De petitie van de VOB om de bibliotheek te redden is nog niet echt een hit: op dit moment zijn er ruim 11.000 ondertekenaars. Da’s maar een heel klein gedeelte van ons ledenaantal en ik vermoed dat het gros van de ondertekenaars zelf in een bibliotheek werkt. Komt misschien door de vorm (wel erg traditioneel) of door het gebrek aan aandacht: wij hebben geen bekende Nederlander om voor ons karretje te spannen zoals de Schreeuwers om cultuur wel hadden.

Gelukkig is er nu een (min of meer) bekende Nederlander opgestaan die zich voor de bibliotheek wil inzetten, met een aansprekende, eigentijdse actie. Abdelkader Benali is op Facebook een actie begonnen onder de titel: de bibliotheek is van mij. De bedoeling is om herinneringen aan de bibliotheek te verzamelen en die later aan te bieden aan de Tweede Kamer.

Goeie actie lijkt me. Een actie die past bij deze tijd en bij de bibliotheek: verhalen verzamelen en zo zichtbaar maken wat voor impact een bibliotheek kan hebben in iemands leveren. Je kunt er foto’s van je favoriete bibliotheek uploaden en daar bij een herinnering delen. Door al die verhalen wordt impliciet duidelijk hoe belangrijk de bibliotheek is. Maar dan hebben we het dus over verhalen en foto’s van leners, van bezoekers, van gebruikers. En wat zie je op die Facebook pagina? Bibliotheken die zich daar gaan roeren: “wij bestaan zoveel jaar, wij  gaan binnenkort ook naar Delft”….. Hou nou toch op: voor dat soort verhalen hebben we onze eigen bibliotheek Ning, daar kun je als bibliothecaris je eigen verhaal kwijt. Het mooie van deze pagina is nou juist dat de gebruikers aan het woord komen. Zoals Murat Isik over de bibliotheek op het Bijlmerplein: Ik was vijf en woonde net een paar maanden in Nederland toen mijn juf van de eerste klas me naar de bibliotheek stuurde om beter te leren lezen. Binnen de kortste keren was niet alleen mijn leesachterstand verdwenen maar verslond ik ook boeken. Boeken over beren, apen en later ook Wipneus en Pim. Ik las zelfs stiekem in de klas als we eigenlijk rekensommetjes moesten maken. Uren kon ik met een zakje snoep in de bibliotheek doorbrengen. Ik weet zeker dat ik nooit was gaan schrijven als de bibliotheek op het Bijlmerplein in mijn jeugd niet mijn tweede huis was geweest.

Prachtig toch? Daar doen we het toch voor? En voor dit soort verhaaltjes als over de bibliotheek van Deventer? Dus lieve bibliothecarissen van Nederland: laten we deze actie met zijn allen omarmen. Niet door ons zelf daar te gaan roeren maar door onze eigen lezers te stimuleren om daar iets achter te laten. De week van de Mediawijsheid loopt op zijn einde, maar dit is te leuk om er niet iets mee te doen: hang hem aan je website, neem hem op in je Nieuwsbrief, verwijs er naar op je eigen Hyves pagina, twitter er over, maakt niet uit. Maar zorg dat daar meer van dit soort mooie verhaaltjes komen. NIET over jezelf maar van je lezers.

Dank u wel meneer Benali, voor dit geweldige initiatief!

Aanvulling 29/11: Heb net gezien dat er ook een twitteraccount is, onder de wat cryptische afkorting DBIVM. Niet echt duidelijk wie daar achter zit.