Waarom de gevestigde orde niet meedoet met 1825 dagen
Gisteravond stapte ik vanuit de cocon die ziekbed heet weer even in de wereld van Twitter en stuitte daar op de opmerking van een van de initiatiefnemers van 1825 dagen dat de gevestigde orde het project negeert. Mensen verbaasden zich er over dat de VOB, het SIOB en BNL nog geen bijdrage hadden geleverd aan het project.
Toen ik later weer in bed lag bedacht ik me dat dat nogal logisch is: daar zijn die instanties niet voor, daar hebben we ze niet voor ingehuurd. De VOB dat zijn we zelf, dat zijn alle bibliotheekdirecteuren van Nederland gezamenlijk. Die bepalen de koers van de Vereniging in de ledenvergadering. Als het goed is tenminste. En bij het sectorinstituut en BNL ondersteunen ze de branche, die coördineren en die voeren uit.
Het zou zelfs een beetje vreemd zijn als er vanuit die instanties zomaar opeens een visionair voorstel zou komen. De wereld zou te klein zijn: hoe ze het in hun hoofd zouden halen om zomaar opeens met iets nieuws te komen zonder overleg met de achterban! Er is tot nu toe nog geen enkele bijdrage gedaan namens een officiële instantie (bibliotheek of PSO) maar alleen nog maar op persoonlijke titel. Die van mij is dat in elk geval wel: mijn stuk bevat mijn eigen mening, niet die van de Bibliotheek Bollenstreek of van de Airport Library. Je zou dus hoogstens de werknemers van die instanties kunnen verwijten dat ze niet willen meedoen, niet de organisaties zelf. En blijkbaar hebben die werknemers het te druk met andere dingen. Of ze weten er niet van. Of ze hebben geen visie. Wie zal het zeggen?
Misschien heb ik het allemaal wel helemaal verkeerd begrepen al die jaren, of schrijf ik het wat ongelukkig op, laten we dat dan maar wijten aan de koorts, ik ben nog steeds een beetje ziek. Maar volgens mij is de kracht van dit project nou juist dat het buiten de gebaande paden gaat en van onderop komt. En dat is de beste manier om aan innovatie te doen lijkt me.
Recente reacties