Wat boekverkopers echt van hun klanten vinden…. Deze tekst is blijkbaar geschreven door een of meerdere werknemer(s) van Borders, de inmiddels failliete boekhandelsketen in de Verenigde Staten.

Toen ik deze foto vorige week zag moest ik erg om lachen want zeg nou zelf: het is een geestige tekst. En ook wel herkenbaar op een aantal punten. Maar vanavond kwam hij weer voorbij en toen realiseerde ik me opeens dat je zoiets echt nooit in een bibliotheek zou aantreffen. Want uit deze tekst klinkt een ongekend dedain voor de klant. En ok, overdrijving is een stijlmiddel, maar hier zit volgens mij toch wel wat oud zeer. Klanten zijn lastig en dom, da’s wel zo’n beetje de teneur. En dat druist volledig in tegen de uitgangspunten van de bibliotheek.

We hate when a book becomes popular simply because it was turned into a movie. Nee hoor, een boek is een boek en een populair boek wordt tenminste veel uitgeleend. Waarom het populair is, vanwege een film of een tv-programma, maakt ons niet uit.

“I was just here last week and saw this book there” meant nothing to us. The store changed once a week.  De omschrijving “het heeft een blauwe kaft” is juist een uitdaging voor ons. Kijken of we het toch kunnen vinden. En blijkbaar heeft het toch ook z’n voordelen dat we niet zo flexibel zijn in onze inrichting :-).

We always knew when you were intently reading Better Homes and Gardens, it was really a hidden Playboy. Ok, we hebben geen Playboy maar we zien vaak wel dat bezoekers hun leesgoed (of internet) proberen af te schermen. Dat hoeft niet, want wij hebben geen mening over wat u leest. Echt niet.

It confused us when we were asked where the non-fiction section is. Ons niet hoor: er bestaan geen domme vragen, zeker niet in de bibliotheek. Dus als u vraagt waar de informatieve boeken staan dan lopen we gewoon even met u mee. En we gaan ook niet lachen als u denkt dat “romans” romantische boeken zijn.

Boekhandels willen boeken verkopen, liefst zo veel mogelijk, bibliotheken willen mensen iets bijbrengen. Ander uitgangspunt. En ik weet dat er mensen zijn die vinden dat bibliotheken zoveel mogelijk op boekhandels moeten gaan lijken of die denken dat omdat boekhandels failliet gaan, bibliotheken ook zullen verdwijnen. Maar dat zijn wat mij betreft appels en peren: lijkt op elkaar maar is toch echt iets anders.