Bibliotheekplaza 2014, waarom zat de zaal niet vol?
Nee, geen verslag van bibliotheekplaza, de mensen die een verslag zoeken verwijs ik graag naar Mark Deckers die gedurende de dag weer een prima liveblog heeft bijgehouden waar de verschillende presentaties volgens mij goed op te volgen zijn. Respect! Ik zou het niet kunnen, luisteren en bloggen tegelijkertijd.
Ik wil hier even kort terugkomen op bibliotheekplaza omdat het me zo verbaasde dat de zaal niet vol zat. Wat was daar de reden voor? Er was afgelopen jaar geen Bibliotheek tweedaagse, dus van keuzestress kan geen sprake zijn. Bezuinigingen? Volgens mij ben je volgens de CAO nog steeds verplicht om 2% van je personeelsbudget te besteden aan scholing. Of wordt al dat geld besteed aan cursussen klantcontacten? Lag het soms aan het programma? Was dat niet interessant genoeg? OK, Mikpunten of mist is misschien een beetje een ongelukkig titel, zoals Mark al uitlegde (of je nou het mikpunt bent of in de mist rondloopt, je bent in beide gevallen de pineut) maar ik vraag me af hoeveel mensen zich bewust waren van die titel voordat ze in die grote zaal van de Meervaart plaatsnamen en hem levensgroot geprojecteerd zagen. Het thema was toch interessant? Hebben we één stip aan de horizon nodig voor het werk van Openbare Bibliotheken? Of kunnen we voort met meerdere visies? Want hoe verhoudt de landelijke visie zich tot de lokale realiteit. Aan de sprekers kan het ook niet gelegen hebben lijkt me: maar liefst twee futurologen, het hoofd communicatie van Microsoft, schrijver F. Thomése en een bedrijfsverloskundige. Ja ok, dat laatste klinkt misschien een beetje vreemd, maar het was ook beetje een vreemde presentatie. Zeer entertainend, dat wel.
Had de niet volle zaal misschien te maken met de behoefte van mensen uit de branche aan duidelijkheid? Aan concrete, toepasbare dingen? Maar daar zijn de kenniscirkels voor, daar worden ervaringen uitgewisseld en praktische tips gedeeld. Je moet je horizon toch ook af en toe verbreden, toch ook af en toe eens verhalen horen die je nog niet kent, je af en toe laten verrassen. Maar goed, daar heb ik me al eens eerder kwaad over gemaakt, over die inertie als het gaat om studiedagen en de bereidheid om in het onbekende te stappen.
Ik vond niet alle presentaties even goed, maar na de fantastische opening van F. Thomése kon de dag voor mij eigenlijk al niet meer stuk. En aan degenen die het nodig vonden om meewarig te twitteren over zijn lezing: het is literatuur! Hij bedoelt dat niet allemaal letterlijk. Dat heet humor! En kunst! Ik vond het een schitterend verhaal, ik hoop dat dat ergens gepubliceerd gaat worden. In Bibliotheekblad misschien?
Wat ik wel jammer vond was dat er niet echt een link gelegd werd tussen de verschillende lezingen. Jacobine Geel was een zeer professionele dagvoorzitter die erg haar best deed om discussie met de zaal op te wekken. Iets te veel haar best zelfs wat mij betreft, soms is een verhaal gewoon duidelijk. Maar wat ontbrak was een overkoepelend verhaal, iets dat de hele dag bij elkaar bond. Nu bleef het een beetje los zand. Heel flauw ook dat ze met dat verhaal aankwam dat de meest gestelde vraag in openbare bibliotheken is waar het toilet is. Dat was het argument van Stef van Breughel om de hbo-functie uit de directe dienstverlening te halen. Ergens in 1821 of zo. Dat was toen volgens mij al niet helemaal waar en nu al helemaal niet meer. Het is een hele flauwe opmerking , bedoeld om meewarig te doen over het “handwerk” in de uitlening. Daarom vind ik het erg geestig dat Richard Watson op zijn blog juist die opmerking noemt als hij het over zijn optreden op plaza heeft en dat een hele legitieme vraag vindt. En een prima gebruik van de bibliotheek.
Ik hoop dat ProBiblio zich door de tanende belangstelling niet laat weerhouden om de bibliotheekplaza traditie voort te zetten. Een thema voor volgend jaar hebben we al.
Misschien is dat wel net zoiets als met de ontwikkelingen online, en zijn mensen in dit opzicht ook meer verzadigd dan voorheen. Ik volg het slechts op afstand, maar al die stippen aan de horizon en wat dies meer zij: daar hoorden we en lazen we ook al best veel over. Het geldt misschien niet voor iedereen, maar dat concrete en toepasbare is toch wel interessanter. Tenminste wel als je ook eens echt aan de slag wilt. Want je zult mij niet horen zeggen dat dromen en kennis nemen van andere invalshoeken niet interessant is. Maar dan is het boek toch vaak beter 🙂
Ed,
Het zou best kunnen dat mensen genoeg hebben van theoretisch gepraat en aan de slag willen. Maar het een sluit het ander niet uit lijkt me. Voor de gemiddelde bibliotheekmedewerker zijn er niet zoveel mogelijkheden om buiten je eigen grenzen te kijken, dus als de kans er is grijp hem dan zou ik zeggen. Al die praatsessies waar jij op doelt zijn toch vaak “ons kent ons” clubjes met vaak dezelfde mensen er in die in hetzelfde kringetje blijven ronddraaien.
