HOPPTORNET (TEN METER TOWER) by Axel Danielson & Maximilien Van Aertryck from Plattform Produktion on Vime

Binnenkort bestaat mijn blog 10 jaar. De afgelopen weken heb ik nagedacht over hoe ik dat ga vieren. Of ik het überhaupt ga vieren. En terwijl ik daar over nadacht kwam ik deze Zweedse film tegen. Opeens zag ik de overeenkomsten tussen 10 jaar bloggen en de hoge duikplank. Liever gezegd: tussen mijn blog en deze film. (In overdrachtelijke zin dan, dat jullie niet denken dat ik mezelf met een bekroond kunstwerk wil vergelijken)

De filmmakers hebben mensen gefilmd terwijl ze bovenaan een hoge duikplank staan. De film werd door de New York Times aangeprezen als surprisingly mesmerizing en dat klopt wat mij betreft, ik had niet gedacht dat ik 16 minuten lang naar mensen op een duikplank zou blijven kijken. Het is fascinerend om de reacties van de mensen te zien: hoe ze twijfelen, zichzelf moed inpraten, worstelen met de situatie en een beslissing nemen. Dat sommige mensen heel erg lang twijfelen en anderen juist niet. Zo werkt het met bloggen ook: over sommige stukken denk ik heel lang na, andere floepen er heel snel uit. De ene keer ben ik zelf heel blij met iets dat ik geschreven heb en dan reageert er niemand, de andere keer gooi ik snel even een filmpje op mijn blog en daar heeft iedereen het dan over. In de film is het soms verrassend wie er wel en wie niet naar beneden springt, ik wil ook niet al te voorspelbaar zijn.

Overigens zijn er voor deze film 67 mensen gefilmd. Ze zijn speciaal voor de opname geworven en hadden geen van allen ooit van de 10-meter plank gesprongen. Behalve dat laatste meisje dan neem ik aan. Ongeveer 70% van de mensen sprong uiteindelijk naar beneden.

Mooi, vind ik.