Veel boeken zijn hier – ze praten met ons heel zacht – willen met ons mee

Vanavond was er in de bibliotheek in Lisse weer een Taalcafé. Vanwege de Week van de alfabetisering was er een tentoonstelling georganiseerd van haiku’s, die in het vorige Taalcafé geschreven waren door taalcoaches, inburgeraars en NT1 leerlingen van het ID college. De wethouder van Lisse, niet geheel toevallig een enorme poëzieliefhebber, opende de tentoonstelling door een haiku uit zijn verzameling voor te lezen. Hij bekende dat hij zelf ook haiku’s schreef, maar die nu niet durfde voor te lezen. Daar hadden een aantal van de aanwezige schrijvers minder problemen mee: giechelend en soms een beetje hakkelend lazen ze hun gedichten voor.

Eerlijk gezegd had ik van tevoren niet zo heel veel vertrouwen in het idee: haiku’s maken met inburgeraars en laaggeletterden, da’s toch veel te moeilijk? Maar dat blijkt reuze mee te vallen. Als je goede begeleiding hebt is het prima te doen. Het is juist handig dat het zo kort en volgens een vast stramien moet.

Het gedicht hierboven is mijn favoriet. Saied (de maker) vertelde dat hij bij het vorige Taalcafé het zo erg vond dat al die boeken daar maar lagen en dat niemand naar ze omkeek. Vandaar. De tentoonstelling is maar tijdelijk, maar dit gedicht mogen we laten hangen. Als het aan mij ligt gaan we het heel groot ergens op een muur schilderen.

Het was weer een erg geslaagde avond: er zijn weer adressen uitgewisseld, vervolgafspraakjes gemaakt en er is veel gepraat, want dat is de bedoeling van het Taalcafé. Ik heb iemand, naar aanleiding van een van de gedichten horen uitleggen wat het woord vloed betekende “je bent toch wel eens bij de zee geweest? Als al dat water dan komt…”, twee dames hebben mij laten zien dat hun vader is getekend door Rien Poortvliet in Te hooi en te gras en de wethouder heeft aan een Iraaks meisje een lesje staatkunde gegeven: hoe zit dat nou met de gemeenteraad en het college van B&W? Bij het afscheid zei hij tegen ons: “als je me nog een keer nodig hebt dan hoor ik het wel he?”.

Over drie maanden is er weer een Taalcafé. Heb ik nu al zin in.

Op Facebook zijn trouwens meer foto’s van het Taalcafé te vinden.