let’s take a walk on the clouds  Originally uploaded by europeanartphoto

Een paar weken geleden zag ik langs de Piet Heinkade een rijtje vlaggenmasten staan met vrolijk wapperende plastic zakjes eraan. Toen ik nog een keer keek bleken het niet zomaar plastic zakjes te zijn maar plastic vissen: ze wapperden prachtig en ik werd er heel vrolijk van.
Er hing een vlag bij met de woorden Urban Play en nog wat tekst die ik vanuit de tram niet zo snel kon lezen maar met wat googelen kwam ik er achter dat de vissen een kunstwerk waren (titel Fish in the sky) van een Koreaans collectief dat zich Nothing Design Group noemt. Leuk.

Leuk initiatief ook, iets met kunst in de openbare ruimte.

Vanochtend zag ik een aankondiging van een slotdebat met als titel Creativiteit op straat. Het blijkt de afsluiting te zijn van de design biënnale ExperimentaDesign Amsterdam 2008 en “mijn” vissen waren onderdeel van die biënnale. In de advertentie wordt aangekondigd dat in het slotdebat de balans wordt opgemaakt van zes weken vrije creativiteit in de stad. Hebben Amsterdammers hun eigen creativiteit herontdekt en is men de openbare ruimte gaan herwaarderen of sloeg men aan het vernielen?

Ik ben al de hele middag kriegel over die advertentie en ik snap niet zo goed waarom. Eerst dacht ik dat dat kwam omdat er blijkbaar een internationale manifestatie in mijn woonplaats kan zijn die volslagen langs me heen gaat maar dat is het niet. Er gebeurt hier wel meer waar ik pas achteraf iets over lees. Volgens mij is het ook een soort ergernis over de manifestatie zelf. Als je de website bekijkt kom je een verklaring tegen over het ontwerp van het stedelijk landschap en de existentiële behoefte van stedelingen. Als je dan eindelijk gevonden hebt wat ze zoal gaan doen in de openbare ruimte blijken daar hele leuke dingen bij te zitten waar ik soms toch wel al van gehoord had. Het Sculpt me point bijvoorbeeld: dat is een onbewerkt blok steen met daar aan hamers en beitels zodat mensen hun eigen werk kunnen maken. Iets waar gretig gebruik van wordt gemaakt. Of Obsessions make my life worse and my work better, een kunstwerk dat bestaat uit 300.000 muntjes van één eurocent die op de Nieuwmarkt in prachtig mozaïek vormden. (Dit kunstwerk werd overigens na een dag al door de politie verwijderd omdat mensen de centen meenamen, maar dat was nou net de bedoeling..)  Een voor mij nieuw werk is het Bubble project waarbij je via internet tekstballonnen kunt maken die op stickerpapier gedrukt worden om op bv. reclameborden te plakken. (of op verkeersborden..)

Allemaal leuke dingen. Maar is dat design? Eerder kunst. En daar zit geloof ik mijn wrevel: de manifestatie gaat eigenlijk over een onderwerp op het snijvlak van sociologie, stedenbouwkunde en planologie. Ze hebben het zelf over design, ze nemen een designbureau in de arm om de boel te organiseren en vervolgens produceren ze kunstwerken. Ze roepen Amsterdammers op hun stad terug te veroveren maar die oproep blijft hangen binnen hun eigen kleine cirkeltje, ze gaan niet actief naar de bewoners op zoek. Niet erg helder allemaal. En dan communiceren ze er ook nog eens zo niet-helder over. Het zal mijn bibliothecarissenverlangen naar systematiek wel zijn.

Gelukkig heeft Gerbrand Bakker zich in de Groene ook al opgewonden over deze manifestatie, maar dan meer omdat ze een kunstwerk met bomen hadden gemaakt en die bomen vervolgens aan hun lot overlieten. Dat is zíjn ding dan weer.