Tenaanval

Tenaanval

Over bibliothecarissen, bibliotheken, leesbevordering en soms over kunst

Airport Library

All of the posts under the "Airport Library" category.

Een interview over de Airport Library

library as incubator logoEen mooi project, dat The Library as Incubator Project, een Amerikaanse website waarop interessante projecten in en vanuit bibliotheken worden verzameld. Hun doel is om samenwerking tussen bibliotheken en alle soorten kunstenaars te bevorderen en om te pleiten voor bibliotheken als broedplaats.  En dan niet broedplaats in de zin van vage kunstenaars in kraakpanden op uitgestorven industrieterreinen, dat is een heel Nederlands beeld, maar gewoon als een plek waar nieuwe ideeën uitgebroed worden. Op hun website bespreken ze projecten, geven ze tips en bieden ze inspiratie.

Ik volg de site al een tijdje en was verrast maar vooral vereerd toen ik via Twitter benaderd werd met het verzoek of ze me mochten interviewen over de Airport Library voor hun website. Via de mail heb ik een paar weken geleden een aantal vragen beantwoord en gistermiddag stond het interview opeens op de site. Het is volgens mij wel een mooi stuk geworden en ik ben er eigenlijk wel trots op. Via Twitter heb ik al een hoop mooie reacties gekregen, vooral uit de Verenigde Staten, dus wie weet waar dit weer toe gaat leiden.

Verhalen uit de Airport Library #22 Guus Kuijer en Tonke Dragt

DSC01982
Het derde (en voorlopig laatste) deel in de tentoonstellingenreeks van het Letterenfonds in de Airport Library is een tentoonstelling gewijd aan twee klassiekers uit de Nederlandse jeugdliteratuur: De brief voor de Koning van Tonke Dragt en Het boek van alle dingen van Guus Kuijer. Alhoewel ik dat laatste boek niet echt een jeugdboek vind; maar het is wel een klassieker (als je het nog niet gelezen hebt: snel doen!).

Van De brief voor de Koning is onlangs een nieuwe Engelse vertaling verschenen, een extra reden om het op Schiphol onder de aandacht te brengen. Het boek van alle dingen is onlangs in het Russisch vertaald, die vertaling ontbreekt nog in de tentoonstelling, maar die is (hoop ik) onderweg.

Op de Facebook pagina van de Airport Library staan een paar foto’s van de tentoonstelling, die zijn al geliked door Kuijer zelf (!) en door de vertaler. Ook weer een manier om Nederlandse cultuur onder de aandacht van een groot publiek te brengen, want dat is tenslotte het doel van de Airport Library, daar doen we al die moeite voor.

DSC01983
En dan breng ik hier nogmaals de vertalingendatabase van het Letterenfonds onder de aandacht, daar maak ik dankbaar gebruik van bij het collectie vormen van de Airport Library. Kan me voorstellen dat die ook in de openbare bibliotheek nog wel eens van pas kan komen.

Verhalen uit de Airport Library #21 Weer een tentoonstelling

DSC01885DSC01884DSC01888 DSC01889Na de tentoonstelling over Jip & Janneke heeft het Letterenfonds onlangs een tentoonstelling ingericht van de twee meest vertaalde Nederlandse romans van dit moment: dat zijn Het diner van Herman Koch en Boven is het stil van Gerbrand Bakker.

Het diner is vertaald in 33 verschillende talen en is uitgekomen in 37 verschillende landen. Naar aanleiding van het persbericht dat uitgeverij Anthos ter gelegenheid van deze tentoonstelling uitbracht vonden een aantal wijsneuzen, waaronder het Literatuurplein, het nodig om te benadrukken dat het dagboek van Anne Frank toch echt in veel meer talen vertaald was dan Het diner. Maar dat is het punt niet van deze tentoonstelling: het is geen wedstrijd, maar een poging om hedendaagse Nederlandse schrijvers onder de aandacht van een internationaal publiek te brengen. En trouwens: Anne Frank hadden we al gehad.

