Amerika en censuur
Eerlijk gezegd interesseren de Amerikaanse verkiezingen me maar matig. Toen ik Sarah Palin voor het eerst zag vond ik het een geniale vondst van de Republikeinen om zó de zwakke plek van je tegenstander te gebruiken. Maar toen ze eenmaal haar mond opendeed vond ik het een stuk minder grappig, wat een naar mens lijkt me dat!
En nu blijkt ze ook nog de bibliotheek te hebben willen censureren in haar tijd als burgemeester. Volgens de Anchorage Daily News (lang leve het internet, ik blijf me erover verbazen dat je die met één druk op de knop zomaar tot je kunt nemen) heeft ze, vlak nadat ze de verkiezing tot burgemeester had gewonnen en nog voordat ze benoemd was, aan de directeur van de Wasilla Library gevraagd hoe die dacht over het, op verzoek, verwijderen van bepaalde boeken uit de collectie. De directeur verklaarde dat daar geen sprake van kon zijn omdat dat censuur zou zijn. Een paar weken later kreeg ze een brief van de nieuwe burgemeester met de mededeling dat ze ontslagen was omdat Palin het gevoel had (!) dat de directeur niet volledig achter haar stond. Na protesten uit de bevolking werd het ontslag ingetrokken.
Enige nuancering past hier wel want de bibliotheekdirecteur had blijkbaar openlijk campagne gevoerd voor de tegenstander van Palin en er waren nog 5 andere hoofden van gemeentelijke diensten (waaronder de chef van politie) die dezelfde brief kregen. Maar toch. Voor een dorpje van krap 7000 inwoners is dat stevige politieke actie en dat past niet in het romantische beeld van een hechte gemeenschap die elkaar door dik en dun steunt.
Ik noem het ook omdat blijkt dat Palin het niet bij één keer een terloopse vraag heeft gelaten maar er later verschillende keren op terug is gekomen en ook vroeg wat de directeur zou doen als er gedemonstreerd zou worden bij de bibliotheek tegen bepaalde boeken. De directeur heeft inmiddels een andere baan maar in de Amerikaanse bibliotheekwereld is er intussen een stevige discussie over. Alaskaanse bibliothecarissen verklaren dat het allemaal nog veel erger is dan nu naar buiten komt, de ALA wil niet dat er via hun kanalen over gediscussieerd wordt want dat zou hun onafhankelijkheid in gevaar kunnen brengen en er is een blog Librarians against Palin opgezet. Kortom: rumoer en actie! Niks suffe bibliotheek….
Op de site van de gemeente Wasilla is een verklaring te vinden van de huidige burgemeester over het collectiebeleid van de bibliotheek en dat er “no records” zijn van “books being banned or censured ever”. Er staat een keurig lijstje bij van alle vier de titels waar de laatste 25 jaar klachten over zijn geweest bij de bibliotheek en wat daarmee gedaan is. Maar zelfs America (the book) van standup comedian Jon Stewart mocht gewoon blijven staan.
Niks aan de hand dus, qua bibliotheek. Wel eng dat mensen überhaupt op de gedachte komen om de toegang tot boeken te verbieden.
Ha Tenaanval,
Wat een boeiend maar ook onthutsend stuk schreef je. Wat goed dat je dat allemaal hebt weten te achterhalen. Ik volg de Amerikaanse verkiezingen eerlijk gezegd niet zo, maar ik word hier thuis af en toe ‘bijgepraat’. Sarah Palin is, zo las ik pas in De Pers een rolmodel voor Nederlandse christen- en zelfs niet-christenvrouwen (onder die laatsten bevindt zich b.v. Heleen Mees).
En ik moet toegeven, hoe ze wat tegen haar gebruikt zou kunnen worden in een voordeel weet te om te zetten vind ik knap. Maar dat maakt me nog geen fan!
Natuurlijk: niks suffe bibliotheek!
Overigens: sommige boeken zouden misschien toch wel verboden mogen worden, of vind je dat een boek verbieden gewoon nooit mag?
Groet van schrvrdzs
Ha Tenaanval
Ik schrik hier van!
Ik weet dat het in Frankrijk ook gebeurd is.Toen Le Pen in o.a. Orange aan de macht kwam. Daar hebben we toen als bibliotheekwereld ook actie tegen gevoerd, herinner ik mij. Gelukkig dat bibliotheekmensen op het juiste moment wel in actie weten te komen.
Mijn complimenten overigens voor het speurwerk dat je verricht hebt.
Hoop op een paar zonnige dagen voor je
Groet
PP
@schrijver,
Ik vind dat boeken verbieden nooit mag. Want iedereen mag denken (en ook opschrijven) wat hij wil. Daden kunnen strafbaar zijn, meningen nooit. Misschien zijn er hele extreme gevallen te bedenken waarbij er een uitzondering gemaakt moet kunnen worden, maar die kunnen zich niet voordoen in dorpsbibliotheken zoals Wasilli, Alaska.
@Pientje,
Kan ik me niks van herinneren, van Le Pen. Of is dat van voor mijn tijd? 🙂
Ha Tenaanval,
Ik dacht uiteraard ook aan extreme gevallen. Ik heb er nooit zo bij stil gestaan moet ik je bekennen, daarom was ik benieuwd naar wat jij er van vond (om alvast wat houvast te hebben om mijn eigen mening te kunnen vormen). Het aanschafbeleid van een bibliotheek is toch eigenlijk ook een vorm van censuur, of is dat een verkeerde gedachte?
Groet van schrvrdzs
Schrijver,
Gedachten zijn nooit verkeerd 😉 maar aanschafbeleid is geen censuur. Als het goed is ligt ergens vast welke criteria gehanteerd worden en die moeten objectief zijn, niet gebonden aan de mening (of smaak) van één persoon. Die criteria waarborgen ook kwaliteit en diversiteit binnen de collectie zodat allerlei verschillende meningen vertegenwoordigd zijn met verantwoord materiaal.
Ha Tenaanval,
Mmm, zouden er echt geen verkeerde gedachten bestaan?
Ik weet weinig van aanschaffen, dus interessant om te lezen dat de criteria ervoor vast horen te liggen. Toch denk ik dat een boek door de een op grond van bepaalde criteria aangeschaft kan worden en door de ander op grond van dezelfde criteria níet. Maar als er dan tenmiste maar discussie over mogelijk is. Censuur is iets anders, daar heb je gelijk in.
Manguel schrijft ergens dat een bibliotheek ook getypeerd wordt door wat er níet staat (o.i.d.).
Groet van schrvrdzs