Getatoeëerde bibliothecarissen
De Rhode Island Library Association (RILA) heeft een kalender gemaakt met daarin 12 getatoeëerde bibliothecarissen uit de regio. Het doel van die kalender vind ik nogal vaag, iets met bewustwording en het doorbreken van vooroordelen. Maar Amerikanen kunnen de dingen altijd prachtig verwoorden: Libraries are unique as they simultaneously foster the preservation of histories and traditions, while fighting censorship and fostering cutting-edge learning environments. Likewise, tattoos can also represent the preservation of history and resistance of the norm.
Ik vond het een origineel idee, maar zo origineel blijkt het helemaal niet te zijn, in 2009 verscheen al Tattooed Ladies of TLA, een kalender vol Texaanse, getatoeëerde bibliothecaresses. En vorig jaar heeft een stel jeugdbibliothecarissen uit Massachusetts een kalender gemaakt. Blijkbaar hebben we een groot aantal getatoeëerde collega’s in de Verenigde Staten, inclusief getatoeëerde archivarissen.
De tatoeages van de bibliothecarissen op de kalenders zijn niet specifiek des bibliotheeks, anders dan die in het project Brand yourself a Librarian. Ze zijn ook niet persé literair, dat zijn bibliothecarissen immers ook niet altijd. Ik vind het zelf overigens wel heel fascinerend, die literaire tatoeages, er zijn hele verzamelingen van te vinden op internet en er is zelfs een boek over verschenen. Zelf heb ik nooit enige behoefte gevoeld om een tatoeage te laten zetten, al heb ik bij het project waarbij Henk Schiffmacher probeerde om het hele Wilhelmus woord voor woord te tatoeëren wel even getwijfeld.
Ik heb een heel dubbel gevoel bij acties als die kalender: prima dat er mensen zijn die zich willen laten tatoeëren, maar val mij er niet mee lastig. En altijd maar weer dat laten zien dat we echt niet saai zijn begint ook een beetje te vervelen. Aan de andere kant: extra aandacht voor bibliotheken en bibliothecarissen is altijd goed. Al vraag ik me wel af wie die kalenders kopen: waarschijnlijk voornamelijk bibliothecarissen en hun familieleden.
Hoe zit het eigenlijk in Nederland? Hoeveel collega’s met tatoeages hebben we hier? Amerikaanse bibliothecarissen zijn in het algemeen veel militanter en veel uitgesprokener over nut en noodzaak van ons vak en ze getuigen er ook veel nadrukkelijker van dan wij. Misschien een mooie nieuwe rubriek voor Bibliotheekblad: het verhaal achter de tattoo? Zouden er überhaupt genoeg getatoeëerde bibliothecarissen zijn om een serie van te maken? Ik ken er niet een, voor zover ik weet. Maar wie weet wat er onder al die keurige huisstijl-outfitjes zit?
Ja hoor hier is er een! Ik heb twee tattoos en er komen er nog twee aan. Vind dit een leuk stukje, ga ook die literaire tattoos eens bestuderen!
Ik wilde net schrijven: Misschien zijn ze wel goed verstopt, die bibliotheek-tattoo’s.
Ik kijk ‘bekentenissen’ al nergens meer van op.
Ja hoor. Deze secretaresse/bibliotheek medewerkster heeft er ook een.
Militant ban ik zeker niet en als kk zonodig op een kalender moet dan liever in een jurk a la Karin Bloemen 🙂
Ik weet twee medewerkers in de Bieb Kennemerwaard met tatoeages, maar ik denk niet dat ze veel te maken hebben met de bieb zelf.
Klopt wat mij betreft, ze hebben niets met de bibliotheek te maken maar ik krijg hier wel inspiratie door 😉
De tatoeages hoeven ook niks met bibliotheken te maken te hebben, dat hebben die Amerikaanse ook niet. De twee in het filmpje hebben een tatoeage van hun kat (hoera vooroordeel) en van filmkarakters.
Je hoeft niet op een kalender hoor, ik was gewoon nieuwsgierig…
Persoonlijk heb ik helemaal niets met tatoeages-zit vol met meegekregen vooroordelen en kom daar niet zo makkelijk vanaf. Men doet maar blijft mijn liberale instelling (en ik verwonder me wel). Ken bij de OBA wel een Klantenservicemedewerker met een tatoeage, maar het zou me niet verwonderen als er meer personeelsleden zijn mèt. Interessant zou zijn uit te zoeken of je ze ook mag tonen.Van mij mag het hoor-zo erg is het nu ook weer niet met me.