Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

gebouw

All of the posts under the "gebouw" tag.

Bibliotheek in een supermarkt

Nee, niet de plug-in bibliotheek in de Albert Heijn in Callantsoog, maar de MacAllen Public Library in Texas die in een verlaten Wal-Mart is getrokken. Hergebruik van oude gebouwen komt wel vaker voor (zoals in  Zutphen) maar hier gaat het om enorme proporties.

De supermarkt liet 11.427 m2 achter, die in zijn geheel omgebouwd werden tot bibliotheek door architectenbureau Meyer, Scherer & Rockcastle. Als je de foto’s ziet lijkt het niet erg spectaculair, maar daar denken de Amerikanen anders over: de bibliotheek won onlangs de Library Interior Design Award. Ik zelf vind het vooral erg groot, maar dat er nu zoveel ruimte is voor werkplekken en computers is natuurlijk wel mooi.

Wat ik nog mooier vind is wat een van de bezoekers over de nieuwe bibliotheek schrijftIn a city like McAllen, with cartel violence across the river (less than 10 miles away from the library), I think it’s amazing that the city is devoting resources to a) not only saving a large and conspicuous piece of property from decline and vandalism, but b) diverting those resources into youth and the public trust.

Kijk, dan scoor je punten als gemeente: je ziet de bibliotheek als een investering in de jeugd en het publieke vertrouwen.

It’s easy to fall into drugs, drinking, and violence when you live on the border. It’s not really easy to find a place to hang out when you’re 14 that’s not the mall, the movies, or Mexico. And a giant library — a cool-looking open space devoted to entertaining the imagination? Well, I think that’s the best counter-move against violence imaginable. And you don’t even have to wait for a computer now.

Een publieke ruimte gewijd aan het amuseren van de fantasie. Wat een mooie uitdrukking. Lijkt me een prima missie voor de komende beleidsperiode…

Onbemande bibliotheek in Ewijk

Vanmiddag heb ik de onbemande bibliotheek van Ewijk bezocht en het minisym-posium dat daar omheen was georganiseerd door Bibliotheek  Gelderland Zuid. Het symposium gaf een leuk beeld van hoe het zo gekomen was en wat de gedachten achter de onbemande bibliotheek waren. Informatief en zonder veel omhaal of mooie woorden.

De onbemande bibliotheek vervangt de bibliobus die twee keer per week in het dorp stopte. De collectie bestaat uit ongeveer 4000 banden, ongeveer evenveel als in de bibliobus dus. Als de multifunctionele accommodatie waar de bibliotheek in zit open is (en dat is veel: 80 uur per week) kun je met je pasje ook de bibliotheek binnen gaan.

De onbemande bibliotheek is overigens geen onbemenste bibliotheek: alle sprekers maakten duidelijk dat er wel degelijk mensen nodig zijn om de boel draaiende te houden. Deze bibliotheek is 10 uur per week bemand, een hele bewuste keuze omdat ze anders een te grote groep gebruikers zouden afstoten.     

De initiatiefnemer had een aantal bruikbare aanbevelingen voor eventele navolgers:

– het lijkt op dit moment alleen mogelijk in een kleine kern (tot maximaal 10.000 inwoners)

– het kan alleen in samenwerking met andere partijen want je hebt wel iemand nodig die kan inspringen en de boel in de gaten kan houden

– de bibliotheek moet mooi, volwaardig en herkenbaar zijn

– er moet een directe lijn zijn met een centrale vestiging. Vanuit de centrale wordt (via bewakingscamera’s) een oogje in het zeil gehouden maar kunnen leners ook via een webcam vragen stellen aan medewerkers op de centrale (de Cybrarian).

De vertegenwoordiger van Nedap benadrukte dat er niet zoiets bestaat als een standaardoplossing: je moet steeds per situatie een oplossing verzinnen. Je moet keuzes maken die afhankelijk zijn van wat je wil zijn als bibliotheek en wat de plaatselijke situatie is. En dat is precies wat ze in Ewijk gedaan hebben. Ze hebben een heel mooi bibliotheekje ingericht en de bevolking daar optimaal toegang tot gegeven. Het onbemande is hier geen bezuiniging maar een bewuste keuze: de bibliotheek is nieuw en er was maar budget voor 10 uur personeel. Door daarnaast ook onbemand open te gaan bieden ze juist iets extra’s. En dat is altijd leuk.

Architectenkeuze

 

 

Utrecht krijgt eindelijk een nieuwe bibliotheek. Van de huidige bibliotheek (op de Oudegracht) kan ik eigenlijk alleen maar zeggen dat die een prachtige koepel heeft, verder is het van een enorme niksigheid. Dus, hoera voor de nieuwbouw.

