Feestje! Een lustrum
Vandaag is het precies 5 jaar geleden dat ik mijn blog aanmaakte en mijn eerste berichtje schreef. Een lustrum dus!
Dit blog is gemaakt in het kader van de cursus 23 dingen, zoals veel blogs van bibliothecarissen. Sinds die tijd heb ik geleerd om links en plaatjes in de tekst te voegen, maar verder is er niet zo veel verandert. 
Behalve dan dat ik in het begin anoniem was en deze foto van een Amerikaanse soldaat als avatar gebruikte. Omdat ik niet goed kon inschatten wat voor impact dat 23 dingen gedoe zou hebben en omdat ik niet al te veel in het oog wilde lopen als ik enorme blunders zou begaan leek me dat wel veilig tegenover de collega’s. Toen steeds meer mensen wisten wie ik was ben ik na twee jaar uit de anonimiteit gekomen en sindsdien strijd ik met open vizier.
Want ik zie mijn blog nog steeds wel als een soort van wapen in de strijd. Strijd tegen vooroordelen over bibliothecarissen en over het vak maar zeker ook strijd tegen vooringenomenheid binnen de branche. Strijd tegen domheid en arrogantie en strijd voor begrip. Dat laatste niet alleen in verband met bibliotheken en lezen, maar ook over kunst in het algemeen.
Toen mijn blog drie jaar bestond heb ik al eens teruggeblikt, dus dat ga ik nu niet meer uitgebreid doen. Ik vind het nog steeds prettig om te schrijven, om gedwongen te worden na te denken over wat ik vind en wat ik wil zeggen en om dat zo goed mogelijk te formuleren.
De laatste tijd krijg ik weer meer reacties op mijn blog. Altijd fijn, want zo weet je tenminste dat je gelezen wordt. Sommige mensen reageren hier, anderen op Twitter, per mail of “in real life”. Op welke manier dan ook, elke reactie is leuk. Dus blijf dat vooral doen. Het is grappig om te merken wie mij allemaal lezen, tot mijn verrassing zijn daar ook familieleden bij (hoi Tante Els..).
Voorlopig blijf ik nog wel even bloggen. In deze lustrummaand heb ik mezelf de opdracht gegeven om elke dag te schrijven en dat valt nog niet mee. Dus het straffe tempo van de laatste dagen laat ik aan het einde van de maand weer los. Maar het bloggen nog lang niet. Dus: voorwaarts! Tenaanval!
Van harte, Ten Aanval.Je blog lees ik vrijwel dagelijks.Ik bewonder je moed om nu dagelijks te schrijven.De veelheid aan (bibliotheek gerelateerde) onderwerpen is prachtig.Het bewijs dat we een “baan”hebben waar zoveel mogelijk is. Ga zo door!
Gefeliciteerd Jeanine! Ik lees je blogs met veel plezier. Hoewel ik in eerste instantie enige vrees had om je in levende lijve te ontmoeten bleek dat heel juist erg mee te vallen: je bent weliswaar een militante bibliothecaris maar gelukkig alleen met je pen als ‘smoking gun’. Keep on smoking! Ik ben benieuwd naar je volgende blog.
Gefeliciteerd Jeanine! Wat een doorzettingsvermogen. Door je blogs word ik vaak snel verwezen naar leuke biebweetjes.
Leo, Huub en Hanneke,
Dank jullie wel. Zoals ik al schreef: het blijft leuk om reacties te krijgen. Zeker als ze zo positief zijn als jullie.
en @Huub,
blij dat ik meeviel in levende lijve 😉
Ja Ja, (tante) Els kijkt elke dag en doet haar petje af om het zo goed vol te houden.
Wat leuk om te merken dat je het echt elke dag leest! Dank je wel.
Gefeliciteerd! En de gevulde koeken waren heerlijk! Leuk om je blog te volgen en tegelijk je mee te maken als collega. Zo zie ik van heel dichtbij hoe theorie en praktijk elkaar beïnvloeden, stimuleren, inspireren en soms tegenspreken.
Ga zo door! Goed om in deze tijd van afbraak positieve geluiden te horen.
Wow, 5 jaar alweer. Ik lees je nog altijd graag Jeanine. Fijn dat je het leuk blijft vinden.
En jij was er bij vanaf het begin….. 🙂