Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

beeldvorming

All of the posts under the "beeldvorming" tag.

Hoe een kleine bibliotheek dankzij Twitter toch groot kan zijn

Het Twitter account van de Orkney Library heeft ruim 16.300 volgers en dat is knap want op de Orkey eilanden (een groep eilanden in het noorden van Schotland) wonen ongeveer 19.500 mensen. De overgrote meerderheid van die volgers is dan ook geen lid van de bibliotheek maar volgt het account alleen maar omdat het zo grappig is. Nou ja, grappig… Melig, hilarisch, flauw en soms onbegrijpelijk want heel erg Brits. Maar het is in elk geval niet saai en zeker niet voorgeprogrammeerd. Het account wordt beheerd door Senior Library Assistant Stewart Bain, de man in het filmpje hierboven.

Zijn collega’s denken met hem mee en wijzen hem op interessante titels of leuke verhalen, maar Bain is de man die de tweets plaatst. Hij beperkt zich niet tot twitteren over de bibliotheek, hij twittert net zo makkelijk over The VoiceUK of over zijn katten. Maar hij gebruikt Twitter ook om de digitale diensten van de bibliotheek te promoten, superhandig als je in zo’n uitgestrekt gebied woont. Of om door te geven waar de bibliobus vandaag staat. In dit interview op Buzzfeed zegt hij: An average day in the library is being prepared for anyone to come in and ask you any question on any subject. Having a Twitter feed means now people don’t even have to come in to ask us these questions. Hij ziet Twitter dus als het verlengde van de bibliotheek, als een extra gezicht naar buiten toe. Een heel persoonlijk gezicht in dit geval al ken ik het echte gezicht pas sinds dat filmpje. Ze hebben ook een Facebookpagina met 3600 likes, vooral van mensen van de eilanden.

Hij heeft soms hilarische tweets over hele oude boektitels, ze hanteren daar duidelijk geen afschrijftermijn van tien jaar. Of hij maakt een mooie verwijzing naar de actualiteit, via de collectie. Het knappe is dat het soms flauw is maar altijd wel een duidelijke literaire connectie heeft of een link met de bibliotheek. Hij gebruikt Twitter niet alleen om contact te maken met leden van de bibliotheek, maar ook met schrijvers en acteurs die naar het eiland komen, als voorpret.

Het geluid van het filmpje is niet altijd even goed en Bain heeft een (niet eens zo heel vet) Schots accent, mocht je hem niet goed kunnen verstaan is het Buzzfeed interview een aanrader. En anders zijn hier nog twee interessante stukken over de Orkney Library en hun succes op Twitter. De @Orkneylibrary wordt vaak gebruikt als best practice en dat lijkt me geheel terecht. Ik vind het prachtig.

Verhalen uit de Airport Library #20 Zichtbaarheid

DSC01908Iedereen die op Schiphol werkt is herkenbaar als medewerker, op zijn minst aan de Schipholpas die je (zichtbaar!) moet dragen aan de airside. Maar de meeste mensen zijn ook herkenbaar aan hun kleding: medewerkers van de winkels en de horeca dragen keurige pakjes, de beveiligers, de marechaussee en het vliegtuigpersoneel hebben hun uniformen en de mensen die de vliegtuigen onderhouden en bevoorraden dragen overalls.

De airportlibrarians hebben geen bedrijfskleding. Helemaal niet bij nagedacht toen we drie jaar geleden begonnen, we hadden onze handen vol aan de inrichting en de collectie. Tijdens de evaluatie van het eerste jaar kwam ter sprake dat we niet goed herkenbaar zijn voor de bezoekers. In alle drukte is het vaak niet iedereen duidelijk dat wij bij de bibliotheek horen. Is daar niet iets aan te doen? Iets met bedrijfskleding? Misschien kunnen er t-shirtjes gedrukt worden? Om het zo praktisch (en betaalbaar) mogelijk te houden werd besloten om een badge te gaan dragen. De gewone landelijke huisstijl badges, want het logo van de Airport Library is ook in de huisstijl.

En dat werkt perfect. Niet alleen zijn we nu tijdens het werk in de bibliotheek herkenbaar, maar wat ik zelf nog veel belangrijker vind: we zijn nu ook herkenbaar buiten de bibliotheek. Sinds we die badge dragen word ik opvallend vaker begroet, of in elk geval vriendelijk toegeknikt, door medewerkers van Schiphol. Zonder badge ben ik veel anoniemer: ik kan ieder willekeurige functie hebben op het vliegveld (“vast iemand van kantoor”). Met badge is duidelijk waar ik thuis hoor. Iedereen weet dat er een bibliotheek op Schiphol is en iedereen vindt dat sympathiek, dus dat straalt op mij af. En door met die badge rond te lopen buiten de Holland Boulevard maak je hem ook daar zichtbaar.

Dat klinkt misschien een beetje simpel, maar er werken meer dan 65.000 mensen op Schiphol. Die heb ik vast nog niet allemaal ontmoet, maar al die mensen worden toch weer even geconfronteerd met de bibliotheek. Als ik bij de AKO een krantje koop of door de stationshal loop zie ik heel vaak een blik van herkenning, heel even “oh ja”. Soms ook van reizigers, maar meestal van personeel. Dat is toch weer even reclame voor de bibliotheek. En dat is ook een van de doelen van de Airport Library.

Strijd op alle fronten

  “De bibliotheek? Bestááát die dan nog?’ Een van de laatste mooie dagen van juni, tijdens een barbeque op een dakterras in Amsterdam. De opmerking kwam van een vriend van een vriend en was grappig bedoeld maar er zat een naar ondertoontje in.

“Jazeker bestaat de bibliotheek nog. En het zal ook nog wel even duren voordat die weg is.”

“O, ik kom er anders nooit meer. Ik doe alles digitaal. Dus vandaar dat ik ’t me afvroeg.”

“Maar jij bent ook niet de doelgroep van de bibliotheek, dus het kan wel kloppen dat jij er nooit meer komt. De bibliotheek is ook niet echt voor jou bedoeld”

“Oh nee? Wie is dan wel de doelgroep van de bibliotheek?”

“Nou, de doelgroep van de bibliotheek dat zijn kinderen, vooral jonge kinderen. En oude mensen, die niet meer zo mobiel zijn. En al die mensen die nog niet zo digitaal zijn als jij. En mensen die moeite hebben met lezen en met hun weg vinden in de maatschappij. Die helpt de bibliotheek met het vinden van het juiste materiaal en het geven van cursussen en zo.”

“Oh, dus de bibliotheek is een soort groot multimedia opleidingsinstituut?”

“Zoiets ja. Dat proberen ze althans steeds meer te zijn.”

“Goh, mooi zeg.”

Vooral niet beginnen over dat zoiets nog voorlopig een ideaalbeeld is. En niet beginnen over medewerkers die niet willen doorpakken en gemeentebesturen die het niet willen inzien. En vooral lief blijven lachen (je zou het misschien niet denken, maar dat kan ik heel goed). Vooral zo’n kortzichtige 40-er niet terechtwijzen. Zo’n hippe jongen die niet verder kan kijken dan zijn eigen hoogopgeleide, goedbetaalde neus lang is. Want de strijd voor het behoud van de bibliotheek moet op alle fronten gestreden worden en beeldvorming is een belangrijk front. 

En toen werd van het dakterras een check-in locatie op Facebook gemaakt en werd er afgesproken dat we hier nog heel vaak zouden terugkomen om te barbecueën.

get_footer() ?>