De nieuwe Dichter des Vaderlands, Anne Vegter, gaf op de dag van haar installatie een interview aan de NRC. Daarin zegt ze dat graag begrepen wil worden. (en dat terwijl zelfs de benoemingscommissie haar poëzie niet gemakkelijk noemt)

Op de officiële site van de Dichter des Vaderlands staat dat Anne Vegter haar nieuwe functie wil gebruiken om ‘vrijheid van denken te heroveren en poëzie inzetten als radicaal middel tegen de dominantie van politiek- economisch taalgebruik ten faveure van de verbeelding.’ (…) Anne Vegter mikt op een brede verspreiding van poëzie met de nadruk  op educatieve projecten in combinatie met kritische kunstzinnige acties. Zij zal zich daarbij niet beperken tot de Randstad maar het hele land laten profiteren van haar activiteiten.

Met de DdV-Tourband gaat Vegter in het voorjaar van 2014 op reis langs al die regio’s en plaatsen waar door bezuinigingen bibliotheken en culturele centra zijn verdwenen. (…) Ook zal Vegter initiatief nemen om het schrijven van poëzie te populariseren en tegelijk het niveau te verhogen. Moderne media zal zij bij haar activiteiten als Dichter des Vaderlands combineren met flashmobs of oeroude middelen als spreekkoren.

Het is een schot voor open doel, maar ik trap hem er toch maar even in: daar gaan de openbare bibliotheken van Nederland natuurlijk van harte aan meewerken. Wat zeg ik: die gaan daar het voortouw in nemen. Dat worden de verzamelcentra voor die flashmobs en oefenplekken voor die spreekkoren. Want dat past helemaal bij onze zelfopgelegde taak op het gebied van lezen en leesbevordering, ja toch? Openbare bibliotheken zijn bij uitstek geschikt om een mooie droom van Vegter te kunnen waarmaken: Dat elke Nederlander over vier jaar minstens tien gedichten uit zijn hoofd kent. Als de volksverheffers die we van oudsher al waren.

Vraag me af of het Sectorinstituut de uitnodiging voor het eerste overleg al klaar heeft liggen. Wat denken jullie?