De tentoonstelling bestaat uit verschillende exemplaren van vertalingen, uit de collectie van de bibliotheek van het Fonds. Het is grappig om te zien dat de omslagen van de originele uitgave soms overgenomen worden (vooral dat van Koch) maar soms ook niet. En om te zien wat er van wordt gemaakt als de uitgever niet voor het origineel kiest. Het superhollandse plaatje op het omslag van Boven is het stil is in sommige landen vervangen door iets abstracts of iets wat je pas begrijpt als je het boek gelezen hebt. Meer foto’s van de tentoonstelling zijn te vinden op Facebook.

Overigens maak ik hier graag reclame voor de vertalingendatabase van het Letterenfonds. Die biedt een schat aan informatie over vertalingen van Nederlandse auteurs. Ik maak er dankbaar gebruik van bij de collectievorming van de Airport Library, hoe kan ik er anders achter komen welke Nederlandse auteurs de laatste jaren in het Bulgaars vertaald zijn? Hartstikke handig.

Verhalen uit de Airport Library #20 Zichtbaarheid

DSC01908Iedereen die op Schiphol werkt is herkenbaar als medewerker, op zijn minst aan de Schipholpas die je (zichtbaar!) moet dragen aan de airside. Maar de meeste mensen zijn ook herkenbaar aan hun kleding: medewerkers van de winkels en de horeca dragen keurige pakjes, de beveiligers, de marechaussee en het vliegtuigpersoneel hebben hun uniformen en de mensen die de vliegtuigen onderhouden en bevoorraden dragen overalls.

De airportlibrarians hebben geen bedrijfskleding. Helemaal niet bij nagedacht toen we drie jaar geleden begonnen, we hadden onze handen vol aan de inrichting en de collectie. Tijdens de evaluatie van het eerste jaar kwam ter sprake dat we niet goed herkenbaar zijn voor de bezoekers. In alle drukte is het vaak niet iedereen duidelijk dat wij bij de bibliotheek horen. Is daar niet iets aan te doen? Iets met bedrijfskleding? Misschien kunnen er t-shirtjes gedrukt worden? Om het zo praktisch (en betaalbaar) mogelijk te houden werd besloten om een badge te gaan dragen. De gewone landelijke huisstijl badges, want het logo van de Airport Library is ook in de huisstijl.

En dat werkt perfect. Niet alleen zijn we nu tijdens het werk in de bibliotheek herkenbaar, maar wat ik zelf nog veel belangrijker vind: we zijn nu ook herkenbaar buiten de bibliotheek. Sinds we die badge dragen word ik opvallend vaker begroet, of in elk geval vriendelijk toegeknikt, door medewerkers van Schiphol. Zonder badge ben ik veel anoniemer: ik kan ieder willekeurige functie hebben op het vliegveld (“vast iemand van kantoor”). Met badge is duidelijk waar ik thuis hoor. Iedereen weet dat er een bibliotheek op Schiphol is en iedereen vindt dat sympathiek, dus dat straalt op mij af. En door met die badge rond te lopen buiten de Holland Boulevard maak je hem ook daar zichtbaar.

Dat klinkt misschien een beetje simpel, maar er werken meer dan 65.000 mensen op Schiphol. Die heb ik vast nog niet allemaal ontmoet, maar al die mensen worden toch weer even geconfronteerd met de bibliotheek. Als ik bij de AKO een krantje koop of door de stationshal loop zie ik heel vaak een blik van herkenning, heel even “oh ja”. Soms ook van reizigers, maar meestal van personeel. Dat is toch weer even reclame voor de bibliotheek. En dat is ook een van de doelen van de Airport Library.

Jip & Janneke op Schiphol

Dit is de laatste week dat de Jip & Janneke tentoonstelling te zien is in de Airport Library. Aan het eind van de week wordt deze tentoonstelling van het Letterenfonds vervangen door een tentoonstelling van de twee meest vertaalde boeken van Nederlandse schrijvers van dit moment. Ook van het Letterenfonds. Voordat Jip & Janneke weg gaan wil ik nog even dit filmpje met jullie delen, van Schiphol TV. Daar zie je namelijk zo mooi dat bezoekers heel goed snappen wat de bedoeling is. En daar doen we het voor 🙂

Kennen jullie de Facebook pagina van de Airport Library trouwens al? Ook leuk.

