Bijna twee jaar geleden schreef ik hier over een stuk van The Censored Genius. Daarin maakte hij zich kwaad over al die buitenstaanders die zich maar bemoeien met de bibliotheek. Die van alles roepen en die het allemaal beter denken te weten en die bibliotheken proberen voor te schrijven wat ze moeten doen. Niet vanuit het belang van onze gebruikers maar  alleen vanuit hun eigen ervaring, hun eigen filosofie of vanuit het product dat ze willen verkopen.

De kernzin in zijn stuk was “I’m the fucking librarian, motherfucker. I am not any corporation’s bitch. And if I want books in the library, we’re having books. And DVDs. And econtent. And graphic novels. And pie.”  Past helemaal bij mijn idee dat bibliothecarissen veel meer voor zichzelf en hun vak moeten opkomen en zich niet zo moeten laten manipuleren door Jan en alleman.

In Amerika was er al een t-shirt met die kreet er op,  en daarop doordenkend kwam ik in dat stuk op “Wie is hier nou de bibliotheek, gij of  ik?”  Een verwijzing naar de snackbarhouder uit New Kids.

Voor wie dit niks zegt: New Kids  was een populaire televisieserie waar in 2011 (toen ik dat stuk schreef) ook een bioscoopfilm van was gemaakt. Dit zegt Wikipedia er over: De serie gaat over de vijf hangjongeren  ( …) in het Noord-Brabantse dorpje Maaskantje. (…) Daarnaast is de groep asociaal, wordt er veel gevloekt en wordt geweld niet geschuwd. Terugkerend in de serie zijn vandalisme en plotselinge aanrijdingen.  Een belangrijk deel van de serie speelt zich af in de plaatselijke snackbar. De snackbarhouder kapt elke discussie over het assortiment af met Ja, wie is hier nou de snackbar? Gij of ik? 

Dat vind ik nog steeds een prima houding voor een bibliothecaris: wie heeft hier nou verstand van leesbevordering? En van mediawijsheid en laaggeletterdheid? En jahaha, ik weet dat lang niet iedere bibliothecaris voldoet aan onze eigen hoge standaard, maar wij relativeren onze beroepsgroep bijna weg. Als wij onszelf en ons eigen vakmanschap al niet serieus nemen, hoe kunnen we dan verwachten dat anderen dat wel doen?

Ik was dan ook blij verrast toen Huub van Dommelen mij benaderde met de vraag of hij die kreet mocht gebruiken. Huub is eigenaar van het bedrijf WebbiebNL, een bedrijf dat bibliotheken wil ondersteunen bij het inrichten van hun online bibliotheek. Het bedrijf bestaat 1 jaar en ter gelegenheid daarvan heeft Huub een mok laten maken met mijn slogan erop. Hij geeft ze weg, dus ga even naar zijn site als je zo’n mok wil hebben. Of volg een cursus bij hem, dan krijg je er blijkbaar ook een. Over die cursussen heb ik alleen nog maar positieve verhalen gehoord, volgens mij zijn die wel een aanrader. Ik krijg er ook een (hoera!) dus mijn collega’s zijn gewaarschuwd: ik ga die kreet de komende weken maar weer eens te pas en te onpas gebruiken.

Voor de gezelligheid hierbij nog het clipje van Broodje Bakpao, de soundtrack van de serie, waar ze een grote hit mee hadden. Op 3.10 zie je trouwens de snackbarhouder.