De nieuwe bibliotheek is een onderdeel van het nieuwe masterplan voor het gebied rondom het station in Utrecht. Rondom Hoog-Catharijne komen o.a. een nieuw stadskantoor, een muziekpaleis en een megabioscoop. En een nieuwe bibliotheek dus. Er is eindeloos over gepraat, er zijn plannen gemaakt, er is een referendum gehouden maar nu komt ie er. Er is een prijsvraag uitgeschreven, een jury heeft zijn deskundige oordeel uitgesproken, de bevolking heeft ook nog zijn mening mogen geven en toen werd bekend gemaakt dat architectenbureau Rapp+Rapp de nieuwe bibliotheek mocht bouwen. Eindelijk, en nou doorpakken. 

Maar een paar dagen later werd bekend gemaakt dat er een foutje was gemaakt bij de berekening van de “wegingsfactoren” en dat niet Rapp+Rapp maar VMX architects gewonnen had. VMX architects was daar zelf achter gekomen en heeft dat gemeld bij de gemeente, die besloot in allerijl om de opdracht tot het ontwerpen van de bibliotheek aan VMX te gunnen.

Dit alles heeft zich in de afgelopen week afgespeeld en ik loop er nou al een paar dagen over na te denken: een jury spreekt zich uit voor een bepaald ontwerp en dan is er een ambtelijke regeling waardoor de jury toch zijn zin niet krijgt. En dat begrijp ik niet. Ik weet wel zo’n beetje hoe dat gaat in zo’n procedure: er wordt ook gekeken naar technische haalbaarheid, verkeerstechnische aspecten, bouwkosten, onderhoud van het gebouw etcetera maar je mag toch hopen dat kwaliteit en schoonheid het belangrijkste zijn? Nou valt er over schoonheid te twisten maar als je het juryrapport leest springt daar niet één ontwerp heel nadrukkelijk uit naar voren. Kon de jury het niet eens worden en hebben ze toen de rekenmachine maar laten beslissen? Waarbij vervolgens een fout werd gemaakt? Blijft het daarom zo stil van de kant van de jury? Of is er een of andere ambtelijke procedure die een jury overrulled heeft? Maar als dat zo is, zat de jury er dan alleen maar voor de vorm bij? En had de directeur van de bibliotheek (die ook in de jury zat) een grotere stem in het geheel dan de andere juryleden? Ik weet het niet, maar het blijft me wel bezighouden.

Overigens wordt de bibliotheek steeds bibliotheek++ genoemd, want het wordt niet zomaar een bibliotheek maar een plek voor inspiratie, ontspanning en ontmoeting. Laten we maar hopen dat die ++ toegevoegd zijn door de projectontwikkelaar en niet door de bibliotheek zelf want ik wordt altijd heel verdrietig van dat soort flauwekul.

Het afgewezen bureau Rapp+Rapp laat het er trouwens niet bij zitten: zij willen via de rechter gaan afdwingen dat ze de opdracht alsnog krijgen. Ik ben heel benieuwd wat er gebeurd, ik gun het VMX eigenlijk wel.

Nieuwe bezoekers British Library

Op vakantie las ik in de International Herald Tribune een artikel over de “nieuwe” leeszaal van de British Library.

De Reading Room in het British Museum (waar de bibliotheek uit voort komt) was alleen toegankelijk voor schrijvers en wetenschappers. In 1998 verhuisde de bibliotheek naar een nieuw gebouw (dat overigens pas na een taai, 30 jaar durend bouwproces werd geopend) en daar werd in 2004 besloten om de leeszaal toegankelijk te maken voor iedereen met een “relevant research need”. Dat had tot gevolgd dat het nu storm loopt in de leeszaal, vooral met jonge mensen.

Prachtig zou ik zeggen, maar nu klagen de vaste gebruikers van de leeszaal over de overlast die dat veroorzaakt. Er is geen plaats meer, ze moeten in de rij staan om binnen te komen en die studenten zijn niet serieus genoeg. Het is een heerlijk kinderachtig verhaal waarin de onderzoekers klagen dat die studenten hun walkman (!) ophebben tijdens het studeren en de studenten klagen dat die oudjes liggen te slapen boven hun boeken.

Maar het is wel interessant om te zien hoe de bibliotheek daarmee omgaat: ze geven op schermen aan welke studiezalen nog plaats hebben (zoals in een parkeergarage) en ze benadrukken het belang van het plannen van je bezoek. Maar behalve meer personeel aannemen doen ze blijkbaar niet iets structureels. Het kunnen (of moeten) reserveren van een plaats lijkt me geen gekke maatregel. Maar Britse bibliothecarissen zullen wel net zo bang zijn om klanten te weigeren als Nederlandse. Blijft toch moeilijk: nee zeggen.

get_footer() ?>