Nu ben ik zes
Now We Are Six – A. A. Milne
Vandaag is het precies 6 jaar geleden dat ik dit blog aanmaakte en mijn eerste bericht schreef. Eerlijk gezegd was ik vergeten dat vandaag de grote dag was, gelukkig herinnerde WordPress me er aan. Ze moeten alleen wel iets aan die rare tekst doen: Bedankt dat ujevoor ons heeft gekozen. Vorig jaar heb ik ter gelegenheid van het lustrum de hele maand januari elke dag geblogd, dat was niet echt voor herhaling vatbaar. Omdat ik vind dat je elk feestje moet vieren sta ik nu toch maar even stil bij het moment.
Terugdenkend aan het afgelopen jaar heb ik het gevoel dat het erg rustig is op mijn blog. Volgens mij wind ik me minder vaak over dingen op en kom ik minder interessante nieuwe dingen tegen die het vermelden waard zijn. Maar volgens de statistieken is dat alleen de laatste maanden zo. En had ik een dipje in juli en augustus. Alle andere maanden had ik juist meer bezoekers dan de jaren daarvoor. Die bezoekers laten alleen minder reacties achter, dus dan lijkt het waarschijnlijk rustiger. De best gelezen stukken van het afgelopen jaar zijn die over de Maarten Baas Countdownklok van het Rijksmuseum in januari en mijn woede uitbarsting over het interview met Paul Schnabel in Bibliotheekblad van april. Best representatief voor mijn blog dus…
Zes jaar bloggen heeft 538 stukken opgeleverd en meer dan 95.000 bezoekers. Niet gek. En dat worden er nog wel wat meer als het aan mij ligt. Want nu ben ik zes, en ben ik clever as clever. Zoals A.A. Milne het uitdrukt in zijn klassieker Now we are six.
Ga zo door, Jeanine! En gefeliciteerd; de kop is d’r af 🙂
Dank je Johan! Ik doe mijn best 🙂
Ik heb je pas relatief laat ontdekt. Al reageer ik zelden, ik geniet er van. Je hebt mij al veel nieuwe ideeën en links gebracht, van vlierbessen cocktails tot hilarische filmpjes. Veel dank!
Gefeliciteerd, Tenaanval! Als geen ander (nou ja, dat is een beetje overdreven natuurlijk) weet ik wat het is, een blog zo lang volhouden. Ik bedoel: mij is het niet gelukt. En zal ik je eens wat vertellen: toen ik je onlangs achter het raam zag zitten bij het WP, toen moest ik een hele tijd nadenken hoe je ook weer heette, omdat ik dacht: hé, daar zit Tenaanval. Dat zegt iets over mijn geheugen, maar ook over je blog.
Wendy en Schrijver,
Dank jullie wel voor voor je aardige woorden. Jullie zijn allebei, op je eigen manier, van invloed geweest op dit blog. Dus dat maakt het extra leuk.
Nog een keer proficiat – en wat een prachtig gedichtje, jammer dat ik het nog niet kende toen M. in september 6 werd.
Wat Schrijver zegt (geen idee hoe die echt heet), heb ik ook wel, maar ik ken jou dan ook niet “in levenden lijve” 😉
Ja, maar jij kent me ook alleen virtueel. Jij dacht eerst dat ik een man was herinner ik me 🙂 Dat is anders voor Wendy en Schrijverdezes (die overigens Arda heet) want die kenden mij eerst als persoon en daarna pas als blogger. En bedankt voor de felicitaties
Op naar de 100.000e bezoeker!Ik hoop dat ik het ben-dan krijg ik vast iets van je.Ik ben met weinig tevreden. Je trouwe bloglezer, Leo Willemse
Klopt, maar toen gebruikte je ook nog een fotootje van een mannelijke (!) soldaat als avatar…
Ha, da’s nog een idee! Dat ik vanaf de 99.000e bezoeker ga aftellen, kijken of dat nog extra bezoekers oplevert…
Dat was ook niet raar hoor, dat je dacht dat ik een man was… Maar jij was de eerste reageerder die me niet persoonlijk kende en dus geen idee had dat die foto van de avatar een grap was.
Ook van uit Limburg proficiat.
Waarom schrijf je niet eens een boek?
Oh, dat is veel te moeilijk. Daarvoor heb ik niet genoeg fantasie…