL nog geen bijdrage hadden geleverd aan het project.

Toen ik later weer in bed lag bedacht ik me dat dat nogal logisch is: daar zijn die instanties niet voor, daar hebben we ze niet voor ingehuurd. De VOB dat zijn we zelf, dat zijn alle bibliotheekdirecteuren van Nederland gezamenlijk. Die bepalen de koers van de Vereniging in de ledenvergadering. Als het goed is tenminste. En bij het sectorinstituut en BNL ondersteunen ze de branche, die coördineren en die voeren uit.

Het zou zelfs een beetje vreemd zijn als er vanuit die instanties zomaar opeens een visionair voorstel zou komen. De wereld zou te klein zijn: hoe ze het in hun hoofd zouden halen om zomaar opeens met iets nieuws te komen zonder overleg met de achterban! Er is tot nu toe nog geen enkele bijdrage gedaan namens een officiële instantie (bibliotheek of PSO) maar alleen nog maar op persoonlijke titel.  Die van mij is dat in elk geval wel: mijn stuk bevat mijn eigen mening, niet die van de Bibliotheek Bollenstreek of van de Airport Library. Je zou dus hoogstens de werknemers van die instanties kunnen verwijten dat ze niet willen meedoen, niet de organisaties zelf. En blijkbaar hebben die werknemers het te druk met andere dingen. Of ze weten er niet van. Of ze hebben geen visie. Wie zal het zeggen?

Misschien heb ik het allemaal wel helemaal verkeerd begrepen al die jaren, of schrijf ik het wat ongelukkig op, laten we dat dan maar wijten aan de  koorts, ik ben nog steeds een beetje ziek. Maar volgens mij is de kracht van dit project nou juist dat het buiten de gebaande paden gaat en van onderop komt. En dat is de beste manier om aan innovatie te doen lijkt me.

Hoe het was op de #idd12

20121212-203926.jpg
Jan Klerk heeft op zijn blog al uit de losse pols verslag gedaan van de Innovatie Doe Dag. Ondanks dat hij maar een klein deel van de dag meemaakte heeft hij de grote lijn wel te pakken.

Het was een leuke dag en een nuttige dag. Maar wel een dag die last had van botsende concepten. Er werd geprobeerd om een unconference te combineren met een productinnovatiesessie : het ene is gericht op het proces en het andere op resultaat. En dat wringt.
Zoals Jan al beschreef: vrolijke discussies werden gehinderd door de gedachte “maar wat gaan we straks tijdens de presentatie vertellen?” en het wisselen van groepjes vertraagde het innovatieproces soms weer omdat de nieuwe mensen eerst bijgepraat moesten worden. Een teken aan de wand was de vraag van een van de deelnemers tijdens de uitleg van het business model canvas “of je alle vakjes moet invullen”. Een dodelijke vraag voor een unconference.

Naar aanleiding van de discussie in de speciale Linkedin groep en de opmerkingen tijdens het voorstelrondje waren er 5 thema’s vastgesteld waar over gepraat en aan gewerkt zou worden: Missie en visie, Techniek, Gebruiker en personeel, Sociale innovatie en Grassroot/guerilla. Om het praktisch denken te stimuleren was er bij de sessies voor knutselmateriaal en/of lego gezorgd. Kan me voorstellen dat dat werkt bij een innovatiesessie, het leidde nu eigenlijk alleen maar af. Ik heb in elk geval delen van de discussie gemist omdat ik op zoek was naar oranje blokjes voor mijn huisje.

20121212-220508.jpg
Was het dan een mislukking deze dag? Nee, allesbehalve! Er zijn twee concrete dingen uit voortgekomen: een project dat bibliotheekbezoekers wil verrassen met bijzondere informatie door (open) data en Esther Valent heeft concrete hulp aangeboden gekregen bij haar @debibliotheek project. Ze kan overigens elke vorm van ondersteuning gebruiken (niet alleen vraagbeantwoorders maar ook ambassadeurs en morele steun) dus laat vooral iedereen zich bij haar melden.

