Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

2.0

All of the posts under the "2.0" tag.

Ding 22 : Bibliotheek 2.0

Zie ik het nou goed dat de nieuwsbrief van de OCLC waar deze oefening naar verwijst al uit 2006 is? Lopen wij zo achter? Als Nederlandse branche bedoel ik dan. Want hoelang leeft dit onderwerp nou helemaal bij ons? 

Ik heb een paar van de aanbevolen artikelen gelezen en ik voel me het meest aangesproken door dat van Rick Anderson. Maar dat komt misschien ook omdat ik daar bij mezelf kan denken dat we daar wel al mee bezig zijn (kortom: zo erg zijn we niet…).

Met alle provinciale collectieplannen die overal gemaakt worden komen we volgens mij een aardig eind tegemoet aan zijn bezwaar tegen de “just in case collection”. Een leuke uitdrukking overigens, ga ik ook gebruiken.

Zijn andere opmerkingen snijden helaas wel nog hout. Ik heb al eens eerder geschreven dat ik het jammer vind dat Nederlandse bibliotheken niet die brede maatschappelijke functie en basis hebben zoals die in Amerika. En ik weet wel dat dat komt omdat een heleboel dingen hier anders geregeld zijn dan daar maar toch.

En ik denk dat dat nou net de moeilijkheid wordt bij Bibliotheek 2.0. Want ik vraag me af of de gebruikers die dit willen en kunnen en nodig hebben niet allang andere kanalen hebben gevonden om hun informatie te delen. Als ik zo wat rondkijk bij WordPress kom ik al allerlei 2.0 toepassingen tegen: van mensen die recepten delen en oude foto’s die gebruikt mogen worden om ansichtkaarten mee te knutselen. Allemaal verloren voor een bibliotheekcommunitie.

Maar dat mag ons er niet van weerhouden om toch als een gek aan een inhaalslag te beginnen. Ten Aanval!

Ding 19 : online communities

Tja, communities.

Ongemerkt  ben ik blijkbaar toch al actief in een aantal communities: ik zit op Hyves (nog steeds niet fanatiek, want ik heb daar maar weinig vrienden, zo zielig….) en ik ben al een poosje lid van LinkedIn (daar heb ik al wat meer vrienden) en ik ben al jaren actief binnen Moose. Al weet ik niet goed of dat ook een communitie is, er is daar weinig interactie. Af en toe is er een discussie op het forum, daar roer ik me dan vaak ook wel.

Voor de oefening ben ik lid geworden van de 23 dingen Ning. Daar is ook nog weinig actie en daar kan ik zelf weinig aan bijdragen ben ik bang. De dingen waar ik me druk om maak meld ik wel op mijn eigen blog. Ben nog steeds geen lid van de Bibliotheek 2.0 Ning. Weet eigenlijk niet zo goed wat me tegenhoud.

Ik vraag me wel af wat het verschil is tussen ding 19 en ding 17 want dat is wat mij betreft hetzelfde. Of ben ik alleen maar actief in communitieverband als het om Web 2.0 gaat? Ik zie geloof ik wel dat ding 17 breder is dan alleen communities maar het ligt toch erg dicht bij elkaar.

Het youtube filmpje heb ik gekozen omdat het zo’n mooi weer is en ik in mijn nieuwe huis een dakterras heb. Dus ik kan volop van de zon genieten. Maar als dat niet zo was zou dit zeker een optie zijn. Vind het een briljant idee, binnenkort op de markt!

Ding 17: Web 2.0

Voordat ik met dit ding ging beginnen dacht ik dat ik nog maar marginaal met Web 2.0 bezig was: ik kom wel eens op Bibliotheek 2.0 (ben geen lid), zit op Hyves (doe er niet veel mee, voornamelijk wat babbelen met de 14-jarige dochter van een vriendin) en zit op LinkedIn (ook niet echt fanatiek).

Maar toen ik zo eens wat rondkeek bleek ik nog veel meer te kennen: Flickr, Netvibes, Youtube, Meebo en Googledocs zijn allemaal 2.0.  Dus dat schiet lekker op! Al rondkijkend was ik eerlijk gezegd niet echt onder de indruk van wat ik zag. Het is vooral veel vorm, veel verschillende manieren om dingen beschikbaar te stellen, het gaat nauwelijks over inhoud. Maar misschien valt de inhoud me niet op omdat de dingen die mij interesseren er niet te vinden zijn en de dingen die er wel op staan mij niet zo boeien. Als je op kunst zoekt kom je wat foto sites tegen, of verzamelsites van kunstenaars. Een soort telefoongids voor als je een kunstenaar zoekt.

Wat ik wel aardig vond om te zien was onder het trefwoord boeken: Biblio.com en Lulu.com. Bij het ene kun je oude boeken kopen, bij het andere kun je boeken laten maken. Op de een of andere manier had het iets treurigs, allebei programma’s om boeken die niet op een normale manier bij het publiek kunnen komen toch kwijt te raken.

Het leukst was nog wel One sentence: true stories, told in one sentence. Korte verhaaltjes, precies wat de ondertitel zegt. Zoals deze: How many times did she have to be told: you don’t leave a five-month-old alone in the bathtub?  Maar het is mij weer niet helemaal duidelijk wat daar nou 2.0 aan is, want er is zo te zien geen interactie. 

Maar toch aardig.

 

get_footer() ?>