Verhalen uit de Airport Library #19 Mission accomplished

Dit is mijn 500e blogpost. Zo’n jubileumpost wilde ik niet verspillen aan iets middelmatigs dus was ik al een poosje op zoek naar een goed onderwerp (het feestje bewaar ik voor de 501e blogpost) en nou viel die vanavond opeens zomaar in mijn schoot. Want op Twitter zag ik zojuist deze tweet voorbij komen:

twitterknip

Daar werd ik erg blij van, want die tweet verwees naar een stuk dat vier weken geleden verscheen over de Airport Library. Een stuk van een tevreden gebruiker, een stuk waar ik nogal van moest blozen, want het beschrijft precies waar het ons met die Airport Library om te doen was. De schrijver past precies in de doelgroep: Re-routed after a missed connection, I was a typical user: I had time to kill but no local currency to burn, I wasn’t in Holland for Holland’s sake but was prepared to learn something about the nation surrounding this “hub”.

Vervolgens beschrijft hij hoe aangenaam verrast hij is door de bibliotheek en de collectie. Hij gaat heel inhoudelijk in op een paar titels en sluit af met: Well done, Dutch government, your sly propaganda exercise has persuaded me that Holland is more liberal than the UK, and that after neoliberalism there is… liberalism.

Van dat verhaal ben ik paar dagen ontzettend blij geweest en ik heb me er suf over getwitterd en gefacebookt. En nu blijkt de bibliotheek niet alleen effect te hebben gehad op die ene Britse reiziger, maar dat naar aanleiding van dat stuk iemand in New Hampshire opeens Multatuli wil lezen…

mrstsk

Hoera! Dat is precies de bedoeling van de bibliotheek: om Nederlandse kunst en cultuur te promoten bij reizigers die wel op Schiphol zijn maar niet naar Nederland gaan. En ik ben blij dat die bedoeling over komt.

Overigens is de afdeling Nederlandse literatuur in Engelse vertaling voor een groot deel afkomstig van de American Book Center, die hebben voortdurend een kleine maar mooie collectie Nederlandse literatuur op voorraad. Met onder andere ook Multatuli, een van de titels die ik onmisbaar vind in de collectie. Net als The Twin van Gerbrand Bakker.

De schrijver van dat mooie stuk over de Airport Library is trouwens een Britse kunstenaar die in Japan werkt en woont, vandaar zijn interesse in Multatuli waarschijnlijk. In elk geval vind ik dit een mooie opsteker, een bewijs dat de Airport Library zijn doel bereikt.

Verhalen uit de Airport Library #18 Jip & Janneke

DSC01751In het kader van het promoten van Nederlandse kunst en cultuur (een van de doelen van de Airport Library) heeft het Nederlands Letterenfonds in de bibliotheek een tentoonstelling ingericht over Jip en Janneke. Annie M.G. is tenslotte onderdeel van de Canon van Nederlandse geschiedenis. Er werd gekozen voor Jip en Janneke omdat bij veel vertalingen de tekeningen van Fiep Westendorp worden gebruikt, dus die boeken zijn heel herkenbaar.

En dat was een hele goede keuze, dat bleek al tijdens het inrichten. Je haalde de Nederlanders onder de voorbijgangers er zo uit: dat waren namelijk al die mensen die begonnen te glimlachen zodra ze een van de (pas half ingerichte) vitrines zagen. Of die al meteen begonnen met commentaar leveren. Foto’s van de tentoonstelling zie je hier.

Leuk om al die verschillende vertalingen te zien, grappig dat in de meeste edities Jip en Janneke ook allitererende namen hebben. Behalve dan in die ene Engelse vertalingen waar ze Bob and Jilly heten. Klinkt meteen heel suf.