Ik vraag me af of mensen niet kwamen omdat ze het programma niet interessant vonden of omdat ze niet mogen van hun directie.
Dag Jeanine,
Toen op 15 januari de tweet van ProBiblio langskwam met het programma vond ik het zeker interessant. Ook had ik heel graag collega’s zoals jou willen ontmoeten…
Ik klikte door naar het inschrijfformulier en zag de prijzen. Een dagje Biebplaza had me 225,- Euro gekost, en dan had ik nog geen retourticket Amsterdam gehad.
Binnen mijn organisatie behoor ik niet tot het kader dat op kosten van de baas een dergelijke kans mag grijpen. Dat is voorbehouden aan een kleine groep mensen in bepaalde functies. Graag had ik het alsnog in mijn vrije tijd willen doen, een dag verlof vragen, geen probleem. Maar met een vast contract van 12 uur per week (de rest zijn overuren), is het genoemde.bedrag zowat 1/3 van mijn vaste salaris. Ik wil daar niet over klagen, alleen de verhouding duidelijk maken.
Ik snap dat de organisatie, de spreakers, de hapjes en de drankjes geld verslinden. Dat moet alles betaald worden.
Voor mij als ‘gemiddelde’ bibliotheekmedewerker was het een luxe, een luxe die ik me niet kon veroorloven.
Dag Fabiola,
Mijn vraag (of verwijt als je het zo wil opvatten) was ook niet bedoeld voor de individuele medewerkers maar meer gericht op managers en directies. Dat je zelf geen 225 euro wil betalen voor zo’n dag begrijp ik volkomen, zo bijzonder was deze dag nou ook weer niet 😉
Ik vind het vooral vreemd dat het altijd die “kleine groep mensen in bepaalde functies” is die naar dit soort bijeenkomsten mag gaan. Waarom zo bekrompen? Zo blijven we wel in dezelfde cirkeltjes ronddraaien, als alsmaar dezelfde mensen elkaar treffen. Als je als management vindt dat je organisatie in beweging is (of moet komen) moet je dat ook faciliteren en er voor zorgen dat mensen af en toe iets nieuws kunnen horen en nieuwe mensen kunnen ontmoeten.
In onze bibliotheek stond de uitnodiging voor Plaza open voor iedereen, ongeacht de functie. Er was alleen een limiet aan het aantal medewerkers, want ja ook ons budget is beperkt.
Ik ben gewoon benieuwd of mensen inderdaad niet mochten komen van hun leidinggevenden, of dat ze wel mochten maar het programma niet interessant vonden.
Voor mij was het toch belangrijk om even te melden dat lege stoelen niet per se een indicator zijn voor een tanende belangstelling.
Bekrompenheid? Er zijn zeker uitzonderingen, maar over het algemeen hebben we het met een (landelijke) organisatie te maken die sterk hierarchisch gestruktureerd is. Het groepje dat over de toekomststrategieen beslist, is maar een klein groepje, ook al mag iedereen met voorstellen komen. De interne structuren van besluitvorming blijven onaangetast. Al snel krijgt zo’n evenement als Biebplaza dan ook iets van een Bibliotheekbal, een variatie op het Boekenbal, alleen zonder de rode loper en ook zonder al te veel belangstelling door de media. Een tikkeltje elitair met een zweem van arrogantie.
Omdat bezuinigen het credo is en bibliotheken steeds meer op vrijwilligers terug moeten grijpen, zullen deze contouren in de toekomst nog sterker naar voren komen en nog meer stoelen onbezet blijven.
Het is juist die hiërarchische structuur die ik probeer aan te spreken, want daar schieten we volgens mij als branche niks mee op. Bij “alle hens aan dek want we zitten in zwaar weer” past dat ook niet lijkt me.
Overigens is Bibliotheekplaza juist helemaal niet elitair, daarom is het juist zo jammer dat het niet uitverkocht was. Ik kan me voorstellen dat het thema van dit jaar misschien vooral directeuren aanspreekt, dus ik hoop op een algemener thema voor volgend jaar. Iets dat voor een grotere groep interessant is.
Als iets nogal duur is, dan wordt het automatisch elitair. Dat ligt veel minder aan het thema dan aan de prijs. Daarmee wil ik niet zeggen dat elitair per definitie niet deugt, veranderingen komen vaak vanuit een elite (maar niet altijd).