E-library Taiwan versus Airport Library Schiphol

Twee weken geleden opende de E-library op het vliegveld van Taiwan. Gepromoot als de eerste E-library ter wereld. Ze zouden er 400 e-books hebben in het Engels en het Chinees en dan ook nog eens 2000 gewone boeken. Daar werd ik toch wel enigszins jaloers van, als officiële Airportlibrarian van de Airport library op Schiphol. Want dat wil ik natuurlijk ook wel, E-books in mijn eigen Airport library.
Er werd de afgelopen weken erg veel over geschreven op het net, volgens Twitter kon je er zelfs boeken downloaden voor in het vliegtuig. Dat stond niet in het oorspronkelijke bericht dat ik er over las, maar je weet maar nooit. De Chinezen hebben het nooit zo nauw genomen met het copyright, dus misschien doen ze dan in Taiwan wel niet aan leenrecht. Nog een extra reden om nieuwsgierig te zijn naar die Taiwanese e-bibliotheek.
Inmiddels komt er wat meer informatie los en wat blijkt: je kunt er inderdaad niks downloaden, je kunt de boeken bekijken op een e-reader die je kunt afhalen in de duty-free winkel tegenover de bibliotheek. In de bibliotheek zelf staan nog een aantal andere apparaten waar je informatie kunt opvragen of waar je tijdschriften op kunt lezen.
Peter Schoppert, een publicist uit Singapore heeft de bibliotheek ook echt bezocht. Daarover heeft hij een kritisch verslag geschreven, inclusief een setje ontluisterende foto’s op Flickr. Zijn opmerkingen over apparatuur die het niet doet en iPads die gekraakt zijn vind ik geruststellend want heel herkenbaar dus dat zal ik de bibliotheek niet aanrekenen. Maar zijn conclusie vind ik wel heel veelzeggend: het is meer een publiciteitsstunt dan een serieuze poging om e-boeken aan een groot publiek te slijten. Wat blijkt: Taiwan huisvest zowel de producent van iPads als een aantal andere grote bedrijven op het gebied van digitale informatie. De bibliotheek was een idee van de Taiwanese President Ma Ying-jeou en heeft de staat ongeveer NT$ 3 miljoen (US$102.000) gekost. Makkelijk terugverdiend met alle gratis publiciteit die ze gekregen hebben.
Toen ik de foto’s zag (die hierboven is er een van) begreep ik waarom er niet eerder officiële foto’s zijn vrijgegeven, want dan was er vast niet zo opgewonden gereageerd door iedereen. Wat een treurige bedoening. Vergelijk dat eens met foto’s van onze bibliotheek op Schiphol… Nou ben ik natuurlijk bevooroordeeld en verwend, maar dit vind ik toch wel heel erg droevig. Dat maakt dat tripje naar Taiwan om de bibliotheek zelf te gaan bekijken opeens stuk minder dringend. (da’s dan eigenlijk wel weer jammer….)
Voor mij is dit echt nieuw: een luchthaven -bibliotheek. Eerste (domme) reactie: “Gôh!”
Wel wat verwarrend, als ik de links volg, want er is op een bladzijde sprake van ‘enthousiast dienstbaar personeel’ en op een andere bladzijde wordt er gesproken over ‘een geheel onbemande bibliotheek’.
Maar Ten Aanval is officieel AirportLibrarian.Die zal er dan toch wel geregeld zijn? Heel bijzonder. Blij-makend.
Nel P.,
Fijn dat het je blij maakt.
En wat betreft die bemanning: de Airport Library is geheel onbemensd. Hij is 24 uur per dag open en omdat er niet wordt uitgeleend heeft een bibliothecaris daar niet zo heel veel te doen, gecombineerd met de financiële consequenties van zoveel bezetting. Maar onbemensd betekent niet dat er helemaal geen mensen nodig zijn. Ik ben de officële airportlibrarian, er zijn er meer. Ik ben verantwoordelijk voor de collectie en het onderhoud daarvan. Vandaar die titel.
Dank voor toelichting. Veel succes. Het plezier heb je zo te lezen al!
Azie is een wereld apart , maar Airport Library is de eerste