Whoever says audiences for classical music & opera are inevitably white & grey-haired? Royal Philharmonic Orchestra at Shoreditch Festival  Originally uploaded by Jonathan B50

Met veel interesse net een artikel in een oude NRC gelezen over het Nederlands Philharmonisch Orkest dat probeert om een nieuw publiek in aanraking te brengen met klassieke muziek door concerten te geven in zorgcentra en buurttheaters. Gratis. Niet om nieuwe klanten te werven maar omdat ze het belangrijk vinden om een breed publiek in aanraking te brengen met klassieke muziek. En het werkt, de concerten zijn een groot succes, afgemeten aan de reacties van het publiek.

Lekker ouderwetse volksverheffing, prima vind ik dat. Zoals de bibliotheken ook veel nadrukkelijker zouden moeten doen. Maar wij twijfelen te veel, zijn te onzeker over onze eigen deskundigheid of zijn er zelfs ronduit tegen. Ik begrijp nooit zo goed waarom want in de volksverheffing liggen de wortels van ons vak en daar ontlenen we ons bestaansrecht aan. Misschien een vorm van overcompensatie?

In het krantenartikel dook ook de naam van Hans Abbing weer op, de kunstsocioloog die zich ergert aan de stijve concertetiquette. Hij voorspelt dat het publiek steeds verder zal vergrijzen, de zalen steeds leger zullen worden en dat het afgelopen zal zijn met veel professionele orkesten. En dat klonk ook heel bekend: weer zo’n man die zijn eigen ervaringen, zijn eigen beleefwereld generaliseert en omzet in boude uitspraken over een hele sector. Daar kennen we er in onze sector ook veel van: “ik lees de laatste tijd eigenlijk zelden meer een boek, mijn kinderen lezen helemaal niet meer, dus zal het boek verdwijnen”. Erg kort door de bocht. Het staat uiteraard iedereen vrij om kort door de bocht zijn mening te verkondigen, maar waarom neemt onze sector dat soort kreten altijd zo ontzettend serieus en waarom laten we ons daardoor zo opjutten? Ja, ik ken het rapport van het SCP maar als er iemand is die zich tegen deze trend zou moeten keren zijn wij het wel. Het SCP schetst scenario’s en de clou van een scenario is dat dat iets beschrijft dat zou KUNNEN gebeuren, dat hoeft dus niet. Maar dan moet je er wel iets aan doen.

In de klassieke muziekwereld boeken ze succes, niet overal maar de jongerenvereniging van het Concertgebouw kent inmiddels al 4500 leden. De orkesten doen dan ook hun uiterste best om te vernieuwen: ze organiseren meezingconcerten, familieconcerten en cross-overconcerten, ze geven introducties en naborrels en regelen andere vormen van catering. Wij blijven toch vaak hangen in een glaasje supermarktwijn uit een plastic bekertje na een lezing tussen de kasten van de studiezaal. Hup, erop uit zou ik zeggen. Ga iets leuks doen!