Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

indeling

All of the posts under the "indeling" tag.

Leggen we wel genoeg uit?

posterPrachtige poster he? Uit de archieven van een Canadese schoolbibliothecaris.

Toen ik hem voor het eerst zag vond hem vooral erg schattig. Tuttig en retro en een beetje jeugdsentiment. Zo doen wij dat tegenwoordig niet meer, met dat vingertje van dat soort simpele dingetjes uitleggen. Maar even later vroeg ik me af waarom eigenlijk niet?

Dat weet ik wel, waarom we dat niet doen, want dat is betuttelend en tuttig en dat willen we absoluut niet zijn. Daar hebben we al heel wat campagnes aan gewijd, aan laten zien dat we heus niet ouderwets zijn. Maar dat doen we ook niet omdat we vaak niet door hebben dat we in jargon praten en dat niet iedereen onze vaktaal verstaat. Leners zeggen dat ze een boek willen bestellen, niet reserveren. En hoeveel mensen realiseren zich als ze voor de kast staan het verschil tussen een thriller en een detective? Ze zoeken gewoon een spannend boek.

Het best gelezen stuk op dit blog is het stuk waarin ik uitleg wat het verschil is tussen een A, B en C boek. Dat is op dit moment al 2719 keer gelezen, sinds november 2011. Elke dag krijg ik wel een paar mensen op mijn blog met vragen als Voor welke leeftijd zijn b-boeken of Wanneer is een boek een b boek of een c boek. Deze week alleen al 139. Ik schreef het omdat ik zag dat mensen met die vraag op mijn blog terecht kwamen naar aanleiding van een heel ander stuk. Dat leek me nogal vreemd, want die informatie moet toch zeker wel ergens te vinden zijn? Maar niet dus. Niet op de site van de NBD (zou je toch verwachten, van degene die die A’s en B’s toekent) en ook niet op de site van de bibliotheken. Daarom heb ik dat stukje geschreven, dan is dat antwoord tenminste ergens terug te vinden. Maar het is wel vreemd dat zoiets niet standaard op alle bibliotheek sites staat. Ook niet op de site van mijn eigen bibliotheek overigens.

Inmiddels wordt er op o.a. de site Goede Vraag weer naar mijn blog verwezen, als iemand daar een vraag over de leeftijdsindeling stelt. Blijft raar, dat andere mensen ons eigen indelingssysteem gaan duiden. Doen we volgens mij toch iets verkeerd. Misschien moeten we eens wat meer uitleggen.

Afschaffen onderscheid A, B en C boeken?

Waarom delen bibliotheken eigenlijk alles in kasten met A-B-C-boeken in, en niet proza en poëzie bij/door elkaar, alfabetisch per auteur? Dit twitterde Hans Hagen zondag.

Dat leek me een retorische vraag, want de kinderboekenschrijver kent de bibliotheken goed genoeg om te weten wat de gedachte daarachter is. (het is een leeftijds indeling zodat kinderen eenvoudig de boeken kunnen vinden die voor hen leestechnisch geschikt zijn) Maar op verzoek van @Nicheje heb ik toch maar op die vraag gereageerd. Hans Hagen stuurde toen een berichtje dat hij ook al op zijn Facebook pagina had geplaatst. En eigenlijk vond ik dat wel een goed verhaal, vandaar dat ik het integraal overneem (met toestemming…)

Verleden week ontmoette ik schoolklassen in verschillende Vlaamse bibliotheken. De verhalende kinder- en jeugdboeken zijn daar vaak ingedeeld in boeken voor beginnende lezers en daarna volgen kasten met boeken voor vier leeftijdsgroepen: 6+, 8+, 10+ en 12+. In Nederland is de indeling meestal: A-boeken voor 6+, B-boeken voor 9+ en C-boeken voor 12+. En de poëzie staat altijd apart, ergens achterin verstopt.
In de bibliotheek van Zonnebeke stonden de boeken voor beginnende lezers apart, zoals overal eigenlijk, maar verder werd die “6-8-10-12-indeling” niet gebruikt. De boeken van de verschillende leeftijdsgroepen stonden bij/door elkaar, alfabetisch gerangschikt op auteursnaam. Aan een kleurcode op de rug herkende je de ingeschatte leeftijd.
Ik vond deze manier van presenteren een verademing. Heerlijk dat niet alles in aparte vakjes (kasten) was gestopt, dat er geen onnodige scheidingen waren aangebracht, dat het overzicht niet was weggenomen. Het kan eigenlijk niet simpeler: per auteur alles bij elkaar zetten, zoals dat ook op de afdeling voor volwassenen gebeurt. Het resultaat is een indeling die verdomd veel lijkt op een gewone boekenkast thuis!
Deze manier van presenteren heeft allerlei voordelen:
– leners zien in een oogopslag wat een auteur heeft geschreven – ze hoeven niet langs drie of vier verschillende leeftijdskasten te hollen;
– de poëzie staat gewoon tussen het proza en wordt niet ergens achterin weggestopt;
– kinderen die onder of boven hun niveau willen lezen, omdat ze een auteur willen volgen bijvoorbeeld, worden door klasgenoten of ouders minder snel aangekeken op hun zogenaamd te makkelijke of moeilijke keuze – het valt niet op als ze een boek lenen uit de ‘makkelijke’ of ‘moeilijke’ kast, omdat alles bij elkaar staat;
– bij een klassenbezoek staan er niet 30 kinderen voor één kast te dringen, maar heeft iedereen de ruimte om een boek uit te zoeken.
De bibliothecaris zei dat hij de enige in de omgeving was die deze indeling gebruikte. Ik vraag me af waarom deze manier van presenteren niet overal wordt toegepast. Misschien dat iemand me de nadelen kan vertellen, maar ik vind het heerlijk simpel – vooralsnog ben ik vóór. En de luisterboeken mogen er wat mij betreft ook nog wel bij.

 Zoals ik al zei: ik vind het wel een goed idee. Wat vinden jullie? Veel bibliotheken hebben de B en C boeken toch al bij elkaar staan, waarom niet ook de A boeken erbij en dan meteen de poëzie ook maar?

Naschrift: voor degenen die willen weten hoe het precies zit met die A, B en C boeken: hier leg ik uit hoe die indeling werkt.

get_footer() ?>