De bibliotheek is (weer eens) onzichtbaar
Alle openbare bibliotheken in Nederland hebben het de afgelopen dagen erg druk gehad met activiteiten rondom de Nationale Voorleesdagen want dat vinden we met zijn allen heel erg belangrijk. Al die activiteiten zijn ook ongetwijfeld een succes geweest maar dat weet behalve de bibliotheek en de deelnemers niemand want de bibliotheek was erg onzichtbaar in alle publiciteit.
Het Nationale Voorleesontbijt haalde zoals elk jaar weer het journaal (doet het altijd goed: bekende Nederlanders die aan het stuntelen zijn met wat peutertjes) maar de bibliotheek werd nergens genoemd. Prinses Laurentien zat voor te lezen in een bibliotheek, maar welke bibliotheek dat was is onbekend (filiaal Reigersbos ongetwijfeld maar dat werd nergens vermeld). Het Parool wijdde twee volledige pagina’s aan de actie maar ook hier valt het woord bibliotheek niet eens.
Hoe kan het dat de branche iets zo belangrijk vindt (leesbevordering is een van de kerntaken van de bibliotheek) maar zich daar vervolgens niet in profileert?
Hoi Tenaanval,
Ik denk dat we nog steeds veel energie steken in de inhoud, en vervolgens denken dat het daarmee af is. We zijn nou eenmaal niet van die publiciteitsgeile types, maar meer van het genre “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg”.
Overigens heb ik het idee dat er de laatste anderhalf jaar wel oog is voor het belang van marketing. Je ziet bijvoorbeeld meer bibliotheken met een eigen marketing of PR medewerker, en ook bij ProBiblio is toch wel een flinke toemame van het aantal marketeers etc. Als we die marketingcapaciteit nou ook nog inzetten om onze goede initiatieven te laten horen, dan moet het toch wel eens wat worden?
Esther,
Het gaat mij niet zozeer om marketing- of pr medewerkers, maar het gaat me om de instelling van bibliothecarissen zelf. Als je ergens goed in bent dan ben je daar toch trots op? Je hoeft zelf dat persbericht niet te schrijven, dat kun je aan die pr-mensen over laten. Maar je moet wel inzien dat het nodig is om iets van jezelf te laten horen. Bibliothecarissen vinden zichzelf te vanzelfsprekend en denken daarom dat de hele wereld hun werk vanzelfsprekend vindt. En zijn vervolgens teleurgesteld als dat niet zo blijkt te zijn.
Be proud and tell the world!
Woorden naar mijn hart, tenaanval!
Doe maar gek, dan doe je gewoon genoeg.
Uit de boekenkast komen en voorleesbelevenissen organiseren. ‘Wachten op Matroos’ op/bij de vuurtoren in Ouddorp. Actie & passie please.
Beste Tenaanval,
Bij aanvallen is het wel noodzakelijk om een strategisch plan te ontwikkelen en te bepalen tegen wie ten strijde moet worden getrokken. Wellicht is de vijand heel erg abstract en vermomd in de algemene culturele lethargie die momenteel heerst. Wie leest er nog als je de hele wereld kunt downloaden op je I-pod?