Voor een echt verslag van de Bibliotheek Tweedaagse in Maastricht verwijs ik alle lezers naar het blog van Jan Klerk: die heeft live verslag gedaan en tevens een mooie inhoudelijke samenvatting gemaakt. Dat ga ik hier niet nog eens overdoen. Dit is persoonlijke impressie van wat mij opviel.

Vanwege een afspraak elders heb ik de officiële opening gemist, ik was net op tijd voor de eerste parallelsessie. Dat was mij betreft meteen het beste deel van de hele manifestatie. Hij ging over De bibliotheek verankeren in de lokale samenleving en had de bibliotheek Veghel als voorbeeld. Directeur Gio van Creij hield eerst een korte presentatie over wat er zo bijzonder was aan haar bibliotheek (goede relaties met alle lokale partijen en aansluiten bij wat er leeft bij de bevolking) en daarna was er een panel met daarin de wethouder van Veghel, de cultuurambtenaar van Veghel en een ondernemer uit Veghel die tevens lid was van de raad van bestuur van de bibliotheek. De trotse blik die de wethouder op “zijn” directeur wierp zei genoeg en maakte verdere discussie eigenlijk overbodig. Aan de kritische vragen uit de zaal en wat gemompel in de wandelgangen viel af te leiden dat veel bibliothecarissen niet overtuigd waren van het succes van de bibliotheek Veghel, maar die mensen hebben het gewoon niet goed begrepen. De bibliotheek Veghel heeft zichzelf onmisbaar gemaakt. Niet met een flitsende inrichting of een supersonische collectie maar door met zijn activiteiten in de haarvaten van de Veghelse gemeenschap te gaan zitten, door de manier waarop ze met hun gebruikers omgaan. Een extra bevestiging daarvan is wat mij betreft de manier waarop de bibliotheek omgaat met de derde plaats die ze ’s avonds bleken te hebben in de verkiezing van beste bibliotheek van Nederland. De bibliotheken die gezamelijk eerste werden hebben op hun website een respectievelijk vrolijk danwel ronkend persbericht staan. Veghel versierde de bibliotheek en trakteerde zijn klanten op iets lekkers.

Een andere parallelsessie die ik volgde ging over Mediawijsheid: de driehoek bibliotheek, gemeente en onderwijs en die was wat mij betreft een stuk minder. Eppo van Nispen is een enorm charmante gastheer, maar een stuk minder goed in het leiden van een debat. Kees Hamann probeerde de zaal te provoceren door mediawijsheid een hype te noemen en het onzin te vinden dat bibliotheken probeerden om lessen mediawijsheid te geven. Mediawijsheid is een houding, een kwestie van algemene ontwikkeling gebaseerd op voortdurend praktiseren. Dat leer je dus niet in ĺesjes. Nee, maar een houding moet je ook aanleren en je moet ergens beginnen. Wat precies zijn bedoeling was met dat betoog werd mij in elk geval niet duidelijk. Het verhaal over de invulling van het vak Moderne media van de Thorbecke scholengemeenschap in Zwolle was reuze interessant maar er werd geen enkele link gelegd met het verhaal van Kees Hamann. Jammer. Ook van die andere twee panelleden die nauwelijks de gelegenheid kregen om een zinnige bijdrage te leveren. 

De lezingen van Francisco van Jole en Christiaan Alberdingk Thijm waren interessant en het was aardig om ze na elkaar te horen spreken. De eerste probeerde de zaal te laten schrikken (dat lukte gelukkig niet erg, hij had de bibliothecarissen duidelijk onderschat) en de tweede probeerde de zaal op te jutten om burgerlijk ongehoorzaam te zijn (dat lukte iets beter, maar ook niet echt heel goed). Beide mannen vertelden zeer onderhoudend en maakten wel iets los onder de aanwezigen.

Verder was er natuurlijk het onvermijdelijke innovatieplein (altijd goed) en voor het eerst: een bibliotheekfeest. Het feest kende nogal wat logistieke hobbels (qua transport en catering) maar de bedoelingen waren goed zullen we maar zeggen. Het was in elk geval erg gezellig en de locatie was prachtig. Niet echt berekend op zo’n grote mensenmassa, maar prachtig. De bekendmaking van de beste bibliotheek van Nederland was een beetje een domper. Niet alleen omdat de winnaars waren uitgelekt maar ook door de manier waarop het georganiseerd was en het grote beslag dat het op het feest legde. Zou ik een volgdende keer anders aanpakken, als ik de organisatie een tip mag geven. Want een volgende keer moet er echt wel komen. Misschien niet meteen volgend jaar, maar in 2012 toch zeker wel weer. Collega’s ontmoeten, ervaringen uitwisselen en meningen scherpen, allemaal heel belangrijk en dat kon dit jaar in Maastricht. Ik verheug me al op een volgende tweedaagse.

Overigens vind ik de manier waarop de Mystery guest zich over sommige genomineerde bibliotheken uitlaat in het Bibliotheekblad beneden alle peil en absoluut ontoelaatbaar. Een smet op de prijs wat mij betreft.