Voor mij was deze dag gisteravond al geslaagd. Want gisteravond verzamelden alle deelnemers zich in een cafe om op een informele manier kennis te maken. En dat werkte wonderwel: er werden daar al ervaringen gedeeld en verhalen vertelt en daar gingen we vanochtend bij het ontbijt vrolijk mee verder. Dus zo’n Innovatie Doe Dag is zeker voor herhaling vatbaar. Met wat duidelijkere keuzes misschien voor een werkwijze. En met een warmere lokatie, want je zult mij (als architectuurhistoricus) niet snel horen klagen als ik in zo’n historisch gebouw mag rondlopen, maar hier was het wel heel erg koud.
Marlies, Jeroen, Rob en Johan: heel erg bedankt voor de organisatie. Ik ben er een volgende keer graag weer bij!

Hoera, we gaan innoveren! #idd12

Chinees snelweghuisEen paar maanden geleden kreeg ik een uitnodiging om als een van de 20 movers en shakers uit de branche aanwezig te zijn op de InnovatieDoedag op 12 december a.s. Met het verzoek om dat nog even “onder de pet” te houden totdat de communicatie daarover officieel van start zou gaan.

Inmiddels heeft Johan Stapel een stukje op Bibliotheek2.0 over deze dag geschreven en begint op Twitter ook al het een en ander los te komen. Voor iedereen die dat gemist heeft hierbij wat achtergrondinformatie:  De InnovatieDoeDag is geen inspiratiedag, geen kennisdeeldag, maar een doedag, een innovatie-doedag, waarin creatieve doeners vrij baan krijgen om hun innovatieve ideeën om te zetten in praktisch uitvoerbare plannen.We starten de dag met een “unconference”, wat inhoudt dat de deelnemers aan het begin van de bijeenkomst met elkaar beslissen wat het programma zal zijn (naar het voorbeeld van LibCampNL). ’s Middags gaan we met deze gezamenlijk gekozen onderwerpen in groepen aan de slag onder begeleiding van ervaren facilitators van Waag Society. 

Voor zover ik weet is dit het enige dat er concreet bekend is over deze dag. Via een besloten Linkedin groep hebben de meeste deelnemers zichzelf inmiddels voorgesteld. Op de vraag “wat kom je brengen en wat kom je halen” was dit daar mijn antwoord: Ik heb de uitnodiging voor deze dag graag aangenomen omdat ik vind dat de bibliotheekwereld veel te veel verkokerd is en veel teveel draait om dezelfde personen. Het is dan wel geen “old boys network” omdat er ook veel vrouwen in zitten, maar het zijn wel altijd dezelfde vrouwen die je overal ziet. Daarom doe ik graag mee aan iets dat buiten alle structuren om gaat. 
Wat ik kom brengen is ervaring met een Unconference, als een van de initiatiefnemers van LibCampNL, en een flinke dosis strijdlust. Want ik vind dat bibliothecarissen veel te weinig voor zichzelf en hun eigen vak opkomen. Waarmee ik niks ten nadele van mensen van buiten het vak wil zeggen, maar iedereen heeft nou eenmaal zo zijn stokpaardjes.

Het wordt zo te zien een heel gemengd gezelschap wat daar aanstaande woensdag bij elkaar zit: oude rotten, jonge honden, veel mannen en een paar vrouwen (foei!), twee Vlamingen, één bibliotheekdirecteur, veel mensen uit openbare bibliotheken, mensen van PSO’s, hogescholen, de KB, ZZP-ers en een hoogleraar.  Zo te zien ken ik maar een stuk of 12 mensen persoonlijk, een ander deel ken ik van naam en sommige mensen ken ik helemaal niet. Zeker niet de usual suspects en dat lijkt me heel verfrissend. In totaal gaat het om 45 mensen, want elke genodigde mocht een gast meenemen.

De technische mannen zijn goed vertegenwoordigd dus digitale innovatie zal zeker een gespreksonderwerp zijn maar ik ga er van uit dat de agenda breder wordt dan dat. Dat hebben we immers zelf in de hand… Ik heb er zin in!

(en voor alle duidelijkheid: de titel van deze post is ironisch bedoeld. Want innovatie is een doorgaand proces, etc. etc.)

get_footer() ?>