Een paar weken geleden publiceerde de American Library Association hun jaarlijkse top 10 van meest verboden boeken. Ik heb er vaker over geschreven, over censuur in de Verenigde Staten, maar elke keer als ik er over lees vind ik het weer bizar. Op de Banned & Challenged Books lijst staan alle boeken waar een officiële klacht over is ingediend en/of een verzoek is gedaan om het te verwijderen uit de collectie. In de meeste gevallen wordt zo’n boek dan uit de collectie gehaald, zeker in het geval van schoolbibliotheken.

Het is, zoals meestal, een vrij bizarre lijst. Althans: ik kan me bij sommige titels wel voorstellen dat mensen er aanstoot aan nemen (op nummer twee staat Fifty shades of Grey bijvoorbeeld) maar ik begrijp niet dat je het andere mensen dan niet gunt om zoiets te lezen. En ik begrijp al helemaal niet wat er zo aanstootgevend is aan Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht. De Bijbel staat op de lijst omdat het religieus is. (Uhuh..) Een van de redenen waarom Fifty shades of Grey verboden zou moeten worden is overigens dat het very poorly written was. Dat vind ik dan wel weer geestig.

Nummer een op de lijst is Looking for Alaska van John Green. De John Green van Een weeffout in onze sterren, de Young Adult superhit van twee jaar geleden. Green heeft op zijn vlog gereageerd op het feit dat hij op de lijst staat en ik deel het filmpje hier graag omdat hij zo goed uitlegt waarom het flauwekul is.

Omdat tieners echt niet zo beinvloedbaar zijn via literatuur. Maar vooral omdat hij niet gaat over wat er in de bibliotheek staat omdat hij geen bibliothecaris of onderwijzer is: “the highly trained, criminally underpaid professionals we employ to make these decisions”. En dan gaat hij nog even door over waarom het goed is dat kinderen zelf leren nadenken. Het is niet zo’n lang filmpje, kijk maar gewoon even. En als je geen 3.18 minuten kunt missen, kijk dan in elk geval even de laatste 40 seconden, vanaf 2.30 minuut, dan heb je een idee van de strekking.

Green is er vrij laconiek onder, al doet de opgewonden manier waarop hij praat misschien anders vermoeden. Maar dat is gewoon de manier waarop hij praat, kijk maar eens naar een van zijn andere filmpjes. Hij vlogt samen met zijn broer Hank onder de naam Vlogbrothers, ze maken om de beurt een filmpje voor elkaar waarin ze iets vertellen of iets uitleggen. Dat doen ze al bijna 10 jaar lang en vrij fanatiek, je vraagt je af waar John de tijd vandaan haalt om ook nog al die boeken te schrijven.