Het klapstuk van de tentoonstelling is natuurlijk het Jip en Janneke huis: een pop-up boek met allemaal kleine frutseltjes om mee te spelen. Zooo leuk…

Verhalen uit de Airport Library #17 Twitterverhaal

Een van de doelen van de Airport Library is het bieden van een staalkaart van Nederlandse kunst en cultuur. Dat doen we niet alleen in de bibliotheek, maar dat probeer ik ook te doen via Twitter. Behalve contact maken en onderhouden met reizigers en belangstellenden gebruik in Twitter ook om Nederlandse cultuur te promoten. Ik twitter over musea, over  tentoonstellingen en activiteiten in Nederland en over Nederlandse kunstenaars en schrijvers in het buitenland.

Het begrip Nederlandse cultuur zie ik heel ruim: op 30 april besloot ik om over de troonswisseling te twitteren, da’s tenslotte ook cultuur en erg Nederlands bovendien. De site van het Koninklijk Huis was redelijk snel in het plaatsen van Engelstalige berichten, daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt. In de loop van de dag kreeg ik een aantal reacties op mijn tweets, een van de opmerkelijkste was die van Inmybook, een ex-uitgever uit New York.

twitter airprtlibrarianIk heb lang getwijfeld of ik deze opmerking zou delen, want ze is een hele trouwe volgster van de Airport Library die me vaak op interessante dingen wijst. En ze heeft die tweet zelf al verwijderd. Maar ik doe het nu toch, omdat het mij confronteerde met het feit dat zelfs mensen die in Nederland geïnteresseerd zijn een aantal basisfeiten niet (hoeven te) kennen. Dat is wel iets om te onthouden. En het toont ook nog maar eens aan dat de Airport Library in een behoefte voorziet.

Holland. The original cool.

Het NBTC is een nieuwe promotiecampagne gestart, gericht op reizigers vanuit de Verenigde Staten:  Holland. The original cool. Ik vind hem zelf vrij geestig (“what you call cool, we call Holland”) maar da’s natuurlijk een kwestie van smaak.

De campagne is een samenwerkingsverband tussen het NBTC, Amsterdam Marketing, de KLM en Schiphol. Daarom komt Schiphol vrij prominent in het filmpje voor. En als Schiphol in een leuk filmpje zit, kan de Airport Library uiteraard niet ontbreken. Heel kort welliswaar (op 1.36) maar toch.

En voor wie zich afvraagt wat Pim de Koel daar zit te lezen: dat is De weduwnaar van Kluun, in het Noors.

Verhalen uit de Airport Library #16 Dick Bruna

DSC01644Het doel van de Airport Library is om Nederlandse kunst en cultuur te promoten. Dat doen we met behulp van boeken, filmpjes, muziek, fototentoonstellingen en ook met “gewone” tentoonstellingen. Er staan twee vitrines in de bibliotheek waar we externe partijen voor zoeken die daar een toepasselijke tentoonstelling willen maken. Zo heeft de bibliotheek van het Van Gogh Museum vorig jaar de vitrines ingericht met uitgaven van de brieven van Van Gogh, in een aantal verschillende vertalingen. Inclusief facsimile’s van een paar brieven.

DSC01643

Omdat ik het tijd vond voor something completely different hebben we nu een tentoonstelling over Dick Bruna en Nijntje. De vitrines zijn ingericht door Mercis (als je hun website bezoekt moet je (heel) even je geluid aanzetten, en let op je cursor die in een konijnenpootje verandert…) met boekjes van Nijntje in verschillende talen in de ene vitrine en informatie over Dick Bruna en zijn Zwarte Beertjes in de andere. Nijntje heet in het buitenland Miffy en het is een van de meest vertaalde Nederlandse kinderboeken.  Ik probeer er daarom voor te zorgen dat er altijd wel een paar Nijntje boekjes in de collectie zitten. De vitrines zien er vrolijk uit en ze trekken de aandacht, niet alleen van het publiek, maar ze hebben ook Radio Noord-Holland al gehaald.

 

 

Dit filmpje zat al in de collectie, van Nederlands design promoter Dutch DFA:

get_footer() ?>