Het Nieuw-Zeelands collectief OH.NO.SUMO heeft vorig jaar een schattig openbaar mini-bioscoopje gemaakt in een drukke straat in Auckland. De bedoeling was om voor wat meer menselijke interactie te zorgen op een saaie kruising vol bushaltes en wasserettes. Er was weinig te beleven, de mensen die er moesten wachten waren in zichzelf gekeerd en hielden zich vooral bezig met hun mobiele telefoons.

De ontwerpers maakten een overkapping boven een bestaand trapje in de straat. Het dakje was waterdicht en zorgde voor voldoende schaduw en ruimte om er films in te projecteren. Internetfilmpjes, die mensen ook op hun telefoon kunnen zien, maar die ze nu samen met andere mensen kunnen bekijken. Door mensen fysiek weer met elkaar in contact te brengen in plaats van digitaal, ontstond een gevoel van saamhorigheid. In het filmpje hierboven zie je niet alleen hoe het afdakje gemaakt werd, maar ook dat het inderdaad werkt.

Het doel van OH.NO.SUMO is to experiment with architecture and the way it can engage with the public in unique and exciting ways. Is ze hiermee wel gelukt lijkt me. Leuk project hoor…